του Γιάννη Πρετεντέρη
Πριν από έναν μήνα οι εκλογές έμοιαζαν περίπατος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα σε έναν μήνα το ματσάκι γύρισε – θα δούμε αν έγινε και ντέρμπι…
Στο σημείο εκκίνησης της προεκλογικής περιόδου κρατάμε τα εξής:
– Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί το προβάδισμα. Ολες οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν καθαρή διαφορά της τάξεως των 3-3,5 μονάδων κατά μέσο όρο.
– Ο Αντ. Σαμαράς έχει το μομέντουμ. Οι ίδιες δημοσκοπήσεις καταγράφουν εδώ και είκοσι ημέρες σταθερή βελτίωση όλων των ποσοτικών και ποιοτικών μεγεθών που αφορούν τη ΝΔ.
Θα μπορέσει το μομέντουμ να εξαφανίσει το προβάδισμα; Η απάντηση στις 25 Ιανουαρίου.
Ως τώρα η πρωτοβουλία της συγκυβέρνησης να παγώσει (ουσιαστικά) τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και να επισπεύσει την προεδρική εκλογή αποδεικνύεται μάλλον επωφελής για τη ΝΔ.
Σε ό,τι αφορά την ίδια την προεδρική εκλογή, μπορεί να μην ανέτρεψε τα αριθμητικά δεδομένα που (ούτως ή άλλως) θα ίσχυαν και τον Φεβρουάριο.
Αλλά σε ό,τι αφορά τις βουλευτικές εκλογές που προέκυψαν, η επίσπευση σε συνδυασμό με το πάγωμα εξασφάλισε στη ΝΔ (και δευτερευόντως στο ΠαΣοΚ) αυτό που της έλειπε παντελώς: μια εκλογική ατζέντα.
Με όλα τα θέματα ανοιχτά, τα φώτα των εκλογών στρέφονται περισσότερο στην «επόμενη μέρα» και λιγότερο στα πεπραγμένα της απερχόμενης κυβέρνησης. Είναι προφανές, νομίζω, γιατί κάτι τέτοιο ευνοεί την κυβέρνηση και όχι την αντιπολίτευση.
Ακόμη περισσότερο που το άδηλο μέλλον επανέφερε στο προσκήνιο την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και την ανησυχία.
Αν έφυγαν 2,5 δισ. από τις τραπεζικές καταθέσεις μέσα στον Δεκέμβριο (σύμφωνα με την «Die Welt») και αν ξένα funds ξεπουλάνε ό,τι είχαν αγοράσει στην Ελλάδα, αυτό δεν οφείλεται φυσικά σε κάποια διεθνή συνωμοσία εναντίον της Αριστεράς. Οφείλεται σε ένα υπαρκτό κλίμα ανησυχίας, το οποίο στηρίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία ή περιστατικά και επεκτείνεται κάθε μέρα και περισσότερο.
Ως πού θα φτάσει, ουδείς μπορεί να γνωρίζει. Με τα σημερινά δεδομένα δεν γνωρίζουμε καν αν θα κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα.
Είναι βέβαιο όμως ότι θα αποτελέσει έναν σοβαρό εκλογικό παράγοντα για έναν πολύ απλό λόγο: επειδή πλήττει ευθέως τη βασική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ότι, δηλαδή, μπορεί να κάνει τα πράγματα διαφορετικά αλλά και χωρίς κίνδυνο.
Προς το παρόν ο κόσμος δείχνει επιφυλακτικός και για το «χωρίς κίνδυνο» και για το «διαφορετικά». Και αυτό αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ κατά την προεκλογική περίοδο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΝΔ και του ΠαΣοΚ είναι αντιθέτως η κόπωση της κοινωνίας από τις πολιτικές τους.
Μπορεί να μην επικρατεί σήμερα το κλίμα οργής και απελπισίας που επικρατούσε τον Μάιο του 2012, αλλά ύστερα από πέντε χρόνια κρίσης οι αντοχές της μεσαίας τάξης, των νοικοκυριών, ακόμη και των υγιών επιχειρήσεων έχουν δοκιμαστεί επικίνδυνα. Και αυτοί κρίνουν συνήθως τις εκλογές.
Τουλάχιστον η ΝΔ μπορεί να ελπίζει ότι η «Δεξιά» της (σταθερά πάνω από 15% από το 2012 και μετά….) θα βγει αποδυναμωμένη από την κάλπη.
Αντιθέτως το ΠαΣοΚ έχει τη βεβαιότητα ότι θα βγει αποδυναμωμένο το ίδιο. Μπορεί η ΔΗΜΑΡ να εξαερώθηκε αλλά το Ποτάμι και το νέο «κόμμα Παπανδρέου» θα διεκδικήσουν ένα σοβαρό κομμάτι της κεντροαριστερής ψήφου.
Σε βάρος του ΠαΣοΚ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ…
Διότι αν οι σχηματισμοί της Κεντροαριστεράς διατηρηθούν αθροιστικά κάπου ανάμεσα στα ποσοστά τους του Ιουνίου 2012 (18,5%) και των ευρωεκλογών 2014 (16%) τότε ίσως δυσκολευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ανακτήσει την πλειοψηφική δυναμική που φαίνεται να έχει απολέσει τις τελευταίες εβδομάδες.
Το κορόιδο
Ενας μεγάλος τζογαδόρος, o διάσημος Amarillo Slim, συνήθιζε να λέει:
«Πριν αρχίσει η παρτίδα, κοίτα τους υπόλοιπους να βρεις το κορόιδο. Αν δεν το βρεις, σήκω αμέσως και φύγε από το παιχνίδι: το κορόιδο είσαι εσύ!».
Οπως φαίνεται, ο Φώτης Κουβέλης δεν άκουσε τη συμβουλή κι έτσι οι κουβέντες με τον ΣΥΡΙΖΑ κατέληξαν σε αναξιοπρεπές ναυάγιο.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ αγνόησε τη σοφία του διάσημου ποκαδόρου που έλεγε επίσης ότι «το ζήτημα δεν είναι τι χαρτί έχεις, αλλά πώς το παίζεις».
Ως γνωστόν, ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τη ΔΗΜΑΡ πως έπαιξε έστω και μία φορά σωστά τα χαρτιά της.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
