Το πλήρες όνομά του είναι Chan Kong-sang (γεν 1954) και ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός παιδί ακόμα τη δεκαετία 1960. Πριν ενταχθεί πλήρως στη βιομηχανία κινηματογράφου ήταν ένα από τα Επτά Τυχερά Παιδιά στην κινεζική Δραματική Ακαδημία στη Σχολή Όπερας του Πεκίνου όπως στα θεατρικά, ακροβατικά και τις πολεμικές τέχνες. Σήμερα είναι πολύ δημοφιλής.
Στις πρώτες ταινίες έπαιζε μικρούς ρόλους, συνήθως κακοποιών όπως σε δυο με πρωταγωνιστή τον φημισμένο Μπρους Λί – 1972 Enter the Dragon και 1973 Game of Death. Έπαιξε σε πολλές ταινίες του Χονγκ Κονγκ και το 2000 κατόρθωσε να εισχωρήσει στο Χόλυγουντ με την Shangai Noon (μαζί με τον Owen Wilson κάνοντας και δεύτερη ταινία). Ακολούθησαν (2004) Around the world in 80 days, διασκευή του βιβλίου του Ιούλιου Βερν, (2007) Forbidden Kingdom (ιστορικό με τον John Cusack και μια ρωμαϊκή λεγεώνα στη δυτική περιοχή της Κίνας), (2014) τη Forbidden Kingdom (με τον Jet li), (2017) την εξαιρετική The Foreigner (με τον Πίαρς Μπρόσναν στην Ιρλανδία) και πολλές άλλες, ένα σύνολο 150!
Ο ίδιος κάνει όλα τα ακροβατικά και τις πολεμικές τέχνες (stunts) και παίζει και ως σοβαρός και ως κωμικός έχοντας πλέον μεγάλη διεθνή φήμη.
Στη δεκαετία 1990 υποστήριζε δημοκρατικές ιδέες και φιλελεύθερο δημοκρατικό καθεστώς για το Χονγκ Κονγκ. Μα άλλαξε ιδεολογία μετά το 2010 και τώρα υποστηρίζει το ιδιότυπο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας, αν και ο ίδιος είναι κοσμοπολίτης και ζει για μεγάλα διαστήματα στη Δύση.
Μου κίνησε το ενδιαφέρον ιδιαίτερα μια συνέντευξή του το 2024 όπου ρωτήθηκε αν ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του και απάντησε: –
«Ξέρετε, κάποτε άκουσα αυτά τα σοφά λόγια: Όσο σκληρή και αν είναι η δική σου δουλειά, την ονειρεύεται κάθε πικραμένος άνεργος.
Όσο ιδιότροπο κι ενοχλητικό και αν είναι το παιδί σου, είναι το όνειρο κάθε ζευγαριού δίχως παιδιά.
Όσο μικρό και αν είναι το σπίτι σου, το ονειρεύεται κάθε άστεγος.
Τα λιγοστά σου λεφτά στην τράπεζα τα ονειρεύεται κάθε χρεωμένος.
Αν έχεις κακή έστω υγεία, αυτή είναι το όνειρο κάποιου που πάσχει από ανίατη ασθένεια.
Και όσο λιγοστή και αν είναι η ησυχία που απολαμβάνεις, η ηρεμία στο ύπνο σου, η τροφή στο τραπέζι σου – αυτές τις ονειρεύονται εκείνοι που η χώρα τους είναι σε πόλεμο.
Να ευγνωμονείς το σύμπαν για τα λίγα έστω που έχεις αναγνωρίζοντας την καλή σου τύχη. Κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει το αύριο».
Οπωσδήποτε έχουμε ξανασυναντήσει όμοιες ιδέες και ο Τζάκι Τσαν είναι σε πολύ πλεονεκτική θέση κοινωνικά και οικονομικά. Μα υπάρχουν χιλιάδες άλλοι σε όμοια ή καλύτερη θέση που όμως δεν εκφράζουν τέτοιες σκέψεις.
