Γιώργος Παπαχρήστος
Είναι ενοχλητικό να βλέπεις τα κόμματα της αντιπολίτευσης να διαμαρτύρονται γιατί η κυβέρνηση μεθοδεύει, με τον τρόπο που μεθοδεύει, το στήσιμο τριών καλπών μαζί τον προσεχή Μάιο, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τις διαγραφόμενες καταστροφικές απώλειες της πολιτικής που εφάρμοσε στα τριάμισι αυτά χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία. Ενοχλητικό και συνάμα προκλητικό. Διότι και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, η ΝΔ και το ΠαΣοΚ που κυβέρνησαν τη χώρα επί σειρά ετών, δεν μπορούν να παριστάνουν τις «μωρές παρθένες», αφού έκαναν τα ίδια ή περίπου τα ίδια την περίοδο που είχαν τη διακυβέρνηση στα χέρια τους.
Με βασικό οδηγό το αξίωμα «όποιος κυβερνάει κάνει εκλογές όπως τις θέλει», είδαμε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης σημεία και τέρατα σε ό,τι αφορά τα εκλογικά συστήματα και τους χρόνους διεξαγωγής των εκλογών.
Από τις μεθοδεύσεις του Μ. Κουτσόγιωργα για να αποτραπεί η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας του Κ. Μητσοτάκη μέχρι το εκλογικό σύστημα Κούβελα προκειμένου να πιαστεί στον ύπνο το ΠαΣοΚ του βαρύτατα ασθενούντος εκείνη την περίοδο Α. Παπανδρέου, και αργότερα με τα εκλογικά συστήματα που έμοιαζαν με λάστιχο ανοίγοντας και κλείνοντας κατά το δοκούν στον τομέα της πριμοδότησης του πρώτου κόμματος, η πολιτική ζωή της χώρας είναι σφραγισμένη από τη λέξη «μεθόδευση» σε όλες τις κλίσεις της.
Και αυτό γιατί καμία κυβέρνηση, και για προφανείς λόγους, δεν θέλησε ποτέ να εντάξει στο Σύνταγμα ένα πάγιο εκλογικό σύστημα το οποίο, με τον τρόπο αυτόν, να καταστεί θωρακισμένο και απρόσβλητο από ευκαιριακές αλλαγές, υπαγορευμένες κάθε φορά από μικροκομματικούς λόγους και πάντοτε προς όφελος της κυβέρνησης που τις επιχειρούσε.
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σήμερα δεν κάνει τίποτε περισσότερο απ’ ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι. Αν κάτι διαφέρει, είναι ο άκομψος, ως και ερασιτεχνικός τρόπος που το επιχειρεί. Αλλά είναι τόση η αγωνία της να δημιουργήσει τις συνθήκες μιας «δεξιάς» παρένθεσης, ώστε κάνει παιδαριώδη λάθη, τα οποία φυσικά και δεν περνούν απαρατήρητα από τη μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Αντιθέτως, προκαλούν – και το εκλογικό σώμα δεν τα συγχωρεί αυτά.
Εν κατακλείδι, ας συμφωνήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση να συμπεριληφθεί στο καινούργιο Σύνταγμα ένα πάγιο εκλογικό σύστημα το οποίο να αποτυπώνει με ευκρίνεια τη δύναμη των κομμάτων και να δίνει κατά το δυνατόν κυβέρνηση στη χώρα. Θα αποτελέσει τη βασικότερη αλλαγή, για να αποκτήσει επιτέλους σοβαρότητα το ελληνικό πολιτικό σύστημα…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
