Το σκίτσο του Η. Μακρή (Καθημερινή 13/10/22) άριστα συνοψίζει τη τσιπρική «αντι-πολιτική». Ήρθε τότε η σωτήρια σύγκρουση Τεμπών!
1. Με την παραίτηση του κ. Τσίπρα από την προεδρεία του Σύριζα χάσαμε μια μεγάλη πηγή χιούμορ κι ευφροσύνης.
Αρχές Οκτωβρίου 2022, ο παλαίμαχος τσιπριστής, πρώην Πασόκος, Δ. Κουρουμπλής επανεντάσσεται στο μεγάλο κόμμα της Οπισθοδρομικής Συμμαχίας: Πρώην υπουργός Ναυτιλίας που ήταν θλιβερή αποτυχία. Ο πρόεδρος τον απόπεμψε τον Δεκέμβριο 2021 όταν αποκάλεσε δολοφόνους τους νεοδημοκρατικούς κι έτσι, ειπώθηκε τότε, τράβηξε «κόκκινη γραμμή». Πού ακριβώς είναι αυτή είναι δύσκολο να δούμε. Διότι ο πολακισμός καλά κρατάει στους Συριζαίους. Έτσι το τσιπρικό μήνυμα είναι τώρα «Μπορεί να αποβληθείτε από το κόμμα για πολακισμό, μα να ξέρετε, θα επανέλθετε μόλις εγώ σας χρειαστώ πάλι… για πολακισμό». Ο Κουρουμπλής επανήλθε στην κοινοβουλευτική Ομάδα. Ε, δεν είναι και ο χειρότερος!
Μα, σοβαρά τώρα, τι να πρωτοθυμηθούμε από τις κωλοτούμπες, τις αντιφάσεις ή τα τσαλίμια του Αλέξη;
2. Ας αφήσουμε στη μακρινή άκρη τη γελοία και άθλια παράστασή του μετά τους 100 νεκρούς της πυρκαγιάς στο Μάτι.
Θυμάστε κάποια φασαρία με τον πρέσβη της Βενεζουέλας; Ναι, αυτός παρενοχλούσε σεξουαλικά τις (Ελληνίδες) εργαζόμενες στην πρεσβεία, όπως φάνηκε στα μέσα του 2018. Χρειάστηκε η επέμβαση του ίδιου του άπαιχτου πρωθυπουργού μας Αλέξη Τσίπρα για να κουκουλωθεί το θεματάκι.
Θα θυμάστε τις διακοπές του στο κότερο της κας Παναγοπούλου και τις φωτό του Αλέξη με το κονιάκ και το πούρο. Ε, χρειαζόταν να χαλαρώσει λίγο μετά από τόσους αγώνες ως το 2018 και την προετοιμασία για να χάσει τις εκλογές το 2019. Μα ενδιάμεσα ο Αλέξης (στα Νέα) πίεζε με επιστολή του στη ΔΟΕ να δεχθεί ως «αθάνατη» την κα Παναγοπούλου.
3. Ελάλησε αστειευόμενος και στοχαστικός σε φιλικό περιβάλλον:
«Αν είχα να μοιράσω 50 δις και όχι να μαζέψω 37 δις θα έβγαινα πρωθυπουργός μέχρι βαρεμάρας».
Η χοντρόπετση ανοησία του Αλέξη, ο οποίος δεν μοιάζει να έχει μεγαλώσει πέρα από τα παιδικά του 10 έτη, εκφράζει ακριβώς το πώς προσεγγίζει την πολιτική. Πρόκειται για την κατάληψη της εξουσίας και τη διατήρησή της με το μοίρασμα επιδοτήσεων και χορηγήσεων από το κρατικό λεφτόδεντρο.
Οι ψηφοφόροι είναι, υπαινίσσεται, βλάκες ζητιάνοι. Δίνε τους λεφτά και αυτοί θα σε ψηφίζουν. Όσο ηλίθιες πολιτικές και αν εφαρμόζεις. Αυτή είναι η ενδόμυχη πίστη του.
Μα συγχρόνως υπονοεί και άλλα. Υπονοεί πως ο ίδιος στάθηκε άτυχος ενώ ο μέγας εχθρός, ο Μητσοτάκης, είναι τυχερός! Ο Μητσοτάκης έχει, χάρη στην παρούσα συγκυρία, πολλά λεφτά για διανομή ενώ εκείνος δεν είχε κι έπρεπε να μαζέψει.
4. Εύκολα βλέπουμε πόσο ανύπαρκτη είναι η λογική στον Αλέξη. Διότι όσο και αν φόρτωνε στον Μητσοτάκη τις κρίσεις αφενός της πανδημίας και αφετέρου του αναθεωρητισμού του Ερντογάν (υπερπτήσεις, Έβρος κ.λπ.) και τον πόλεμο στην Ουκρανία με τη συνακόλουθη παγκόσμια ακρίβεια, οι ψηφοφόροι ξέρουν πως δεν ευθύνεται ο Μητσοτάκης. Επίσης ξέρουν πως ο Αλέξης εφάρμοσε ηλίθιες πολιτικές, έκανε καταπληκτικές κωλοτούμπες, δεν έλαβε μέτρα για τις πλημμύρες και οι διορισμένοι δικοί του έφταιγαν για την πυρκαγιά στο Μάτι και τους 100 νεκρούς και την καταστροφή. Κι ένα νέο Μνημόνιο 100 δις!
Ο Μητσοτάκης δεν μοίραζε λεφτά όταν κέρδισε στις εκλογές το 2019. Είναι ο Τσίπρας που μοίραζε όσα μπορούσε μαζί με τα ψέματά του, τις δικαιολογίες και τις υποσχέσεις του, μα τελικά έχασε!
Τον Μητσοτάκη τον έχουμε κριτικάρει πολλές φορές κι εξίσου αυστηρά όπως τον Τσίπρα. Μα δεν μπορεί ο Ιεροφάντης του τσιπρισμού να νομίζει πως ο ίδιος είναι πολύ καλύτερος από τον Μητσοτάκη, ο οποίος, κατά την ξετσίπωτη τσιπρική σκέψη, προηγείται στις δημοσκοπήσεις λόγω συνωμοσίας των εταιρειών, ευνοϊκής συγκυρίας και διανομής χρημάτων για εξαγορά ψήφων!
Αλλά αν όντως ο Τσίπρας πιστεύει πως ο Μητσοτάκης κάνει δημαγωγική σπατάλη χρημάτων για την ανήθικη εξαγορά ψήφων, τότε γιατί ο ίδιος και το τσούρμο του πάντα υπόσχονταν περισσότερα και φωνασκούσαν, ως στείρα αντιπολίτευση, να δοθούν περισσότερα από όσα δίνει η κάθε άλλη κυβέρνηση;;;
Το δυστύχημα στα Τέμπη (Μάρτιος ’23) έδειξε γλαφυρά τη γύμνια όλων των κομμάτων και τη γαϊδουριά όλων των πολιτικάντηδων, συνδικαλιστών και εκπαιδευτικών που «θρηνούν» δήθεν τα άτυχα θύματα. Δεν καταλαβαίνουν όλοι πως με τη γενική απεργία των πάντα πρόθυμων Δημοσίων Υπαλλήλων έδειξαν πως όλοι φταίνε για τις κρατικές κακοδαιμονίες και πως αυτή η αισχρή κομματική εκμετάλλευση του δυστυχήματος δεν διορθώνει τίποτα!
Δεν έμαθε ούτε γιατί κέρδισε το 2015 ούτε γιατί έχασε μετά…