1. Ένα κύριο γνώρισμα των κομμουνιστών είναι η κρυψίνοια. Πιθανώς αυτό να οφείλεται στο ότι ξεκίνησαν ως οργανώσεις ανατρεπτικές ή επαναστατικές, τέθηκαν εκτός νόμου και κυνηγήθηκαν άγρια. Αναγκάζονταν λοιπόν να λειτουργούν στα κρυφά.
Μία προφανής εκδήλωση του γνωρίσματος είναι το οίκημα-φρούριο του ΚΚΕ στον Περισσό. Κανένα άλλο πολιτικό κόμμα δεν έχει κάτι παρόμοιο.
Ο Σύριζα, γνήσιος απόγονος του ΚΚΕ, κληρονόμησε αυτό το χαρακτηριστικό στο νοητικό επίπεδο. Και η κυβέρνηση το εκδηλώνει στη συμπεριφορά της.
Έχουμε πλέον τις καθημερινές ενημερώσεις του Σακελλαρίδη αλλά ξέρουμε πως η δόση αλήθειας που περιέχουν είναι ελάχιστες.
Στην πραγματικότητα κανείς εκτός από τον σκληρό πυρήνα γύρω από τον Τσίπρα δεν γνωρίζει σε ποια κατεύθυνση κινείται η κυβερνητική πολιτική. Προσωπικά, εγώ αμφιβάλλω αν οι ίδιοι αυτοί του κύκλου γνωρίζουν – κρίνοντας από τις αλλεπάλληλες παλινωδίες και γκάφες (όπως αυτή η πρόσφατη του ΦΠΑ με διαφορετικές τιμές!).
2. Ο Σύριζα είναι τώρα κυβέρνηση Σωτηρίας (παραμερίζοντας τους Ανέλληνες που λειτουργούν ως δεκανίκι μόνο και για τη φαντασμαγορία του αλλοπρόσαλλου Καμμένου) τρεις γεμάτους μήνες, κοντεύει να συμπληρωθεί τέταρτος. Η οικονομία δεν βελτιώθηκε ούτε στο ελάχιστο, πέσαμε μάλιστα σε εφιαλτική ύφεση – παρότι ο φωστήρας Τσίπρας δεν θέλει υφεσιακά μέτρα!
100 μέρες τώρα ακούμε για πολιτικές (ανθρωπιστική στο εσωτερικό, πολυδιάστατη στο εξωτερικό) και διαπραγματεύσεις με τους 3 Θεσμούς που γίνονται “αξιόπρεπα, ειλικρινά, έντιμα, ηρωϊκά, όρθια, υπερήφανα”, όπως ποτέ άλλοτε. Θέμε να το πιστέψουμε, μα μόλις ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στα πράγματα βλέπουμε … τρύπες στο νερό.
Οι διαφορες γκάφες του Τσίπρα προβάλλονται ως θρίαμβος. Αλλά όταν ψάξεις για κάποιο απτό αποτέλεσμα, βρίσκεις μόνο… τρύπες στο νερό.
Υπήρξαν τα ταξίδια στην Ευρώπη, επαφές στενές με τον Ρέντσι στη Ρώμη και τον Ολάντ στο Παρίσι. Αγκαλιές, παράτες, ανταλλαγές απόψεων σε θερμό κλίμα και τέτοια. Στις διάφορες συνόδους αυτά επεκτάθηκαν και στον Σούλτς και στον Γιούνκερ. Αλλά απτό αποτέλεσμα ουδέν.
Μετά είχαμε το φλερτ με τη Ρωσία και τους επικείμενους πακτωλούς. Ακόμα και την επίσημη πολυμελή επίσκεψη στη Μόσχα – με τα αμπελοφιλοσοφήματα του Τσίπρα. Ακούσαμε από κυβερνητικά χείλη πως θα παίρναμε 5 δις για κάποιο αγωγό, μα το διάψευσε η Μόσχα. Ίσως γίνει στο απώτερο μέλλον.
Ο Καμμένος προσέφερε στους Αμερικάνους συνεργασία για τα (υποθετικά) υποθαλάσσια κοιτάσματα 70-30%. Οι Αμερικάνοι γέλασαν – και το θέμα θάφτηκε στο βυθό της λήθης.
Μάθαμε από το Φίλη για το σούπερ όπλο του δημοψηφίσματος (ή εκλογών) και οι Ευρωπαίοι μας προέτρεψαν θερμά να το κάνουμε! Μπήκε στην κατάψυξη. Οι Αμερικάνοι δεν θέλουν ούτε να δουν τον ευτραφή και αγέρωχο υπουργό Άμυνας.
Τώρα έχουμε τη συμμετοχή μας στο BRICS (αντίστοιχο του ΔΝΤ για Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) από όπου ελπίζουν οι κοκορόμυαλοι να αντλήσουν χρηματοδότηση με χαμηλό επιτόκιο. Οι Θεσμοί διαμηνύουν πως είναι θέμα της Ελληνικής Κυβέρνησης. Μόνο που, αν δεν απατώμαι, απαιτούνται τουλάχιστον 10 δις για να γίνεις μέλος των BRICS και, φυσικά, αν η Ελλάς είχε τέτοιο απόθεμα δεν θα ζητιάνευε χρηματοδότηση.
Αναρωτιέμαι αν η Ραχήλ προχώρησε με την εκτύπωση χρημάτων.
3. Το πιο παράξενο γεγονός μου φαίνεται η απροθυμία του Τσίπρα να κυβερνήσει φανερά, παρά τη συχνή διακήρυξη του πως αυτό κάνει. Βέβαια, δεν είναι η μόνη εξαγγελία του την οποία αθετεί θρασύτατα. Στην πραγματικότητα, δεν κυβερνά καθόλου με απίστευτη αναποφασιστικότητα!
Ο Βενιζέλος τον έχει καλέσει δυο φορές να ενημερώσει τη Βουλή για το στάδιο στο οποίο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις. Ο Τσίπρας απέφυγε να απαντήσει με τη δικαιολογία ότι βρίσκονται σε εξέλιξη. Αλλά απάντησε στον Θεοδωράκη για την Παιδεία παρότι κι αυτό το θέμα βρισκόταν υπό εξέλιξη τότε. Ο Βενιζέλος τον κάλεσε τώρα για τρίτη φορά! (Στου κουφού…)
Τελικά, για να μάθουμε την αλήθεια που δεν διαφαίνεται στις ανερμάτιστες “ενημερώσεις” του Σακελλαρίδη πρέπει να στραφούμε στα ΜΜΕ που έχουν καλή σύνδσεη με τα ξένα πρακτορεία.
Αρχικά νομίζει κανείς πως ο Σακελλαρίδης, ο Παππάς και άλλοι απλώς κάνουν προπαγάνδα και τα επικοινωνιακά τους κόλπα. Και οπωσδήποτε αυτό συμβαίνει.
Αλλά υπάρχει και το στοιχείο της κρυψίνοιας.
Οι συριζίτες και η “Αυγή” υποδέθηκαν με θριαμβικά “ζήτω” τη συμφωνία 20/2/15. Αυτήν τώρα την απορρίπτουν μετά βδελυγμίας. Εντούτοις ποτέ αυτή δεν ήρθε στη Βουλή και δεν δόθηκε στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Έτσι και τώρα. Έχουμε γενικά εμείς οι Έλληνες κάποια γενική αντίληψη για το που βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις; Όχι!
Ο Σακελλαρίδης είναι πάντα αισιόδοξος – εκτός όταν δηλώνει πως οι Δανειστές δεν έχουν διάθεση συμφωνίας. Όλοι οι συριζίτες μιλούν για τη συμφωνία – που δεν επιτυγχάνεται διότι οι δολοφονικοί δανειστές συνεχώς προβάλλουν εμπόδια!
Ο Τσίπρας είχε δυο φορές συνομιλίες με τη Μέρκελ μα δεν ξέρουμε τι είπαν. Πρόσφατα μάθαμε πως έστειλε γράμματα και έκανε τηλεφωνήματα στη Λαγκάρντ, στον Γιούνκερ, στον Ολάντ κλπ κλπ από διαρροές. Η κυβέρνηση μας μας κρατά σε σκοτάδι.
Ο Π. Τόμσεν του ΔΝΤ δήλωσε (Πέμπτη 14/5) πως τα υπουργεία εξακολουθούν να μη δίνουν όλα τα στοιχεία και οι αρμόδιοι υπουργοί δεν συναντούν τους αξιωματούχους των Θεσμών. Έτσι οι ξένοι δεν ξέρουν ποια είναι ακριβώς η κατάσταση ρευστότητας και οικονομίας στην Ελλάδα! (Αλλά μαντεύουν από τον πανικό της κυβέρνησης.)
Φαίνεται λοιπόν πως η κρυψίνοια που δεν παραμερίζουν είναι ακόμα ένα δείγμα πως οι συριζίτες δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σωστά και ίσως δεν θένε την περίφημη “αμοιβαία επωφελή λύση” (δεν διευκρινίζεται πώς θα ωφεληθούν οι Ευρωπαίοι) παρά τις διακηρύξεις του Πρωθυπουργού!
