Παλαβό δεν ακούγεται; Διότι εκ φύσεως κι εκ θέσεως είναι παντελώς ανέφικτο! Η ιδιωτικοποίηση του αέρα.
Κι όμως διαβάσαμε ένα άρθρο στο Διαδίκτυο όπου αυτή χρησιμοποιείται ως παράδειγμα προς αποφυγή. Ήταν ένας οικονομολόγος με ένα σωρό τίτλους πανεπιστημιακούς, σαν τα μετάλλια στρατηγού.
Υποθέστε, γράφει, πως μια πανίσχυρη πολυεθνική Megacrop κατορθώνει να ιδιωτικοποιήσει την ατμόσφαιρα σε ύψος 15 χλμ.! (Ναι, δεν γίνεται τώρα, μα ίσως είναι εφικτό σε 50 ή 200 χρόνια) και τότε θα ζητά από κάθε κάτοικο του πλανήτη (ας πούμε 18 δις) ένα οποιοδήποτε ποσό για τη χρήση του αέρα καθώς όλοι πρέπει να αναπνέουν, ακόμα και νεογέννητα βρέφη κι ετοιμοθάνατοι ηλικιωμένοι.
Τώρα, επειδή κανένα ζώο, σκύλος, βόδι κλπ., πτηνό, κότα, γαλοπούλα κλπ. ή άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει παραπάνω από, ας πούμε μάξιμουμ, 8 λεπτά δίχως αέρα, η Megacrop θα μπορεί να ζητήσει, σε λογικά πλαίσια, 10 ευρώ τη μέρα, δηλαδή 3650 ευρώ το έτος (ή 70 ευρώ την εβδομάδα). Κι επειδή ακριβώς κανείς δεν μπορεί να μην αναπνέει, όλοι θα πληρώνουν το αντίτιμο και οι οικογενειάρχες θα πληρώνουν και για τα βρέφη και τα παιδιά, οπότε για αυτούς η κατανάλωση αέρα μπορεί να κοστίζει ως και 14600 ευρώ τον χρόνο!
Μα η Megacrop θα μπορούσε να ζητήσει και 5000 τον χρόνο και αν είχε στρατό θα το επέβαλε και όσοι δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν θα δούλευαν ως σκλάβοι όπου τους ήθελε η εταιρεία!
Αυτή τη στιγμή το νερό είναι κρατικοποιημένο με την έννοια πως το κράτος διαχειρίζεται την αποθήκευσή του σε λίμνες και δεξαμενές και την διανομή του σε κατοικίες, εργοστάσια, καλλιέργειες κλπ. Αλλά και αυτό θα μπορούσε, πολύ πιο εύκολα από τον αέρα, να ιδιωτικοποιηθεί από μια πολυεθνική. Αυτή τότε θα μπορούσε να ζητήσει οποιοδήποτε αντίτιμο, ιδίως αν είχε και αυτή δικό της στρατό και μπορούσε να επιβάλλει τις αξιώσεις της δια της βίας! Και σε αυτήν την περίπτωση οι άνθρωποι θα αναγκάζονταν να πληρώνουν αφού δεν μπορούμε να ζήσουμε παραπάνω από 5-6 μέρες δίχως νερό (στο εύκρατο κλίμα, πολύ δε λιγότερες σε πιο ζεστό κλίμα).
Σε κάθε περίπτωση, κανονικά οι άνθρωποι θα έπρεπε να επαναστατήσουν και να ζητήσουν να μείνει ο αέρας σε κοινή χρήση, όπως τώρα, και το νερό στη φροντίδα (συγκομιδή, αποθήκευση και διανομή) του κράτους μέσω κάποιας ΕΥΔΑΠ με αντίτιμο το κόστος αυτής της φροντίδας.
Αυτή η διευθέτηση ισχύει διότι αναγνωρίζεται γενικά πως ο αέρας και το νερό είναι απόλυτα αναγκαία για να ζήσει κάθε άνθρωπος (και κάθε ζωντανό πλάσμα) και πως τα δύο αυτά στοιχεία παρέχονται από τη Φύση εντελώς δωρεάν. Μόνο στην περίπτωση του νερού υπάρχει το κόστος αποθήκευσης και διανομής.
Κι εδώ ο περισπούδαστος οικονομολόγος στρέφεται στη γη, στη στέρεη επιφάνεια του πλανήτη, την ξηρά. Και υποδείχνει κάτι που ούτε οι μάζες του κοσμάκη ούτε οι τρανοί πολιτικάντηδές μας γνωρίζουν ή θέλουν να μάθουν
Όπως ο αέρας, γράφει, έτσι και η γη (η στέρεη επιφάνεια) είναι απαραίτητη για να ζήσει κάθε άνθρωπος αφού εκ φύσεως πρέπει να ζει στη στέρεη επιφάνεια και όχι στο νερό όπως ψάρια κλπ., ή στον αέρα όπως έντομα και πτηνά, που και αυτά φτιάχνουν τη φωλιά τους ή αναπαύονται σε κάποιο μέρος της ξηράς!
Εδώ όμως οι λαοί έχουν συνηθίσει να επιτρέπουν την ιδιωτικοποίηση της γης (των εδαφών), παρότι και η γη παρέχεται από τη Φύση εντελώς δωρεάν. Η γη προϋπάρχει των ανθρώπων κατά δισεκατομμύρια έτη!
Μερικοί κατέχουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες στρέμματα γης ή λίγα μα με πολύτιμους πόρους, ή περιζήτητες τοποθεσίες στο κέντρο πόλεων. Άλλοι πολύ λίγη γη. Άλλοι δε καθόλου και πρέπει να πληρώσουν τους ιδιοκτήτες για να έχουν μέρος να μένουν ή/και μέρος για να εργάζονται. Και θα πληρώσουν το αντίτιμο (=ενοίκιο) που οι ιδιοκτήτες ζητούν για τη χρήση της γης – διότι τη χρειάζονται απόλυτα!
Δε σας φαίνεται παράξενο; Μια εξίσου άδικη και καταπιεστική συνθήκη; Πού θα σταθεί κάποιος με την οικογένειά του αν δεν έχει κάποιο χώρο πάνω στη στέρεη επιφάνεια; Γιατί πρέπει να πληρώνει κάποιον άλλο και αυτός ο άλλος να ζει από τέτοιο εισόδημα;
Γιατί την αποδεχόμαστε;
Διότι είμαστε βλάκες κι έχουμε συνηθίσει να αποδεχόμαστε αυτήν την κατάσταση!
Εσείς οι πολύ έξυπνοι τι λέτε;…
1 Comment
Δομήνικος ο Κρης
Απόλυτη η ανάγκη και η ζήτηση για αέρα
απόλυτη και η περίσσεια και προσφορά του
για τα ανθρώπινα μέτρα από τη Φύση
ή έτσι έμοιαζε έως ότου συνειδητοποιήσαμε
πως ο πλανήτης και το οξυγόνο του
είναι πεπερασμένα μεγέθη μπροστά στην
σύγχρονη μόλυνση, απειλή και κατάχρηση τους
απο πάσχοντες άγνοιας, αλαζονίας, απληστίας.
Στην περίπτωση της γης, ιδιαίτερα αστικής,
η διάθεση της ήταν συχνά πολύ περιορισμένη
σε σχέση με την μεταβλητή της ζήτησης
οπότε παρουσιάζεται το κόστος αν μη τι άλλο
αποδοχής κληρονομιάς Έργου στον αστικό ιστό.
Αν είσαι φτωχόπαις και η κληρονομιά αξίζει
“εκατομμύρια” και αν το κόστος αποδοχής της
είναι κάποιο ποσοστό επί της αξίας αυτής
πως να την λάβεις αν δεν το πληρώσεις
και πως να το πληρώσεις αν δεν την λάβεις?
Εδώ αρχίζει η κβαντική φυσική!
Μες στον ψεύτικο ντουνιά
παίξε μου διπλοπενιά
παίξε μου διπλοπενιά
και ο μήνας έχει 9…(Δις)