Ισ50: Σοβιετικός φασισμός (6)

Ισ50: Σοβιετικός φασισμός (6)

- in Ιστορικά
0

1. Η σκληρότητα και απανθρωπιά των Ναζιστών και τα βασανιστήρια της Γκεστάπο και των Ες Ες στις χώρες που κατάκτησαν οι χιτλερικοί είναι πασίγνωστα και ξεκάθαρα διατυπωμένα σε βιβλία Ιστορίας. Επίσης η εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων, Πολωνών, Ουκρανών, Λευκορώσων και Ρώσων στα κατεχόμενα της Πολωνίας και της Σοβιετίας. Οι Εβραίοι ήταν οι μολυσματικοί υπονομευτές της Γερμανίας όπως αρουραίοι σε μια αποθήκη. Οι Σλάβοι δε ήταν υπάνθρωποι, καλοί μόνο για σκλάβοι. Ούτως ή άλλως η παραγωγή τροφίμων δεν επαρκούσε και για τους ντόπιους (που τη διεκπεραίωναν) και τους Γερμανούς αφέντες κατακτητές. Έτσι οι Σλάβοι και αιχμάλωτοι πολέμου και άμαχοι που δεν συνεργάζονταν αφήνονταν ανελέητα να λιμοκτονήσουν.

Παρόμοια νοοτροπία επικρατούσε στον Στάλιν και τους μεγάλους μπράβους του, Μολότοφ, Καγκάνοβιτς, Γεζόφ, Μπέρια κι άλλους – μα δίχως το φανατικό, παρανοϊκό μίσος του Χίτλερ προς τους Εβραίους.

2. Η σοβιετική NKVD, αντίστοιχη της Γκεστάπο μα πιο μεθοδική και πολυπληθής, δρούσε σε όλη τη Σοβιετία και τις κατεχόμενες χώρες (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία και άλλες μετά τον πόλεμο) παρακολουθώντας, ερευνώντας, συλλαμβάνοντας, ανακρίνοντας, φυλακίζοντας, εκτοπίζοντας κι εκτελώντας όλα τα αντι-σοβιετικά στοιχεία αντιφρονούντων, υπονομευτών, προδοτών, κατασκόπων, ταξικών εχθρών (μεγαλοαστών, κουλάκων), εχθρικών εθνοτήτων όπως οι Πολωνοί κ.λπ. (Αλλά σε αντίθεση με τους σταλινικούς, οι χιτλερικοί δεν είχαν “ταξικούς εχθρούς”.)

Η βασική απόδειξη για ενοχή ήταν η ομολογία. Για να αποσπάσουν ομολογία από χιλιάδες αθώους πολίτες, οι ανακριτές χρησιμοποιούσαν όμοια βασανιστήρια με τους Ναζί. Οι ύποπτοι κρατούνταν σε στέρηση ύπνου για μέρες ή στέκονταν όρθιοι σε σειρά και μόλις έγερναν ή έπεφταν οι φρουροί τους χτυπούσαν. Οι πιο παθιασμένοι ανακριτές (με εντολή του Στάλιν, Ιούλιος 1937) έδερναν αδιάκοπα και ανηλεώς τους υπόπτους τους. Άλλοι κρατούσαν το κεφάλι του υπόπτου στη λεκάνη της τουαλέτας και, όταν αυτό σηκωνόταν, χτυπούσαν το πρόσωπο ξανά και ξανά. Άλλοι έβγαζαν νύχια, έσπαγαν δάχτυλα και δόντια ή συνέθλιβαν το ανδρικό όργανο. Τους ηλικιωμένους τους εκτελούσαν αμέσως στην Ουκρανία – όπου δεκάδες χιλιάδες το 1937-38 εκτελέστηκαν ως αντισοβιετικοί εθνικιστές.

3. Αλλά η παράνοια του Στάλιν και ορισμένων αξιωματούχων (κάποτε η πανουργία για να διατηρήσουν τη θέση τους ή να προβιβαστούν) έφθανε σε απίστευτα όρια καθώς εφευρίσκονταν φαντασιακοί συνωμότες και υπονομευτές. Ένα γελοίο μα τραγικό για τα θύματα παράδειγμα ήταν η Πολωνική Στρατιωτική Οργάνωση.

Η έχθρα του Στάλιν για τους Πολωνούς ήταν γνωστή καθώς ο ίδιος, ως πολιτικός κομισάριος μεγάλης μονάδας του Κόκκινου Στρατού στον πόλεμο με την Πολωνία το 1920, προκάλεσε την ήττα και υποχώρησή της.

Το 1933 διοικητής της NKVD στην Ουκρανία διορίστηκε κάποιος Βσέβολοντ Μπαλίτσκι, προσωπική επιλογή του Στάλιν. Αυτός τότε απέδωσε τον λιμό, που εξόντωσε 3,5 εκατομμύρια Ουκρανούς, στην Πολωνική Στρατιωτική Οργάνωση η οποία είχε διεισδύσει στο ΚΚ Ουκρανίας. Κατά τον Μπαλίτσκι, Ουκρανοί και Πολωνοί εθνικιστές υποκινούνταν σε αντισοβιετική προπαγάνδα και υπονομευτική δράση φροντίζοντας να είναι μειωμένη η σοδειά ή να αποκρύβονται ποσότητες τροφίμων. Η ΠΣΟ οργάνωσε δε και μια Ουκρανική Στρατιωτική Οργάνωση με όμοια δράση!

4. Και οι δύο Στρατιωτικές Οργανώσεις ήταν επινοήσεις του Μπαλίτσκι.

Το 1933 η ανεξάρτητη Πολωνία δεν ήθελε ούτε και μπορούσε να εισβάλει στη Σοβιετία ή να επέμβει στα εσωτερικά της: κρατούσε ίσες αποστάσεις και από Γερμανία και από Σοβιετική Ένωση. Με τη δεύτερη μάλιστα είχε υπογράψει συμφωνία μη επίθεσης τον Ιανουάριο 1932.

Αλλά ο Μπαλίτσκι και μετά ο Γεζόφ επιδόθηκαν σε ανελέητες διώξεις Ουκρανών “εθνικιστών” και Ουκρανών πολωνικής (και γερμανικής) καταγωγής. Σε αυτές τις διώξεις πολλοί βέροι κομμουνιστές συνελήφθηκαν κι εκτελέστηκαν ως μέλη αυτών των ανύπαρκτων οργανώσεων.

Το 1934 συνελήφθησαν περίπου 11.000. Το 1935 (Φεβρουάριο-Μάρτιο) 42.000 μετεγκαταστάθηκαν στην ανατολική Ουκρανία και το 1936 69.000 εκτοπίστηκαν στο Καζακστάν. Ο πολωνικής καταγωγής Σοσνόφσκι, ανώτερος αξιωματούχος της NKVD, φυλακίστηκε. Και ο ένθερμος κομμουνιστής Τομάς Ντάμπαλ “ομολόγησε” πως ήταν ο ηγέτης της ΠΣΟ! Το 1937 όλοι οι Πολωνοί στην NKVD εκκαθαρίστηκαν (μα και ο μη-Πολωνός Μπαλίτσκι επίσης εκτελέστηκε)!

Το 1937-38 111.100 εκτελέστηκαν ως πράκτορες της Πολωνίας (με 20% μη-πολωνικής καταγωγής), μέλη μιας ανύπαρκτης οργάνωσης.

Ο Στάλιν κατευχαριστημένος παρακινούσε τον Γεζόφ – “ξεσκεπάστε την πολωνική βρομιά!” Μισούσε τους Πολωνούς ιδιαίτερα ίσως διότι ως πολιτικός κομισάριος μιας μεγάλης μονάδας στρατού το 1920 στον πόλεμο με την Πολωνία ήταν υπεύθυνος για την ήττα της μονάδας του.

Την ίδια διετία 1937-38 εκτελέστηκαν σοβιετικοί πολίτες ως “κατάσκοποι” της Φινλανδίας περίπου 9.000, της Εσθονίας 8.000 και της Λετονίας 16.500!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *