1. Οι εξειδικευμένοι στην πραγματικότητα βρίσκουν 7 πληγές και μπορεί τελικά να είναι περισσότερες. Οι 7 είναι: μεγάλος αριθμός μικρομεσαίων· λιγοστές παραγωγικές επενδύσεις· υστέρηση σε καινοτομία και τεχνολογία· χαμηλή παραγωγικότητα· μικρός βαθμός εξωστρέφειας· χαμηλό επίπεδο ανταγωνισμού· κάκιστη εταιρική διαχείριση.
Η υστέρηση σε καινοτομία και τεχνολογία υπονοεί έλλειψη γνώσεων. Το ίδιο και η έλλειψη εξωστρέφειας. Ουσιαστικά όλα περικλείονται στην τελευταία «κάκιστη εταιρική διαχείριση». Διότι αν ο επιχειρηματίας ακολουθούσε ένα μοντέλο από πολλά σύγχρονης αποτελεσματικής διαχείρισης, τα άλλα όλα θα διορθώνονταν αυτόματα.
Το κέρδος είναι ο στόχος σε κάθε περίπτωση (ακόμα και του μαρξιστικού σοσιαλισμού που το απεχθάνεται, ισχυρίζονται οι μαρξιστές ψευδώς). Μα δεν θα το έχεις αν δεν επιχειρείς ορθά.
2. Ας σημειωθεί πως η κακή επιχειρηματικότητα (υπάρχουν εξαιρέσεις!) δεν είναι κάτι καινούργιο που οφείλεται στην κρίση της πανδημίας ή την κρίση της χρεοκοπίας. Ανήκει στη γενική τσαπατσουλιά που χαρακτηρίζει όλες τις δραστηριότητες στην Ελλάδα. Και στον Δημόσιο και στον Ιδιωτικό τομέα, αν και στον δεύτερο υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις – σε Παιδεία, Ιατρική περίθαλψη, εξαγωγές. Σε ορισμένες περιπτώσεις εξαγωγών η οικονομική κρίση βοήθησε να επέλθει μεγάλη βελτίωση.
Για να καταλάβουμε καλύτερα.
Στην περίοδο «παχιών αγελάδων» 2001-2009 οι επενδύσεις (με εξαίρεση κατασκευαστικές/οικοδομικές εταιρίες) ήταν κατά μέσο όρο μόλις 6,9% του ετήσιου ΑΕΠ. Στην ΕΕ ο μέσος όρος ήταν 11,9%!
Είναι λογικό πως αν δεν υπάρχουν αυξημένες επενδύσεις, δεν θα υπάρξει πολλή ή έστω κάποια αύξηση στην παραγωγικότητα.
3. Στα επόμενα χρόνια και μέχρι το 2019 το ποσοστό κατέβηκε στο χαμηλότερο στην Ευρώπη 5,4%, ενώ στην ΕΕ ήταν κοντά στο 11%.
Ο μεγάλος πονοκέφαλος, η μεγάλη πληγή, είναι οι μικρές επιχειρήσεις που έχουν από 1 έως 9 άτομα. Αλλά κι εδώ υπάρχει μία υποκατηγορία με 1 έως 5 άτομα που είναι φοβερά παρωχημένη και ανασταλτική.
Εδώ η πρώτη κατηγορία είναι 97,4% ενώ στην Ευρώπη είναι 93,2%. Αυτό δεν θα πείραζε, μα εδώ απασχολείται το 62% των εργαζομένων ενώ στην ΕΕ μόλις το 29,7%! Και στην υποκατηγορία έχουμε ως αυτοαπασχολούμενους 28,7% των εργαζομένων το υψηλότερο στην ΕΕ. Αυτές οι «επιχειρήσεις» είναι κυρίως καντίνες, καφέ- μπαρ, σουβλατζίδικα, κομμωτήρια, λιανομάγαζα και παρόμοια. Η παραγωγικότητα είναι πολύ μικρή.
Μακάρι να αυξηθούν οι επιχειρήσεις αυτοαπασχολούμενων, μα να αυξηθεί και η παραγωγικότητα!
