1. Και οι τρεις όροι αποδίδουν άρτια το καθεστώς που άνθησε υπό τους διάσημους δικτάτορες Λένιν και Στάλιν Σοβιετία, Μάο Κίνα, Μουσολίνι Ιταλία, Χίτλερ Γερμανία. Οι τρεις πρώτοι ανήκουν στην αναρχοαριστερή /κομμουνιστική και οι άλλοι δυο στην ακροδεξιά ή εθνικοσοσιαλιστική παραφροσύνη.
Από τους τρεις όρους ο μόνος ορθός κυριολεκτικά είναι «φασισμός». Οι άλλοι δυο θα μπορούσαν να περιγράψουν καθεστώτα όπου ο δικτάτορας / ηγέτης είναι πεφωτισμένος και θεσπίζει μέτρα για το καλό του λαού του. Ο φασίστας πάντα ενδιαφέρθηκε πρώτιστα και αποκλειστικά για τον εαυτούλη του και τους στενούς οπαδούς ή συντρόφους, για όσο τους εμπιστεύεται.
Ο «απολυταρχικός» ή «ολοκληρωτικός» ηγέτης/μονάρχης τόσο στη θεωρία (Λάο Τσε στην Κίνα, kautilya στην Ινδία, Πλάτων στην Ελλάδα) όσο και στη γνωστή μας Ιστορία (πολλοί μονάρχες στην Ευρώπη) δεν πάσχει κατ’ ανάγκη από αυτή την ανίατη παρανοϊκή εγωπάθεια.
2. Έτσι χρησιμοποιώ (κι έχω συχνά στο παρελθόν μα δίχως τέτοια διευκρίνηση χρησιμοποιήσει) τον όρο «φασίστας» και τα παράγωγά του.
Οι ακροδεξιοί παράφρονες θεωρούν τον Χίτλερ πρότυπο, σπουδαίο ηγέτη με πολλά χαρίσματα. Αν καλοεξετάσεις τον άνθρωπο, βλέπεις πως ούτε χαρίσματα είχε ούτε σπουδαίος ηγέτης ήταν. Οδήγησε τη χώρα του σε όλεθρο πολεμώντας τους πάντες για να είναι ο ίδιος κυρίαρχος και το καθεστώς του, το Reich, να μείνει 1.000 έτη! Το μόνο που έμεινε είναι οι εξαιρετικοί δρόμοι Autobahn και πικρές αναμνήσεις.
Οι αναρχοαριστεροί θεωρούν εαυτούς δημοκρατικούς, προοδευτικούς, ουμανιστές, ηθικούς και δίκαιους. Κλασικό παράδειγμα στην Ελλάδα είναι οι τσιπριστές με το «ηθικό πλεονέκτημα» και την απέραντη ψευδολογία τους που ήθελαν να αλώσουν όλο το κράτος για να έχουν απόλυτη εξουσία και να εφαρμόζουν τις παρανοϊκές πολιτικές τους αγνοώντας θεσμούς, κανόνες, νόμους και το Σύνταγμα.
3. Τόσο στη νοοτροπία όσο και στην πράξη βλέπουμε τον φασισμό της αριστεράς να είναι εφάμιλλος των ακροδεξιών.
Οι μπρατσάκηδες μπράβοι του ΚΚΕ κρεμούν σαν μπουγάδα τα άπλυτα πανό τους στην Ακρόπολη με τη σαλεμένη συνθηματολογία τους. Αν κάποια παράσταση (θεατρική/κινηματογραφική/ακαδημαϊκή) φανερώνει κάποια παλαιά ή νέα ατιμία τους, εμποδίζουν βίαια τον κόσμο να παρακολουθήσει και απειλούν τους διοργανωτές.
Πρόσφατα, αρχές Φεβρουαρίου 2020, χυδαίοι ανεγκέφαλοι αυτής της αριστερής νοοτροπίας, τα μέλη του Εγκληματικού Ρουβίκωνα, που μισούν ολόψυχα τη σακάτιδα Δημοκρατία μας και όσους την υποστηρίζουν, επιτέθηκαν φραστικά κατά κάποιου δεξιού δημοσιογράφου του κ. Άρη Πορτοσάλτε του καναλιού/ράδιοσταθμού ΣΚΑΙ. Η γλώσσα τους είναι ενδεικτική της ανούσιας και βάρβαρης νοημοσύνης τους: «Πορτοσάλτε ψόφα….Άρη Ναζί…Σκουπίδι του ΣΚΑΙ»… Θα αργήσει πολύ τέτοια φραστική επίθεση να γίνει χειροδικία;
Ναζί είναι αυτοί που με τέτοιους τρόπους προσπαθούν να φιμώσουν την ελεύθερη έκφραση που δεν βρίζει μα, λανθασμένα έστω, μόνο επιχειρηματολογεί. Οι πολιτικάντηδες που τους υποστηρίζουν και τους ηρωoποιούν έχουν όμοια φασιστική νοοτροπία.
