Σάκης Μουμτζής 11.12.2024
Αν θέλουμε να δούμε τα ψιλά γράμματα της προχθεσινής δημοσκόπησης της ALCO θα σταθούμε στο εύρημα ότι το 27% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας των εκλογών του 2023 έχει αποστασιοποιηθεί από αυτήν. Δεν προσχώρησε σε άλλα κόμματα, απλώς περιμένει. Τι περιμένει; Προφανώς όχι το αν η Νέα Δημοκρατία θα στραφεί προς τα δεξιά ή τα αριστερά, αλλά αν θα παραγάγει έργο και αν αυτό το έργο επηρεάσει τις ζωές τους. Αν θα τις κάνει καλύτερες.
Οι σχολιαστές έχουμε την τάση να αναζητούμε πάντα μια πολιτική διάσταση στις συμπεριφορές των πολιτών. Δηλαδή να ιδεολογικοποιούμε καταστάσεις ενώ τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Τι θέλουν οι ψηφοφόροι από την κυβέρνηση που εξέλεξαν; Στο τέλος της θητείας της, να αισθανθούν πως τα πράγματα βελτιώθηκαν σε βασικούς τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο στο ενδιάμεσο διάστημα κάποιοι εξ αυτών να τηρούν στάση αναμονής, πριν γίνουν «κοψοχέρηδες». Δηλαδή η αποστασιοποίηση δεν είναι ιδεολογική. Αν ήταν, θα προσχωρούσαν σε κάποιο άλλο κόμμα, καθώς σήμερα ο μπαχτσές της πολιτικής διαθέτει σωρεία κομμάτων, για κάθε γούστο. Η ιδεολογική διαφοροποίηση από τη Νέα Δημοκρατία καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις με την άνοδο των δύο κομμάτων που βρίσκονται στα δεξιά της. Χωρίς να είναι αμελητέες αυτές οι μετατοπίσεις, είναι πολύ μικρές μπροστά σε αυτό το 27% που περιμένει να δει τι θα γίνει και αναλόγως να αποφασίσει.
Συνεπώς, εκτιμώ ότι πλέον το παιχνίδι δεν παίζεται ούτε στο κέντρο ούτε στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Οι κανόνες έχουν αλλάξει γιατί, ενώ οι παραδοσιακές έννοιες «κέντρο» και «δεξιά» ξεπεράστηκαν από τις εξελίξεις, δεν ανανοηματοδοτήθηκαν ώστε να αποκτήσουν άλλο, σύγχρονο περιεχόμενο. Οι κάθετοι άξονες ορίζουν πλέον άλλες περιοχές, που ακόμα όμως βρίσκονται υπό διαμόρφωση. Για αυτούς τους λόγους οι αποστάσεις που τηρεί αυτό το 27% από τη Νέα Δημοκρατία, πολύ δύσκολα, προσώρας, θα μετατραπεί σε προσχώρηση σε άλλα κόμματα.
Συμβαίνει αυτό που φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού. Η Νέα Δημοκρατία παίζει μπάλα μόνη της και αν ηττηθεί, θα ηττηθεί με συνεχή αυτογκόλ. Μέχρι στιγμής, ενάμιση χρόνο μετά την εκλογική νίκη της, δεν έχει περάσει εκείνο το κρίσιμο σημείο από το οποίο δεν υπάρχει πλέον επιστροφή. Απεναντίας, έχει όλα τα περιθώρια να ανακάμψει, αρκεί να αντιληφθεί πως αυτό που μετράει δεν είναι οι εξαγγελίες, οι διαπιστώσεις και τα ευχολόγια, αλλά τα έργα. Οι πολίτες βλέπουν το μετρό της Θεσσαλονίκης, τα ναυπηγεία να λειτουργούν και να παράγουν έργο, βλέπουν τις προσπάθειες που γίνονται στην Υγεία και την Αμυνα. Οπως βλέπουν και τις αδυναμίες στο μέτωπο της ακρίβειας, της στέγης, της γραφειοκρατίας, αδυναμίες που αφορούν την καθημερινότητά τους.
Αυτό το 27% προφανώς δεν αρκείται στα θετικά αυτής της κυβέρνησης, περιμένει κάτι καλύτερο, προτού κοιτάξει προς άλλους χώρους.
