Τρομερόν καί φρικτόν ἄκουσμα! Μέγα καί ἀνήκουστον δυστύχημα κατέλαβε τήν Ἑλλάδα! Ἄνδρες αἱμάτων κατέβαψαν τάς ἀνόσιους χεῖράς των εἰς τό αἷμα τοῦ Πατρός τῆς Πατρίδος.
27 Σεπτεμβρίου 2019
188 χρόνια από την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Κυβερνήτης…
Μέσω μιας σειράς συγκυριών, τυχαίνει να διαβάζω ιστορικές λεπτομέρειες για τη ζωή του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας και ο θαυμασμός και σεβασμός μου για το πρόσωπό του μεγαλώνουν συνεχώς.
Είναι και θα έπρεπε να είναι το πρότυπο κάθε πολιτικού σε τούτο τον τόπο.
«Αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν» – Είναι γνωστό ότι είπε όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας.
Δεν είναι τυχαίο που ιερομόναχοι του Αγίου Όρους όπως ο Όσιος Παΐσιος και ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, τον ονομάζουν «Άγιο της πολιτικής».
Ο Ιωάννης Καποδίστριας είναι μια μορφή που ο ρόλος και η επιρροή της στην Ευρώπη του 19ου αιώνα διαμορφώνει συνθήκες που φθάνουν στο σήμερα.
Όπως γράφουν οι σύγχρονοί του, «Όταν ο Έλληνας διπλωμάτης εμφανιζόταν στα σαλόνια της αριστοκρατίας, επισκίαζε τους πάντες. Όλων τα βλέμματα επικεντρώνονταν επάνω του, χωρίς καθόλου να το προκαλεί. Υψηλός, ωραίος, με άψογους αριστοκρατικούς τρόπους πηγαίας και πραγματικής ευγένειας, προσηνής και απόμακρος, με τη σιωπηλή μελαγχολία στα μεγάλα και εκφραστικά μάτια του, μαγνήτιζε άθελά του τους πάντες. Η μόρφωσή του απέραντη: Ποταμός γνώσεων σε θέματα ιστορικά, φιλολογικά, φιλοσοφικά, λογοτεχνικά, ποιητικά. Άκουγε με σιωπηλή προσοχή τους άλλους, χωρίς ποτέ να κάνει επίδειξη γνώσεων, και όταν ακόμα είχε διαφορετικές απόψεις. Όταν όμως επίμονα ζητούσαν τις δικές του κρίσεις και γνώμες, με θαυμαστή επιδεξιότητα, χωρίς να υποτιμά κανέναν από τους άλλους ομιλητές, κατέπλησσε όλους με τη γλαφυρότητα του λόγου του, με τον πλούτο της σοφίας του, με τα ακλόνητα επιχειρήματά του … Και αυτοί ακόμη οι πολιτικοί αντίπαλοί του, ανίκανοι να τον αντικρούσουν, τον επαινούσαν … Αληθινά, τί άλλο μπορούσαν να κάνουν, όταν έβλεπαν τη γενική εντύπωση της γοητευτικής παρουσίας του;»
Το Συνέδριο της Βιέννης το 1814-1815 ήταν ένα από τα πιο σημαντικά συνέδρια στην Ιστορία της Ευρώπης και σταθμός στην ιστορία του Διεθνούς Δικαίου. Στο συνέδριο συμμετείχαν όλες οι τότε ευρωπαϊκές Ηγεμονίες με 450 συνολικά αντιπροσώπους. Σκοπός του η δικαία ρύθμιση των χωροταξικών προβλημάτων μεταξύ των Βασιλικών Οίκων της Ευρώπης, μετά τους Ναπολεόντειους πολέμους.
Η κόμισσα Λυδία Βλούδωφ γράφει: «Κατά την διάρκεια των εργασιών του Συνεδρίου της Βιέννης η προσωπικότητα του Καποδίστρια επισκίαζε τους πάντες… Ήταν η προσωποποίηση των ποιητικών εικόνων των αγαπημένων μας συγγραφέων και σοφών, που τους θεωρούμε ως υπερφυσικά και αθάνατα όντα, απρόσιτα στις απόπειρες της ανθρώπινης κακίας … Τα ωραία χαρακτηριστικά του, το ευγενικό του ήθος, το βαθιά μελαγχολικό του βλέμμα, των ωραίων μελανών ματιών του, όπου μέσα τους σπινθηροβολούσαν οι ιερές ιδέες, η ευφυΐα, η διορατικότητα, η γλυκύτητα, κατέθελγαν τους πάντες … Μια γαλήνια, καθαρή ατμόσφαιρα τον περικύκλωνε, ωσάν να φωτιζόταν από τον δύοντα ήλιο, που η αντανάκλασή του σχημάτιζε φεγγοβολή γύρω από το πρόσωπό του, με την καλλονή αρχαίου αγάλματος …».
Τέσσερεις και χώρες τον θεωρούν δικό τους και τον τιμούν για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει στο έθνος τους: η Ελβετία, της οποίας είναι υπεύθυνος για το Σύνταγμα και την διαμόρφωση της ως έθνος, η Γαλλία της οποίας βοήθησε να αποφευχθεί ο διαμελισμός, η Γερμανία που πήρε τη μορφή ομοσπονδιακού κράτους, η Ρωσία που υποστήριξε τα συμφέροντα της στην τότε διεθνή κοινότητα με αρετή και εξαιρετική διπλωματική δεξιότητα και η Ελλάδα στην οποία έθεσε βάσεις κράτους που αν είχαμε τηρήσει η σημερινή μας μοίρα θα ήταν τουλάχιστον καλλίτερη αν όχι εξαιρετική.
Αναφέρω μερικές δράσεις στα 3 χρόνια της διακυβέρνησης του, όταν ερχόμενος και αποδεχόμενος το ρόλο βρήκε μια χώρα με πραγματικά «καμένη γη»:
1. Αναδιοργανώνει την επαρχιακή διοίκηση, και τοποθετεί επαρχιακούς επίτροπους διατηρώντας παράλληλα τον θεσμό της τοπικής δημογεροντίας.
2. Ανασυντάσσει στρατό και στόλο.
3. Ιδρύει την πρώτη τράπεζα την Εθνική Χρηματιστηριακή Τράπεζα με δικά του κεφάλαια.
4. Αναμορφώνει γεωργία, κτηνοτροφία. Ιδρύει Γεωργική Σχολή στην Τύρινθο.
5. Τονώνει το εμπόριο και την ναυτιλία και αντιμετωπίζει το πρόβλημα της διανομής των εθνικών κτημάτων.
6. Κόβει το πρώτο αργυρό νόμισμα τον Φοίνικα, με τις υποδιαιρέσεις του, από χαλκό.
7. Η εκπαίδευση των νέων είναι θεωρεί το σημαντικότερο θέμα. Αναμορφώνει κυριολεκτικά την στοιχειώδη και την μέση εκπαίδευση. Ιδρύει 40 σχολεία με αλληλο-διδακτική μέθοδο.
8. Εκδίδονται σχολικά βιβλία από το εθνικό τυπογραφείο που δημιουργεί.
9. Ασχολείται με την πολεμική ναυτική εκπαίδευση αναδιοργανώνοντας το πολεμικό σχολείο στο Ναύπλιο. – Ιδρύει τη Σχολή Ευελπίδων.
10. Ανασυγκροτεί την ανύπαρκτη απονομή δικαιοσύνης με την βοήθεια του Κερκυραίου Ιωάννη Γεννατά και ιδρύει ειρηνοδικεία, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια δικαστήρια και εμποροδικείο.
11. Ιδρύει ορφανοτροφεία με έμφαση στα ορφανά του αγώνα.
12. Γηροκομεία.
13. Νοσοκομεία.
14. Ταχυδρομείο.
Όταν έγινε γνωστή η δολοφονία του μέρος του Ευρωπαϊκού τύπου έγραψε: «Σήμερα δολοφονήθηκε η Ελλάδα…»
Ο Γκαίτε, φίλος και υποστηρικτής του αγώνα της Ελλάδας για την ελευθερία της, είπε: «Από σήμερα παύω να είμαι φιλέλλην…»
Ο Ελβετός τραπεζίτης Εϋνάρδος, ευεργέτης της Ελλάδος περιγράφει τις επιπτώσεις για την Ελλάδα από τη δολοφονία του μεγάλου του φίλου:
«Ο ενάρετος ανήρ … όστις εθυσίασε το πάν διά την πατρίδα του, απέθανε θύμα ιδιαιτέρας εκδικήσεως … Οι Έλληνες πάσης φατρίας θέλουν γνωρίσει αργότερα την αμέτρητον ζημίαν, την οποίαν υπέφερον, θέλουν ιδεί εντός ολίγου, ότι δεν υπάρχει άνθρωπος ικανός ν’ αναπληρώση την έλλειψιν του Κόμητος Καποδίστρια, και όταν εξετάσουν όλα όσα έπραξε διά την πατρίδα του, θέλουν τον αναγνωρίσει ως τον αγαθώτερον άνθρωπον. Ο θάνατος του Κυβερνήτου είναι συμφορά διά την Ελλάδα. Είναι δυστύχημα Ευρωπαϊκόν, δεν φοβούμαι να το είπω … Το λέγω με διπλήν θλίψιν, ο κακούργος όστις εδολοφόνησε τον Καποδίστριαν, εδολοφόνησε την πατρίδα του».
