Ο Δημήτρης Ρηγόπουλος γράφει (Καθημερινή 17/8/24) πως τον περασμένο Ιούλιο υπήρξαν 95.914 λιγότεροι τουρίστες από τον Ιούλιο 2023 (δηλ. 4,76%). Μικρή ζημιά θα πείτε.
Και όχι μόνον. Υπάρχει πτώση τουριστικής διακίνησης και επιβατών και οχημάτων στο Αιγαίο γενικότερα. Π.χ. στην Άνδρο η μείωση επιβατών ήταν 5,76% αλλά η πτώση στα οχήματα ήταν 10,21%, σχεδόν διπλάσια!
Διότι ο μικρομεσαίος ελληνικός τουρισμός έχει μειωθεί, λόγω ακρίβειας. Τέσσερις κατηγορίες επισκέπτονται τις Κυκλάδες: α) όσοι έχουν εξοχική κατοικία, πατρογονικό σπίτι κλπ · β) ξένοι τουρίστες με μεγαλύτερο του Έλληνα εισόδημα · γ) εύποροι μα λίγοι Έλληνες · δ) δεκαοχτάρηδες που πάνε στις πρώτες τους διακοπές ως ενήλικες μετά τις πανελλαδικές για να ξεδώσουν με μπύρες και σουβλάκια, μένοντας με φίλους ή στα φτηνότερα καταλύματα.
Το άρθρο τελειώνει με την ελπίδα πως οι επιχειρηματίες θα μειώσουν τις τιμές – στις ακτοπλοϊκές γραμμές, στα ξενοδοχεία και στους ξενώνες, στις ταβέρνες κλπ, ακούγοντας το προειδοποιητικό καμπανάκι της μείωσης 95.900 διακινήσεων.
Η ελπίδα, όπως λέγεται συχνά, πεθαίνει τελευταία. Η αισχροκέρδεια πολύ αργότερα, ή μάλλον δεν πεθαίνει ποτέ, όσο υπάρχουν άνθρωποι, και δη στην εποχή μας όπου το κέρδος έχει αναχθεί, όπως και στις ΗΠΑ, σε πρώτη αξία!
Σπάνια και μόνο μετά την καταστροφή ή την παρά λίγο καταστροφή, οι άνθρωποι θα εγκαταλείψουν τον πόθο, τα όνειρα και την ελπίδα τους για το κέρδος. Διότι το αυξημένο κέρδος τους βοηθάει να ικανοποιούν τις αυξημένες επιθυμίες τους.
Μα και διότι έχει γίνει δεύτερη φύση, μια μηχανική συνήθεια, μια γενικευμένη κοινωνική αξία.
