1. Ο «σοσιαλισμός με κινέζικα χαρακτηριστικά» δεν είναι καινούργιος.
Στον 11ο αιώνα κε, στη δυναστεία Song, τα μεγάλα τσιφλίκια μεγάλωναν περισσότερο και οι γαιοκτήμονες γίνονταν ισχυρότεροι: απέφευγαν να πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούσαν και συνεπώς αυξανόταν το βάρος πληρωμών για τους πληβείους. Καθώς τα κρατικά έσοδα μειώνονταν ο αυτοκράτορας Shenzong αποτάθηκε στον Wang Anshi (1021-1086) ο οποίος ήταν ένας ποιητής και συγγραφέας, λόγιος και αξιωματούχος στη Δημόσια Διοίκηση που υπηρέτησε 20 έτη στην Επαρχία του ποταμού Yangtze.
Tο 1070 διορίστηκε καγκελάριος/πρωθυπουργός και άρχισε να κάνει μεταρρυθμίσεις σε τρεις ευρείς τομείς: α) Τον χρηματοοικονομικό τομέα κι εμπόριο του κράτους· β) εθνική άμυνα και κοινωνική τάξη· γ) βελτίωση εκπαίδευσης και κρατικών υπηρεσιών.
Υπήρχε και η φατρία των συντηρητικών που εναντιώθηκαν μα δεν κατάφεραν να τον απομακρύνουν ως το 1076 διότι είχε την εύνοια του αυτοκράτορα Shenzong ως τότε.
Πορτρέτο του σοσιαλιστή πρωθυπουργού.
2. «Το Κράτος πρέπει να αναλάβει τη διαχείριση του εμπορίου, της βιομηχανίας και της αγροτοκτηνοτροφίας με σκοπό να στηρίζει και να συντηρεί τους εργαζόμενους έτσι που να μην τους συνθλίβουν οι πλούσιοι». Πίστευε και οι μεταρρυθμίσεις του στόχευαν στην ενεργό παρέμβαση του κράτους ώστε ο λαός να έχει τα απαραίτητα για ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής.
«Επιστρατεύουμε όλες τις παραγωγικές δυνάμεις και όλους τους πόρους κάτω από τον Ουρανό για να παράγουμε πλούτο για το έθνος. Χρησιμοποιούμε τον πλούτο της χώρας για να εξασφαλίσουμε τα αναγκαία για τον λαό.» Εδώ διαβλέπουμε την κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής και των φυσικών πόρων για να αναδιανέμεται ο εθνικός πλούτος – μια καθαρά μεταγενέστερη Μαρξική ιδέα!
Προώθησε λοιπόν πολιτικές με τις οποίες διεύρυνε τη Δημόσια Διοίκηση, περιόρισε τα ιδιωτικά μονοπώλια, αύξησε την κυκλοφορία χρήματος κόβοντας νέες ποσότητες χάλκινου νομίσματος και ανέπτυξε μορφές κοινωνικής πρόνοιας.
3. Δημιούργησε νωρίς ένα ταμείο για χαμηλότοκα αγροτικά δάνεια, ανακουφίζοντας έτσι τους χωρικούς από τις εξωφρενικές απαιτήσεις τοκογλύφων. Αυτό το μέτρο μαζί με την αυξημένη κυκλοφορία χρήματος τόνωσε την παραγωγή.
Προώθησε μία νέα εκτίμηση γαιών για να γίνει δικαιότερη φορολόγηση και εφαρμόστηκε παρά την αντίσταση των Συντηρητικών (=φεουδαρχών).
Αναδιοργάνωσε τη Ακαδημία Hanlin (=Εθνική Ακαδημία) που εκπαίδευε δημόσιους αξιωματούχους και νέες σειρές επαγγελματικών μαθημάτων στα νομικά, στην ιατρική και στα στρατιωτικά.
Κρατικοί φορείς άρχισαν να συμμετέχουν σε όλους τους κλάδους εμπορίου κι έτσι έσπασαν τα ιδιωτικά μονοπώλια.
Αυτά όλα τα μέτρα προκάλεσαν ολοένα αυξανόμενη αντίσταση κι έτσι αφού φυλακίστηκε για μικρό διάστημα τελικά απομακρύνθηκε.
Το 1085 πέθανε ο αυτοκράτορας και την επόμενη χρονιά οι μεταρρυθμίσεις του Wang Anshi καταργήθηκαν…
4. Η κοινωνία της εποχής δεν μπορούσε να αφομοιώσει τέτοιες καινοτόμες μεταρρυθμίσεις. Oι Συντηρητικοί ήταν ως επί το πλείστον Κομφουκιανοί και ακολουθούσαν τη Σχολή σκέψης για την κοινωνία και Δημόσια Διοίκηση του παλαιού δάσκαλου που πρεσβεύει αυστηρή κοινωνική ιεράρχηση. Αυτή πρέπει να βασίζεται σε εδραιωμένες σχέσεις και αξιοκρατία (που δεν εφαρμοζόταν πάντοτε). Σε αυτό το καθεστώς όλοι γνωρίζουν τη θέση τους και τη σχέση τους με όλους τους άλλους. Έτσι διατηρείται μία αρμονία.
Υπήρχε όμως και η Σχολή νομικισμού και ο Wang Anshi ανήκε σε αυτήν. Αυτή είχε ξεκινήσει στον 8ο αιώνα πκε αλλά δεν είναι γνωστός ο ιδρυτής. Αυτή η παράδοση προωθούσε ισότητα μπροστά στο νόμο, την αυστηρή εφαρμογή του νόμου και μεταρρυθμίσεις που εδραιώνουν τον νόμο. Εναντιωνόταν στην ιεραρχία και αριστοκρατία που συχνά ήταν μορφή εκμετάλλευσης των πολλών από τους λίγους πονηρούς και ισχυρούς.
Δύο μεγάλοι υποστηρικτές της φιλοσοφίας του Νομικισμού ήταν ο Han Fei (280-208 πκε) και ο Li Si (284-208 πκε). Ο δεύτερος ήταν ο πρωθυπουργός του Shi Huang του ιδρυτή της Δυναστείας Qin και πρώτου αυτοκράτορα του ενωμένου Mεσαίου Βασιλείου (=Κίνα) που βασίλεψε στην περίοδο 221-207 πκε.
