Συχνότατα λένε αριστερόφρονες και κομμουνιστές και κακώς σκεπτόμενοι και απληροφόρητοι, πως για τα δεινά αρρώστιας και φτώχειας, που περνούν χώρες όπως η Ουγκάντα, Ζιμπάμπουε, Κονγκό και άλλες στην υποσαχάρια Αφρική, ευθύνονται οι λευκοί αποικιοκράτες. Και αναμφίβολα αυτοί φταίνε για πολλά κακά. Τα ίδια λέγονται και για την Ινδία όπου οι Βρετανοί κατέστρεψαν την παραγωγή, βιομηχανία κι εξαγωγή μπαμπακιού στον 19ο αιώνα (και οπωσδήποτε υπάρχει κάποιος βαθμός αλήθειας σε αυτόν τον ισχυρισμό). Μα είναι γελοίο 45 έτη ή ακόμα και 3 γενιές αργότερα οι διεφθαρμένοι κυβερνήτες τέτοιων χωρών να φορτώνουν τη δική τους ανικανότητα και κλεπτοκρατία στους λευκούς αποικιοκράτες. Παίρνω για παράδειγμα τη Ροδεσία που με την ανεξαρτησία της έγινε Ζιμπάμπουε. Θα μπορούσε να είναι η Ουγκάντα ή το Κονγκό.
Ο κύριος φταίχτης όπως φαίνεται ξεκάθαρα είναι ο φυλετισμός, η ακατάπαυστη ζήλεια και διαμάχη ανάμεσα στις ντόπιες φυλές και, φυσικά ο εγωισμός, η απληστία και η διαφθορά που επικρατούν.
Μια από τις τελευταίες αφρικανικές αποικίες που ανεξαρτητοποιήθηκε είναι η Ζιμπάμπουε το 1980. Ως ηγέτης ανέλαβε πρώτος ο Mugabe που κυβέρνησε ως πρωθυπουργός και πρόεδρος 37 έτη.
Πολλοί ιθαγενείς και ξένοι πίστεψαν πως ο Μουγκάμπε ήταν ένας πατριώτης, στοχαστικός, χαρισματικός ηγέτης. Αποδείχθηκε μεγάλος απατεώνας, μεγάλος εγκληματίας. Η χώρα ήταν γενικά πολύ πιο όμορφη, παραγωγική και ειρηνική υπό τους «λευκούς αποικιοκράτες» παρά υπό τον Μουγκάμπε που τους καταριόταν 35 χρόνια αργότερα! Από το 1990 φοιτητές και συνδικαλιστές μα και εργαζόμενοι ξεκίνησαν διαμαρτυρίες και ταραχές ενάντια στο καθεστώς.
Το 2000 η κυβέρνηση προχώρησε στη δήμευση των κτημάτων των λευκών για να κάνει αναδιανομή εδαφών στους γηγενείς μαύρους που όμως δεν ήξεραν πως να καλλιεργήσουν. Η παραγωγή και οι εξαγωγές έπεσαν κατακόρυφα και λίγοι αγρότες κατόρθωσαν να δασωθούν.
Το 2003 η οικονομία κατέρρευσε. Από τα 11εκμ. του πληθυσμού περίπου 2,5εκμ. μετανάστευσαν! Από τα εναπομείναντα 8,5εκμ. τα τρία τέταρτα ζούσαν, κατά μέσο όρο, με 1 δολάριο τη μέρα! Το 2005 υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες φτωχοί άστεγοι στις πόλεις! Το 2008 υπήρξε έκρηξη της επιδημίας της χολέρας και μόνο Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις όπως Γιατροί-χωρίς Σύνορα μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τη ροή τροφίμων και φαρμάκων και να φροντίσουν τους αρρώστους.
Τον Ιούλιο 2013 ο Μουγκάμπε κέρδισε ξανά τις εθνικές εκλογές μα με μεγάλη καλπονοθεία όπως σημείωσαν ουδέτεροι παρατηρητές. Άθελα του σε μια συνέντευξή ο πρόεδρος άφησε να του ξεφύγει πως και το 2008 η αντιπολίτευση είχε κερδίσει με 73% μα η κυβέρνησή του αλλοίωσε το αποτέλεσμα! Τώρα ξεκίνησε ένα «καθεστώς κακοδιοίκησης κι εκτυφλωτικής διαφθοράς» (Economist). Π.χ. παντού η Αστυνομία έστηνε μπλόκα κι έβαζε πρόστιμα στους πάντες για να μαζεύει λεφτά! Στη διοίκηση παρωθούνταν μέτρα για την εδραίωση μονοκομματικού κράτους! Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι διπλασιάστηκαν!
Το 2016 ο υπ. Οικονομίας δήλωσε πτώχευση!
Και όμως είναι μια όμορφη, εύφορη χώρα με πολλούς πόρους!
Το 2017 έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα όταν ο Μουγκάμπε απέλυσε τον Αντι-πρόεδρο E. Mnangagwa και ο Πρόεδρος τέθηκε υπό κατ’ οίκον περιορισμό ενώ ο Mnangagwa ορκίστηκε νέος πρόεδρος.
Υπάρχει η μειονότητα Ndebele (14% του πληθυσμού απόγονοι των Ζουλού) παρότι πάνω από 1εκμ. μετανάστευσαν μετά το 2013.
Η πολιτική ηγεσία και η ανώτερη βαθμίδα κρατικών αξιωματούχων ήταν ως τώρα, από τη φυλή Shona, 75-80% του πληθυσμού.
Τώρα συλλογιστείτε. Με ποια λογική μπορούν κάποιοι να κατηγορούν τους «λευκούς αποικιοκράτες» για τις ανομίες ενός διεφθαρμένου πολιτικού σαν τον Μουγκάμπε;
