Παίρνω αποσπάσματα από 2 αγαπητούς μου δημοσιογράφους της Καθημερινής.
Τάκης Θεοδωρόπουλος 26.01.2025 (Το θάρρος μιας καθηγήτριας).
Η Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου είναι καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ. Είναι και πρόεδρος του Τμήματος Φιλοσοφίας του ιδρύματος. Την Πέμπτη έγραψα για την επίθεση που δέχθηκε από τα «φοιτητά». Παρέλειψα να διευκρινίσω ότι το είδος δεν είναι δική μου επινόηση. Τα «φοιτητά» συνυπέγραφαν μαζί με τα άλλα δύο γένη της γραμματικής, φοιτητές και φοιτήτριες, τα τρικάκια που έσπειραν στο γραφείο της για να την καταγγείλουν ως σιωνίστρια. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η καθηγήτρια υπέστη κακοποίηση. (.…) Υποστηρίζει ότι η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση, ότι το Ισραήλ αμύνεται για να προστατεύσει την ύπαρξή του και το θράσος της την οδηγεί να λέει ότι οι επιθέσεις κατά του Ισραήλ ενορχηστρώνονται από τη Ρωσία στο όνομα της αντισιωνιστικής φαντασίωσης. Μια φαντασίωση που κληρονόμησε η Αριστερά από την άκρα Δεξιά. (….) Οταν ρωτήθηκε αν όσοι βανδάλισαν το γραφείο της υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθούν σε περίπτωση που βρεθούν και συλληφθούν, απάντησε αρνητικά. Στο ελληνικό πανεπιστήμιο δεν υπάρχουν πειθαρχικές, έστω, κυρώσεις για τους φοιτητές. Κοινώς, είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι τους καπνίσει χωρίς συνέπειες. Μπορούν να απειλήσουν, να βανδαλίσουν, να κακοποιήσουν. Και οι πρυτανικές αρχές; Μα οι πρυτανικές αρχές ασχολούνται με σοβαρά θέματα. (….) Οπως είπε η κ. Νικολαΐδου-Κυριανίδου, η Φιλοσοφική Σχολή μοιάζει με καφενείο της Χαμάς. Γεμάτη με σημαίες της Παλαιστίνης και συνθήματα Free Palestine. Ας πάνε στην ευχή οι πρυτανικές αρχές. Το Πανεπιστήμιο να ‘ναι καλά. Ομως, πάνω από αυτές υπάρχει το υπουργείο. Ελέγχει τις πρυτανικές αρχές για τη λειτουργία του πανεπιστημίου; Ελάτε τώρα. Και πάνω από το υπουργείο στέκει η κυβέρνηση. Ο εκπρόσωπός της κ. Μαρινάκης έκανε το καθήκον του. «Εντάξει, μερικά τρικάκια έριξαν». (….) Η συνέντευξη της κ. Νικολαΐδου-Κυριανίδου στον Αρη Πορτοσάλτε ήταν αποκαλυπτική. Ακούσαμε μια γυναίκα να υπερασπίζεται την ελευθερία της σκέψης της απέναντι σ’ ένα τσούρμο πειρατών του πανεπιστημίου. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι οι πειρατές. Το πρόβλημα είναι ο χυλός της ανοχής που τους επιτρέπει να πλιατσικολογούν. Από τις πρυτανικές αρχές έως το υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση, κανείς δεν έχει το θάρρος να την υπερασπιστεί. Και όχι μόνο με δηλώσεις. Πού πήγε η πανεπιστημιακή αστυνομία; Κι αν αποδείχθηκε ατελέσφορη, με ποιον τρόπο την αντικατέστησαν; Η ίδια είπε ότι χρειάζεται συνοδεία για να πάει να διδάξει. Οι μόνοι που κατήγγειλαν τον βανδαλισμό του γραφείου της και τις απειλές εναντίον της ήταν τα μέλη της Φιλοσοφικής Σχολής. Οι υπόλοιποι τηρούν αιδήμονα σιωπή. Ο πρύτανης κ. Σιάσος, ο υπουργός κ. Πιερρακάκης; Δεν έχουν τίποτε να πουν για την επίθεση που στρέφεται κατά της ελευθερίας του λόγου στο πανεπιστήμιο; Για φαντασθείτε τι είχε να γίνει αν οι τραμπούκοι ήταν νεοναζί;
Και από τον Κώστα Καλλίτση (26.01.2025 Το τραμπικό ρεύμα).
Σε λίγο πάνω από ένα μήνα αφότου εξελέγη ο Τραμπ, ο κομματικός χώρος δεξιότερα της Ν.Δ. κέρδισε 4 ποσοστιαίες μονάδες (περίπου τόσες όσες έχασε ο χώρος αριστερά του ΠΑΣΟΚ), με αποτέλεσμα αθροιστικά να ξεπεράσει το 20%. Είναι μεγάλο ποσοστό. (….) Ανησύχησε το Μέγαρο Μαξίμου. Βλέπει με άγχος ότι μέσα σε ένα μήνα ο Κ. Μητσοτάκης χάνει 3 μονάδες ως καταλληλότερος για πρωθυπουργός, όσες κερδίζει η Α. Λατινοπούλου. Οτι 20,7% όσων αυτοπροσδιορίζονται δεξιοί δηλώνουν την πρόθεσή τους να ψηφίσουν τη Φωνή Λογικής – έναντι 42,5% τη Ν.Δ. Βλέπει επίσης ότι προς αυτό το κόμμα έχει η Ν.Δ. τις μεγαλύτερες διαρροές ψηφοφόρων.(….)
Οταν ο κοινωνικός φόβος για το αύριο και η οργή για τις ανισότητες δεν παίρνουν πειστικές απαντήσεις από τη δημοκρατία, και τα πράγματα ωθούνται δεξιά της Δεξιάς, κατά κανόνα το πολιτικό προσωπικό που ευθύνεται για αυτές τις εξελίξεις σπεύδει να μετατοπιστεί στην ίδια κατεύθυνση, νομίζοντας ότι έτσι θα ξαναβρεί το έδαφος που βλέπει ότι φεύγει κάτω από τα πόδια του. Αν αυτό το πολιτικό προσωπικό είναι κουρασμένο, χορτάτο και σε σύγχυση, δεν μπορεί να αντιδράσει για να αλλάξει τον ρουν των πραγμάτων. (.…) Αλλά αν δεν υπάρχει ένα πειστικό αφήγημα, ένα φιλόδοξο σχέδιο για το αύριο, η ιστορία λέει ότι κατά κανόνα η παρτίδα χάνεται. Οταν αντί να πασχίσεις να ανταποκριθείς στην κοινωνική πίεση για ριζοσπαστικές αλλαγές προς το καλύτερο, αφήνεις τα πράγματα στην αποτελμάτωση και αφήνεσαι να βουλιάζεις σε αυτήν.
Ο κ. Μητσοτάκης (ή κάποιος από τους αγγελιαφόρους του) τρέχει πότε στην Αμερική, πότε στη Μέση Ανατολή, πιο συχνά στην Ευρώπη, για μένα κάνει μια τρύπα στο νερό μετά την άλλη…
