1. Είναι μια ιστορία που θα έπρεπε να είναι πολύ ευρύτερα γνωστή.
Στις 9 Απριλίου 1940, την αυγή, το γερμανικό καταδρομικό Βlücher συνοδευόμενο από άλλα πλοία έπλευσε στο φιόρδ του Όσλο Νορβηγίας μεταφέροντας το στράτευμα που θα συνελάμβανε τον βασιλιά Χάκωνα και την οικογένειά του και τη νόμιμη κυβέρνηση, τοποθετώντας τον Β. Κουίσλινγκ στην εξουσία, ηγέτη του εθνικού φασιστικού κόμματος που ακολουθούσε τους Ναζί.
Ο συνταγματάρχης Birger Eriksen, διοικητής του Φρουρίου Oskarsborg στο στόμιο του φιόρδ, αναγνώρισε κάποια απειλή και διέταξε τον βομβαρδισμό του. Το καταδρομικό βυθίστηκε και το μεγαλύτερο μέρος των 1.300 ανδρών που μετέφερε.
Το βύθισμα του Βlücher καθυστέρησε αρκετές ώρες τη γερμανική εισβολή δίνοντας την ευκαιρία στη βασιλική οικογένεια και την κυβέρνηση να φύγουν από την πρωτεύουσα με ειδικό τρένο (καθώς και τα αποθέματα χρυσού) και να καταφύγουν στη βόρεια μικρή πόλη Elverum.
2. Στις 10 Απριλίου, ο Γερμανός επιτετραμμένος Kurt Broïuer πήγε εκεί και απαίτησε την παραίτηση της κυβέρνησης. Ο βασιλιάς μετά από διαβουλεύσεις με το Κοινοβούλιο δήλωσε ξεκάθαρα πως δεν θα δεχόταν καμιά υποταγή ή συνεργασία με τους Ναζί (όπως είχαν κάνει η Δανία όπου βασίλευε ο αδελφός του Χριστιανός και η Σουηδία) και προτιμούσε να παραιτηθεί.
Στο μεταξύ, όλοι είχαν μεταφερθεί στο Nybergsund κοντά στα σύνορα με τη Σουηδία. Η κυβέρνηση και οι βουλευτές στήριξαν την απόφαση του βασιλιά τους. Όταν το πληροφορήθηκαν οι Γερμανοί, βομβάρδισαν το Nybergsund. Την ίδια ώρα γερμανικά στρατεύματα προέλαυναν προς το χωριό.
Αμέσως, καταλαβαίνοντας πως οι Νορβηγοί δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τους εισβολείς ούτε με τη βοήθεια των Συμμάχων, ο πρίγκιπας-διάδοχος Όλαφ έστειλε τη γυναίκα και τα παιδιά του στη Σουηδία. Μα οι αμφίρροποι Σουηδοί δεν επέτρεψαν στον Χάκωνα και τον Όλαφ να εισέλθουν στη χώρα τους.
Τότε ο βασιλιάς και η κυβέρνηση ταξίδεψαν πιο βόρεια στη μικρή Molde η οποία επίσης βομβαρδίστηκε, δίχως ευτυχώς σοβαρά θύματα.
3. Στις 7 Ιουνίου, ο Χάκων, ο διάδοχος Όλαφ και η κυβέρνηση επιβιβάστηκαν στο βρετανικό καταδρομικό Devonshire και αναχώρησαν για τη Βρετανία από το λιμάνι Tromsö.
Στη Βρετανία ο βασιλιάς και η συνοδεία του έμεναν στο Foliejon Park κοντά στο Γουίνδσορ μέχρι το τέλος του πολέμου και την απελευθέρωση της Νορβηγίας. Μα η επίσημη κατοικία του ήταν η Πρεσβεία στο Κένσινγκτον στο Λονδίνο. Εκεί ο Χάκων παρακολουθούσε τις εβδομαδιαίες συναντήσεις του υπουργικού συμβουλίου στην εξορία. Εκεί επίσης ετοίμαζε τις ομιλίες του προς τον νορβηγικό λαό ενθαρρύνοντας την αντίσταση στους Ναζί.
Οι Γερμανοί προσπάθησαν να εκβιάσουν την παραίτηση του βασιλιά νωρίς απειλώντας πως θα έκλειναν σε στρατόπεδα όλους τους άντρες ικανούς για στρατιωτική θητεία. Μα στις 8 Ιουλίου ο Χάκων αρνήθηκε να παραιτηθεί κι εμψύχωσε τους Νορβηγούς με κουράγιο και υπομονή.
Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου ήταν το σύμβολο ενότητας και αντίστασης.
Επτά έτη ακριβώς μετά τη φυγάδευση του, στις 7 Ιουνίου 1945, επέστρεψε στο Όσλο με όλη την οικογένειά του πάνω στο καταδρομικό Norfolκ.
