ΠΟ92: Κυβέρνηση κι επιχειρήσεις

1. Στα μέσα Ιανουαρίου 2018 παρουσίασε στους βουλευτές η αθλιότερη κυβέρνηση που έχει γνωρίσει ο τόπος από την Ανεξαρτησία του, ένα πολυνομοσχέδιο 1.400 σελίδων για συζήτηση και θεσμοθέτηση.

Πότε θα προλάβαιναν ακόμα κι ενσυνείδητοι βουλευτές – σπάνιο φαινόμενο αν υπάρχει καθόλου – να διαβάσουν και να χωνέψουν το περιεχόμενο τόσων σελίδων σε 2-3 μέρες;

Δυστυχώς κάτι παρόμοιο συμβαίνει σε πολλές χώρες και στην ΕΕ. Η διαφορά δεν συνίσταται στον όγκο αλλά στην ειδίκευση. Εδώ τσουβαλιάζονται αλλοπρόσαλλα θέματα και μέτρα διότι ο κ. Τσίπρας είναι λαϊκιστής πολιτικάντης που θέλει την εξουσία και δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο. Έτσι βιαζόταν να τελειώσει με την αξιολόγηση που απαιτούσε πολλά μέτρα τα οποία δεν ήθελε να περάσει μεμονωμένα διότι τόσο οι αντίπαλοι όσο και οι δικοί του ίσως να εξεγείρονταν αφού θα είχαν τον χρόνο να τα μελετήσουν.

Σε άλλες χώρες και στην ΕΕ τα νομοσχέδια συντάσσονται σε γραφεία ειδικών μελετών και απαιτούν κάποια επιστημονική κατάρτιση.

2. Από καιρό έχει γίνει αντιληπτό πως σε αυξανόμενο βαθμό οι κυβερνήσεις επηρεάζονται στην πολιτική τους από τις εξελίξεις στην τεχνολογία και από τις μεγάλες επιχειρήσεις, ολιγοπώλια και πολυεθνικές – Άμαζον, Ζήμενς κλπ.

Επεμβάσεις από ισχυρές χώρες σε αδύναμες και πόλεμοι γίνονται πια με απύθμενο κυνισμό. Αφενός γιατί μεγάλες βιομηχανίες όπλων και ηλεκτρονικών συστημάτων θέλουν να δοκιμαστούν τα τελευταία προϊόντα τους. Αφετέρου διότι άλλες μεγάλες βιομηχανίες χημικών, τροφίμων, φαρμάκων, ηλεκτρονικών κλπ, θέλουν αγορές για τα προϊόντα τους και οι μεγάλες δυνάμεις θέλουν να έχουν επιρροή σε μικρότερες.

Ο πόλεμος είναι μόνο ένα μέσο. Υπάρχουν και άλλα: εξαγορές επιχειρήσεων, εμπορικές συμφωνίες, μετανάστευση, ανταλλαγή πληροφοριών και παρόμοια.

Έτσι σε μεγάλο βαθμό είναι οι κολοσσοί σε πετροχημικά, οπλικά συστήματα, χρηματοπιστωτικά, ηλεκτρονικά, τρόφιμα, πληροφορική κλπ που κατευθύνουν τις πολιτικές των κυβερνήσεων των ισχυρών χωρών.

3. Είναι φανερό πια, καθώς επισημαίνουν πολλοί συγγραφείς, πως βρισκόμαστε στον προθάλαμο της μεταδημοκρατικής εποχής (αν δεν τον αφήσαμε ήδη πίσω μας) όπου φαινομενικά οι πολίτες έχουν τις πολυπόθητες δημοκρατικές τους ελευθερίες και τα πολυθρύλητα πολιτικά δικαιώματα (έκφρασης, μετακίνησης, ψήφου κλπ), όμως είναι οι επιχειρήσεις και οι τεχνολογίες που θα καθορίζουν την κυβερνητική πολιτική.

Και στην Ελλάδα λειτουργούσε η διακυβέρνηση κάπως έτσι, αλλά εδώ πολύ πιο άτσαλα καθώς η λεγόμενη «διαπλοκή» επέτρεπε στους εφοπλιστές και μεγάλους βιομήχανους, χρηματιστές, επιχειρηματίες ή εμπόρους να απολαμβάνουν πολλά και διάφορα προνόμια.

Κι ας μην γελιόμαστε πως η Πρώτη Φορά Αριστερά των τσιπριστών, ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση από την χωματερή των υφιστάμενων κομμάτων, πρόκειται να απαλείψει τη «διαπλοκή» και τον πελατειακό κρατισμό.

4. Το άτομο θα χάσει τη σημασία του, η οικογένεια επίσης. Ήδη, όπως βλέπουμε, η οικογένεια είναι σμπαραλιασμένη και κάθε μέλος κοιτά μόνο την δική του βολή και καλοπέραση. Ήδη το άτομο βολοδέρνει ανήμπορο σε τρικυμισμένες συνθήκες γραφειοκρατίας, πολυνομίας, ανεργίας ή απειλής ανεργίας, (υπερ)φορολόγησης, και μιας πολιτικής εξουσίας που έχει επαφή μαζί του μόνο σε προεκλογικές περιόδους.

Οι εμβριθείς αναλυτές, καθηγητές και συγγραφείς προτείνουν, όπως πάντα, η κυβέρνηση να νομοθετήσει την ρύθμιση όλων αυτών των σχέσεων και τη δύναμη των πολυεθνικών ολιγοπωλίων. Μα ξεχνούν πως είναι πια οι κυβερνήσεις που προσβλέπουν στους επιχειρηματικούς γίγαντες και όχι το αντίθετο.

Όποια μέτρα και αν πάρει μια κυβέρνηση σήμερα, η ίδια ή μια άλλη αύριο, υπό τη στοργική επίδραση των λόμπι θα την ανατρέψει ή θα την τροποποιήσει προς όφελος των επιχειρήσεων.

5. Λύση;

Πάντα εδώ καταλήγουμε. Ορθή παιδεία που θα ενδυναμώσει το ίδιο το άτομο, τον νου και την διάκρισή του. Αλλά αυτή είναι μια μακρόχρονη διαδικασία και πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που γνωρίζουν ποια είναι η ορθή Παιδεία και πως εφαρμόζεται. Αν υπάρχουν (και πού;) τέτοιοι άνθρωποι.

Όλα τα άλλα είναι σαπουνόφουσκες για να περνά η ώρα και οι διανοούμενοι να κάνουν την επίδειξη των λαμπρών πλην άχρηστων σκέψεών τους.