Πολυκατοικίες μεσαίας τάξης στο Πάρκο Λεφόρτοβο, Μόσχα, (όπου κοντά είναι και οι διαβόητες φυλακές) – μια οργανωμένη ζούγκλα τσιμεντούπολη. Εδώ ζουν οι ευκατάστατοι μεσοαστοί. Και η πολυκατοίκηση επεκτείνεται.
Η μεσαία όπως και κάθε άλλη τάξη είναι όχι μόνο ένα εισόδημα μα και μια νοοτροπία. Οι κατώτερες φτωχότερες τάξεις (8,5% ζουν κάτω από το Διεθνές όριο φτώχειας) δεν έχουν πολλά να κερδίσουν ή να χάσουν κι έτσι ζουν στο παρόν (σχεδόν) από μέρα σε μέρα. Οι πλούσιοι, συνήθως στο βαρύ κλεπτοκρατικό κύκλωμα, συνδέονται στενά με την κυβέρνηση που περνά νόμους κι εφαρμόζει μέτρα για να προάγει τα συμφέροντά τους.
Οι μεσοαστοί έχουν μερικές χιλιάδες δολάρια μα τώρα που, μετά τις κυρώσεις, δεν μπορούν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό και δεν υπάρχουν δυτικές εισαγωγές, τα λεφτά τους είναι χρήσιμα μόνο αν γίνουν ρούβλια.
Η ρωσική μεσαία τάξη είναι τώρα πια συνεχώς ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι καθώς η επιβίωσή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την προθυμία τους να συμμορφώνονται με την επίσημη γραμμή του Κρεμλίνου. Οι μεσοαστοί πρέπει να σκέφτονται και να σχεδιάζουν για το μέλλον. Σπάνια σταματούν να συλλογιστούν και να αφομοιώσουν μαθήματα από τα λάθη τους μα συνεχίζουν να ζουν στη σκιά του παρελθόντος. Οι φιλελεύθεροι φιλοδυτικοί έχουν μεταναστεύσει και συνεχίζουν να φεύγουν. Υπάρχουν μερικοί ακόμα που δεν θέλουν καθόλου τον Πούτιν και την κλεπτοκρατική αυλή του, μα είναι πολύ λίγοι πλέον.
Τα αγόρια πρέπει να κάνουν στρατιωτική θητεία και αν ανήκουν σε στρατιωτική οικογένεια θα σταδιοδρομήσουν και αυτά κάπου στις Ένοπλες Δυνάμεις. Αν έχουν τα μέσα θα αποφύγουν τη θητεία και, αν μπορούν, πάνε στο εξωτερικό.
Τα κορίτσια θα πάνε από πολύ μικρά σε σχολές μπαλέτου και αν έχουν ταλέντο θα σταδιοδρομήσουν στον χορό. Τα περισσότερα θα επιδοθούν πολύ νωρίς στην παγοδρομία, τον καλλιτεχνικό χορό, ξοδεύοντας άπειρες ώρες. Αντί να μάθουν κάτι πιο χρήσιμο στην καθημερινότητα. Μα η άσκηση τα βοηθάει να μάθουν πειθαρχία σε αυστηρούς επαγγελματίες δασκάλους και να αποκτήσουν μια πιο λεπτή κορμοστασιά που θα ελκύσει ευκατάστατους άντρες.
Να ένα κλειστό παγοδρόμιο, από τα πολλά, όπου οι μαμάδες φέρνουν τα κοριτσάκια τους συχνά προτού αυτά πάνε στο δημοτικό. Αν επιτύχουν να αναπτύξουν κάποιο έμφυτο ταλέντο θα τα συνοδεύουν αργότερα σε ταξίδια σε διάφορες χώρες. Μα και αυτά έχουν τώρα παρέλθει λόγω των πρόσφατων κυρώσεων. Αλλά ποιος τολμά να αμφισβητήσει τη σοφία του “αιώνιου προέδρου”;
Παντού τα Δυτικού τύπου αγαθά από Μακντόναλτς και φτηνά αναψυκτικά ως ακριβά ρούχα αντικαθίστανται από μιμήσεις ντόπιων αγαθών – όπως π.χ αναψυκτικά.
Οι μεσοαστοί (και οι κατώτερες τάξεις) δεν παραπονιούνται φωναχτά. Δεν θέλουν να προκαλέσουν μεγάλα κύματα μήπως βυθιστούν μαζί με τη βάρκα.
Τα κορίτσια μαθαίνουν να φροντίζουν το παρουσιαστικό τους για να ελκύουν τους ευκατάστατους άντρες (και με λίγη τύχη και τους πολύ πλούσιους).
Στη Δύση τις αποκαλούν “κούκλα μου, πουλάκι μου, ελαφίνα μου”. Στη Ρωσία τις λένε “γελαδίτσα μου”. Τις θέλουν οι άντρες καλοφτιαγμένες και ζωηρές ώστε να μην προκαλούν ανία μα όχι και να έχουν φανερά τον έλεγχο. Να είναι πειθήνιες, όσο γίνεται.
Ανταγωνισμός και πόλεμος στα σπορ και στον γάμο. Αρχίζει νωρίς!
