1. Εύχομαι ενδόμυχα οι πολιτικάντηδες να μην ανακατεύουν τον φιλελευθερισμό στα βρόμικα παιχνίδια τους. Αφορμή εδώ, άρθρο του κ. Β. Κικίλια, βουλευτή Αθηνών και τομεάρχη Εθν. Άμυνας της ΝΔ, στην Καθημερινή 8/7/18.
Ο αληθινός φιλελευθερισμός δεν δέχεται μη-δεδουλευμένα εισοδήματα κυρίως από την πρόσοδο (=αυξανόμενη αξία της γης) και θέλει κάθε εργαζόμενος να έχει τη φυσική αμοιβή της εργασίας του.
Ο Β. Κικίλιας μας μπαφιάζει σαλπίζοντας την υψηλή μα στριγκή νότα του πατριωτισμού τον οποίο θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση για φιλελεύθερες αρχές.
Γράφει: «ελευθερίες και δικαιώματα μπορεί να εγγυηθεί μόνο μια ρωμαλέα πατρίδα… μια Ελλάδα στην οποία ακμάζει ο πατριωτισμός».
Έτσι συγχέει τα πράγματα και μάλιστα βάζει τον συναισθηματισμό ως βάση για τη διανόηση. Κι έτσι δείχνει πως ούτε ο ίδιος καταλαβαίνει τι πραγματικά είναι ο φιλελευθερισμός – μα ψάχνει για ψήφους.
Στην ίδια σύγχυση παραπαίουν και άλλοι νεοδημοκράτες βουλευτές και υπουργοί που έγραψαν για τον φιλελευθερισμό. Στην ίδια σύγχυση πνίγονται και οι επικριτές του φιλελευθερισμού.
2. Πρώτα-πρώτα ο πραγματικός φιλελεύθερος δεν χάνεται σε μπαρούφες περί βοήθειας σε «ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες» που είναι μια ακόμα έκφραση ασθενούς συναισθηματισμού. Διότι γνωρίζει πως οικονομικά ασθενέστερα στρώματα παράγονται από δική τους άγνοια ή από ένα άδικο και ηλίθιο φορολογικό σύστημα που έχει γίνει αποδεκτό από τον κόσμο εκ συνηθείας.
Και οι δυο αυτές αιτίες οφείλονται σε στρεβλή, ελλιπή πληροφόρηση κι ένα στρεβλό, ελλιπές σύστημα εκπαίδευσης.
Στην εποχή μας ακμάζουν υπερβολικά τα πολιτικά δικαιώματα σε βαθμό που έγιναν ελευθεριότητα και μαγκιά με την απαίδευτη πεποίθηση «εγώ κάνω ό,τι μου γουστάρει» και τον αρρωστημένο πατριωτισμό «η χώρα μου πάνω από όλες».
Λείπει θλιβερά η έμφαση στο καθήκον, στην εντιμότητα και στην υπευθυνότητα. Διότι επειδή λείπουν αυτές οι αρετές λείπουν και οι προϋποθέσεις για δίκαια κατανομή του παραγόμενου πλούτου.
3. «Ου κλέψεις» θα έπρεπε να είναι η βάση του φιλελευθερισμού – εφόσον προηγούνται οι αρχές «ου βλάψεις» και «ου ψευδομαρτυρήσεις».
Τι να τον κάνεις έναν πατριωτισμό όπου οι πολίτες ψεύδονται, κλέβουν και βλάπτουν άλλους συνανθρώπους τους. Διότι πατριώτες ήταν και ο Χίτλερ και ο Στάλιν και ο Μάο – και ας θανάτωσαν εκατομμύρια και ας βασάνισαν άλλα τόσα. Και ούτε η πατρίδα τους ούτε ο κόσμος βελτιώθηκαν στο ελάχιστο. Ίσα ίσα ο ρωμαλέος πατριωτισμός τους οδήγησε σε όλεθρο!
Ο φιλελευθερισμός είναι τέτοιος μόνο όταν βασίζεται στις πανάρχαιες ηθικές αρχές: να μη βλάπτουμε, να μη ψευδόμαστε, να μην κλέβουμε, να μη νοθεύουμε (ουσίες, σχέσεις και θεσμούς) και να μην επιθυμούμε το περιττό.
Μόνον όποιος ενστερνίζεται αυτές τις αρχές και ζει σύμφωνα με αυτές είναι φιλελεύθερος και πατριώτης.
Οι πολιτικάντικες εξαγγελλίες, όσο ελκυστικά, όσο κομψά και όσο πρωτότυπα κι αν διατυπώνονται, είναι μπαρούφες.
4. Γράφει και άλλες μπαρούφες ο αξιότιμος βουλευτής της ΝΔ: «Ο πατριωτισμός αντιστοιχεί στην ανάγκη να υπηρετηθεί η συλλογικότητα μας, το έθνος μας… η απόπειρα να δοθεί ηθικό πρόσημο στην ελεύθερη οικονομία, ώστε να δημιουργείται το μέγιστο δυνατό όφελος για τη μεγάλη πλειοψηφία των συμπατριωτών μας»!
Τι λέει ο αφηρημένος όρος «συλλογικότητα»; Γιατί «πλειοψηφία» και όχι το σύνολο; Τι να την κάνεις την «ελεύθερη οικονομία» που επιτρέπει την απόλαυση μη-δεδουλευμένων εισοδημάτων σε βάρος των δεδουλευμένων;
Πόσο ανόητοι γίνεστε, ω Νεοδημοκράτες;
Εφόσον υπάρχουν μη-δεδουλευμένα εισοδήματα, αυτά θα διεκδικούν και θα παίρνουν μερίδιο της παραγωγής, που δημιουργούν οι δουλευτάδες εργαζόμενοι: δηλαδή αυτά τα εισοδήματα κλέβουν. Κι έτσι θα υπάρχουν ασθενέστερες τάξεις που θα έχουν την ανάγκη της ελεημοσύνης ψευτο-φιλελεύθερων πολιτικάντηδων. Κι έτσι αυτοί θα ανταγωνίζονται τους αναρχοαριστερούς, τους κεντροαριστερούς και τους σοσιαλιστές για το ποιοι θα δώσουν καλύτερη και περισσότερη ελεημοσύνη στους δεινοπαθούντες που είναι παράγωγα ενός άδικου συστήματος ψευτο-ελεύθερης οικονομίας.
Ανάπτυξη κι ευημερία για όλους τους πολίτες θα υπάρξει μόνο όταν εξαλειφθούν τα μη-δεδουλευμένα εισοδήματα (κυρίως από την πρόσοδο της γης) και όλοι οι εργαζόμενοι, σε όποια δουλειά και αν βρίσκονται, έχουν τη φυσική αμοιβή της εργασίας τους. Αυτός είναι ο αληθινός φιλελευθερισμός.
Θα επανέλθω.
