1. Το δ1 δείχνει την πρωταρχική διαίρεση σε μισθούς ή αποδοχές (Μ) και σε Πρόσοδο (Π) όπου οι μισθοί είναι ουσιαστικά το ποσό που οι άνεργοι αποδέχονται.
Μετά όμως η πρόσοδος διανέμεται σε τόκους και δάνεια (Τ), σε ενοίκια (Ε, αξίες εδαφών) και σε κέρδη (Κ).
Το μεγαλύτερο μέρος του υπολοίπου της προσόδου, πάει στο κράτος ως φόροι, άμεσοι και έμμεσοι, ας πούμε ένα 30%.
Αν τώρα η φορολογία είναι σχετικά χαμηλή (δηλ. 30%), πολύ λίγες παραγωγικές μονάδες επηρεάζονται. Ακόμα και οριακές μονάδες, οι λιγότερο αποδοτικές στη στήλη Ζ, έχουν αρκετό κέρδος 7,5 ή 8 μονάδες (=15%).
Μένει ένα περίσσευμα 2 στη στήλη Ε, 5 στη Δ, 9 στη Γ, 13,5 στη Β και 17 στη στήλη Α.
Τι γίνεται αυτό? που πάει?
Αυτό μπορεί αρχικά να πάει στο Κέρδος. Αλλά όχι για πολύ. Σύντομα θα διεκδικήσουν
μέρος του οι μισθωτοί μα πιο πιθανά οι γαιοκτήμονες.
Οι τιμές της γης, βλέπετε, αυξάνονται ακατάπαυστα, αφού τα εδάφη και ειδικά τα κεντρικά σημεία στις πόλεις είναι πεπερασμένα, ενώ με την αύξηση του πληθυσμού και την ανάπτυξη της παραγωγής και γενικότερα της κοινωνίας η ζήτηση μεγαλώνει.
Προσέξτε! Τα ενοίκια η μισθώματα αυξάνονται και αυτά σχετίζονται, όπως μας φαίνεται, με τα κτήρια, μαγαζιά, εργαστήρια ή γραφεία. Στην πραγματικότητα τα κτήρια παλιώνουν και φθείρονται και ως κτήρια χάνουν από την αξία τους, καθώς θα χρειαστούν επιδιορθώσεις, ανακαινίσεις ή κατεδάφιση.
Αυτό που κερδίζει σε αξία είναι η τοποθεσία!
2. Στο δ2 βλέπουμε αυξημένη φορολογία, όπως περίπου τη βιώνουν οι Έλληνες στην τωρινή κρίση (2015 με το τελευταίο μνημόνιο του κ. Τσίπρα).
Στην πραγματικότητα σε μια επιχείρηση μικρή ή μεγάλη ή για ένα ελεύθερο επαγγελματία, οι άμεσοι φόροι επί των κερδών, ΦΠΑ κλπ. καθώς και οι εισφορές για συντάξεις, φθάνουν στο 40% τουλάχιστον, συχνά δε στο 47%. Μαζί με τους έμμεσους φόρους, εισφορές για ΕΡΤ κλπ. φθάνουν το 60%.
Εδώ παίρνουμε μόνο 50 % συνολικά.
Αμέσως βλέπουμε πως όλες οι οριακές μονάδες παραγωγής 50 (στήλη Ζ) όχι μόνο δεν έχουν κέρδος αλλά αδυνατούν να πληρώσουν όλες τις υποχρεώσεις τους και έτσι κλείνουν. Κλείνουν επίσης και οι πλείστες μονάδες στη στήλη Ε διότι το κέρδος είναι τόσο χαμηλό, μόλις 1,66%, που δεν αξίζει την προσπάθεια και σκοτούρα, εκτός αν υπάρχει βοήθεια από συγγενείς όπως και γίνεται σε ορισμένες περιπτώσεις.
Οι μονάδες της ζώνης Δ έχουν κέρδος 4,5%. Μερικοί επιχειρηματίες θα κλείσουν άλλοι θα συνεχίσουν ίσως ακόμα κι αν δεν έχουν βοήθεια από την οικογένεια, σύζυγο, γιο, ξάδελφο κλπ.
Έτσι κλείνουν χιλιάδες μονάδες και η ανεργία εκτοξεύεται στο εκατομμύριο.
Είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της τριάδας άγνοιας, αλαζονείας και απληστίας.
3. Τα διαγράμματα παρουσιάζουν μια απλούστευση της οικονομίας. Οι αριθμοί είναι αυθαίρετοι και δείχνουν μόνο τάσεις και σχέσεις μεταξύ διάφoρων στοιχείων και συντελεστών στην παραγωγή και διανομή του πλούτου.
Λόγω ακριβής ή περιορισμένης πρόσβασης σε χώρο, οι άνθρωποι αναγκάζονται να ζουν ως μισθωτοί.
Επειδή ο ανταγωνισμός μεταξύ πολυάριθμων ανέργων είναι μεγάλος και σκληρός, οι άνθρωποι κάνουν υποχωρήσεις και οι μισθοί χαμηλώνουν προς το όριο της φτώχειας ή και απλής επιβίωσης. Αυτό είναι το λιγότερο που θα δεχτούν.
Είναι μια περίπλοκη άρρωστη κατάσταση.
Όμως θα μπορούσε η κατάσταση να είναι αλλιώτικη όπως στο διάγραμμα δ3.
Μόνο με αυτή την απλή οικονομική διάταξη, θα μπορούσε να υπάρχει συνεχής ανάπτυξη και αφθονία. Ο ρόλος του κράτους θα περιορίζεται στην τριπλή φυσική λειτουργία του να παρέχει ασφάλεια, δικαιοσύνη και βοήθεια μόνο εκεί που άτομα δεν μπορούν κι έτσι οι δαπάνες του θα είναι λιγοστές.
Ναι, θα υπάρχουν περισσότερα κέρδη όπου εισάγεται αυξημένη εργασία και πιο πολύ κεφάλαιο όπως είδαμε στο Πολιτική Οικονομία 16: Αμοιβή Εργασίας.
Nαi, μερικοί θα έχουν υψηλότερες αποδοχές λόγω εξειδίκευσης, ενώ άλλοι χαμηλότερες λόγω επιθυμίας για μικρότερη προσπάθεια κι εύκολη εργασία.
Ναi, θα υπάρχουν ενδεχομένως μερικοί φτωχοί και στερημένοι, αλλά αυτό θα οφείλεται σε προσωπική επιλογή, σε κακοκεφαλιά, όχι σε θεσμοθετημένους περιορισμούς στην Πολιτεία, όπως οι ποικίλες πρακτικές του πελατειακού κράτους, που δεν θα επιτρέπουν ίσες ευκαιρίες.
Γενικά όμως, οι άνθρωποι δεν θα οικοδομούν κατοικίες και άλλοι θα κατοικούν εκεί, ούτε θα φυτεύουν αγρούς και άλλοι θα θερίζουν και θα τρώνε τους καρπούς (Ησαΐας 45. 21-22).
