Ο Ibn Hisham πέθανε το 833 ΚΕ έχοντας αναδημοσιεύσει (με περικοπές των αποσπασμάτων που μπορούσαν να προσβάλουν τους πιστούς) το κείμενο της πρώτης βιογραφίας του Μωάμεθ ή, ορθότερα, Μουχάμεντ, του Ibn Ishaq που γράφτηκε γύρω στο 767 ΚΕ. Το βιβλίο του κυκλοφόρησε πλατιά, κυρίως στην Κόρδοβα της Ισπανίας. Μεταφράστηκε σε αρκετές γλώσσες, η πιο γνωστή είναι του Alfred Guillaume, 1955, 1967 κλπ. Από αυτό παίρνω μερικά επεισόδια που δείχνουν τον χαρακτήρα του Μωάμεθ.
1. Σελίδα 266-67. Κάποιος Ibrahim που την άκουσε από άλλους είπε την ιστορία στον Ibn Ishaq. Ένας παντρεμένος πιάστηκε σε μοιχεία με παντρεμένη και οι Εβραίοι Ραβίνοι έστειλαν την υπόθεση στον Μωάμεθ: Ας αποφασίσει εκείνος για την ισχύ του νόμου και την τιμωρία. Εκείνος αποφάσισε να λιθοβοληθούν ο άντρας και η γυναίκα. Αυτοί οι δυο λιθοβολήθηκαν μπροστά στο τζαμί του Μωάμεθ. Όταν η πρώτη πέτρα χτύπησε τον Εβραίο μοιχό, εκείνος κάλυψε το σώμα της γυναίκας με το δικό του. Μα τελικά και οι δυο πέθαναν από τον λιθοβολισμό.
Ο ίδιος ο Μωάμεθ έπαιρνε ως σύζυγο ή σκλάβα όποιαν ήθελε, όπως θα δούμε, και είχε πάντα την ευλογία του Κορανίου!
2. Σελίδα 464. Μετά [τη Μάχη του Χαρακώματος] ακολούθησε [το 627] η μάχη με τους Banu Qurayza, μια φυλή Ιουδαίων στη Μεντίνα. Μετά από δυο βδομάδες πολιορκία, οι Εβραίοι εμπιστεύτηκαν τις υποσχέσεις ενός μουσουλμάνου μεσάζοντα και παραδόθηκαν. Περικλείστηκαν όλοι σε μια περιοχή και ο Μωάμεθ διέταξε να σκάψουν βαθύ χαντάκι στην Αγορά της Μεντίνας. Εκεί σφάχτηκαν όλοι οι αρσενικοί, ακόμα και έφηβοι 600 ή 700
(μερικοί, γράφει ο Χίσαμ, τους ανέβασαν και ως τους 900). Τότε ο Προφήτης έστειλε κάποιον Sa’d να πουλήσει τις αιχμάλωτες γυναίκες και τα παιδιά για να αγοράσουν άλογα και όπλα.
Ο Μωάμεθ αναιρούσε το λόγο του με την ίδια ευκολία που τον έδινε κι έτσι εξαπατούσε τους άλλους. Δεν δίσταζε παρότι “φωτισμένος” κι “εκλεκτός” και “δίκαιος” να επιδοθεί σε γενοκτονία. Ήθελε άλογα και πολεμοφόδια για τις επιδρομές και κατακτήσεις του. Και απέδιδε τη συμπεριφορά του, όπως κι εδώ, σε εντολή του Γαβριήλ από τον Αλλάχ !
Ακόμα και αν, όπως ισχυρίζονται παλαιοί και νέοι ιμάμηδες, οι Εβραίοι είχαν διαπράξει “προδοσία”, τα βρέφη και οι μητέρες τους τι έφταιγαν; Και πώς προωθούσε τόσο αδίστακτα τη δουλεία;
3. Σελίδες 511-15. Ο Kinana Ibn al-Rabi ήταν ένας φύλαρχος των Banu Nadir μιας φυλής Ιουδαίων Αράβων που κατοικούσαν στην όαση της Μεντίνα ως τον 7ο αιώνα ΚΕ. Εκδιώχθηκαν από τη Μεντίνα μα τα πλούτη τους τα πήραν οι ορδές του Μωάμεθ. Μερικοί όπως ο Κινάνα έμειναν στο Khaybar, άλλοι πήγαν στη Συρία-Παλαιστίνη. Ο Μωάμεθ πήρε το δικό του μερίδιο γης και αυτό τον έκανε πολύ πλούσιο και ανεξάρτητο πλέον. (Πάντα έπαιρνε το ένα πέμπτο των λαφύρων σε γη, σκλά-βες/-βους, κοσμήματα και χρήματα.)
Ο Μωάμεθ κατέλαβε και το Khaybar και τον Κινάνα και την οικογένειά του και διαμοίρασε στους πολεμιστές του τα νέα λάφυρα και γυναικόπαιδα. Ανέκρινε τον Κινάνα για κάποιο κρυμμένο δημόσιο θησαυρό μα αυτός έλεγε πως δεν ήξερε. Ένας μουσουλμάνος εβραίος πληροφόρησε τον Μωάμεθ πως ο Κινάνα πήγαινε περίπατο κάθε πρωί σ’ ένα ερείπιο. Εκεί έσκαψαν και όντως βρήκαν κάποιο μικρό θησαυρό. Τότε βασάνισαν τον Κινάνα βάζοντας αναμμένα κάρβουνα στο στήθος του και μετά κάποιος Μασλάμα τον αποκεφάλισε για να εκδικηθεί τον θάνατο του αδελφού του Μαχμούντ. Εκτελέστηκαν ακόμα 90 αρσενικοί. Μετά ο προφήτης κράτησε τη Safiya, γυναίκα του Κινάνα, ως σκλάβα-ερωμένη του, που αρνήθηκε να εξισλαμιστεί και αργότερα την παντρεύτηκε ως “Μητέρα των πιστών”!
4. Σελίδες 550-51. Κάποιος Abdullah είχε 2 κορίτσια που τραγουδούσαν όμορφα. Η Φαρτάνα και η φίλη της τραγουδούσαν σατυρικά για τον προφήτη. Εκείνος διάταξε τότε να τις σκοτώσουν μαζί με τον Αμπντούλαχ. Επίσης τον Huwayrith που κι αυτός σατίριζε τον Μωάμεθ στη Μέκκα. Θανατώθηκε και αυτός και όποιος άλλος αμφισβητούσε ή επέκρινε τον “απόστολο του Αλλάχ”.
Η πρακτική συνεχίζεται και στις μέρες μας. Δεν επιτρέπεται να επικρίνεις το Κοράνι και τον προφήτη!
5. Σελίδες 675-6. Όταν ο Abu Afak της φατρίας Ubayda διαφώνησε με τη θανάτωση του al-Harith, ο Μωάμεθ είπε στους συντρόφους “Ποιος θα κανονίσει αυτόν τον αλήτη;” Τότε ο Salim al-Umayr πήγε και τον σκότωσε. Όταν το άκουσε η Asma al-Marwan κι εξέφρασε την αντίθεσή της, ο προφήτης ρώτησε πάλι ποιος θα την κανόνιζε. Ο Adiy al-Khatmi πήγε μέσα στη νύχτα και τη σκότωσε. Ο δε “απόστολος του Αλλάχ” τον διαβεβαίωσε πως δεν θα υπήρχαν οδυνηρές συνέπειες – ούτε στον άλλο κόσμο!
6. Υπάρχουν δεκάδες τέτοια επεισόδια – πολλά από τα οποία αναφέρονται και από τον άλλο βιογράφο Al-Tabiri.
Στα 25 του τον είχε παντρευτεί η Khadija, μια πλούσια χήρα 43 ετών. Αργότερα απέπεμψε τον θετό γιο του Zayd ibn Harida για να πάρει την όμορφη γυναίκα του. Μετά, παντρεύτηκε τη μικρή Αισέ, 6 ετών, και την διακόρευσε στα 9 της (!) ενώ εκείνος ήταν 53 ετών!
Αξιομνημόνευτη για την αγριότητά της ήταν η θανάτωση της Umm Qirfa που είχε μεγάλη φήμη για τη σοφία και αξιοσέβαστη ηγεσία της μα, με τον άντρα της, διαφωνούσε με τον προφήτη. Της έδεσαν τα πόδια σε μια καμήλα και τα χέρια σε άλλη και έτσι σκίστηκε στη μέση όταν τα ζώα έτρεξαν σε αντίθετες κατευθύνσεις. (Άλλες μεταγενέστερες εκδοχές την έχουν να αποκεφαλίζεται.)
—————
Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για έναν αλαζόνα, εξουσιομανή, άγριο και αδίστακτο ληστή, έναν σαδιστικό δολοφόνο, με πελώριο πάθος για πλουτισμό, σεξουαλικές απολαύσεις και την επικράτησή του….
