1. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ στις ψευδείς ειδήσεις που ξεδιάντροπα διασπείρουν σε διάφορες διακλαδώσεις του Σύριζα – τα περιβόητα fake news, ή “φάκε νιους” κατά γνωστούς Συριζαίους. Κι εδώ τους ξεχωρίζω από τους Ανέλληνες του κ. Καμμένου διότι αυτοί εκφράζονται με χοντρή χυδαιότητα μόνο.
Αλλά το Ινστιτούτο Φλωρεντίας και η Έκθεσή του που επικαλέστηκε ο διαστημικός κ. Παππάς για να χειραγωγήσει τα τηλεοπτικά κανάλια ήταν επινόηση τσιπρική.
Τσιπρική επινόηση ήταν επίσης η πληροφορική αστραπή του Αθηναϊκού Πρακτορείου (ΑΠΕ) στον συννεφιασμένο ουρανό των συντάξεων πως οι Θεσμοί συμφώνησαν με τον σοφό ηγέτη μας πως οι ταλαίπωρες συντάξεις δεν πρέπει, δεν χρειάζεται, να περικοπούν (μέσα Σεπτ. 2018).
Αυτή κι αν ήταν fake news.
Τέτοιες πρακτικές, βέβαια, ωχριούν μπροστά στις fake news του Στάλιν. Και αυτό δείχνει για μια ακόμα φορά πόσο μικρούτσικος είναι ο κ. Τσίπρας. Ξεπερνά τον Στάλιν στην ψευδολογία, μα τα ψέματά του είναι συνεχώς μικρά – σαν το νεαρό της ηλικίας του.
2. Σήμερα όμως θα εξετάσω μια προσφιλή πρακτική πολύ σχετική με το ψέμα μα πολύ ειδική περίπτωση – πρακτική κοινή στα επιτελεία του Στάλιν και του κομμουνιστάκου μας κ. Τσίπρα: μια κυνικότατη κωλοτούμπα με την οποία ανατρέπεται η αλήθεια – όπως περίπου τότε που το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ! Εδώ συμπεριλαμβάνω και τους Ανέλληνες.
Θα θυμάστε ασφαλώς πως η επίσημη κρατική άποψη για την καταστροφή και τους θανάτους στο Μάτι ήταν πως οι κρατικοί μηχανισμοί όλοι λειτούργησαν άψογα (άσχετα με το ότι αργότερα παραιτήθηκαν και παύθηκαν υψηλοί αξιωματούχοι) και πως μόνος φταίχτης ήταν τα ίδια τα θύματα με τα αυθαίρετά τους – που ενέκριναν τσιπριστές υπουργοί.
Έτσι κατηγόρησε τους κατοίκους στο κατεστραμμένο Μάτι με την ευαισθησία ρινόκερου ο κ. Καμμένος όταν επισκέφθηκε τα αποκαΐδια: “Εσείς φταίτε με την άναρχη και αυθαίρετη δόμηση των κτισμάτων σας” τους είπε με τη σύμφωνη γνώμη, προφανώς, του κ. Τσίπρα.
3. Η μεταστροφή των θυμάτων σε θύτες εγκληματικούς είναι βέβαια παλαιά πρακτική. Όμως ο Στάλιν την ανέδειξε μεγαλόπνοα σε προπαγανδιστική πρακτική. Για τους κομμουνιστές είναι η λενινιστική “διαλεκτική” (που βελτιώνει εκείνη του Μαρξ) με την οποία οι ίδιοι προσαρμόζουν την εκάστοτε αντίληψη τους της μεταβαλλόμενης εξωτερικής πραγματικότητας στις δικές τους επιδιώξεις: έτσι έχουν πάντα δίκιο.
Τη διετία 1932-33 στην Ουκρανία (κυρίως) και σε ορισμένα άλλα μέρη της αχανούς Σοβιετίας πέθαναν από πείνα (κυρίως) και τις συνοδευτικές της ασθένειες 3 με 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι με τη σκόπιμη πολιτική του Στάλιν να εξάγει χιλιάδες τόνους σιτηρών για να πληρώνει εισαγόμενα μηχανήματα αναγκαία στην εκβιομηχάνιση της χώρας, όπως την αντιλαμβανόταν, και να εξοντώσει κουλάκους κι εθνικιστές που δεν ήθελαν την κολεκτιβοποίηση ή την πλήρη υποταγή στη Σοβιετία.
Μια δημογραφία το 1937 έδειξε πως ο πληθυσμός της Σοβιετίας ήταν κατά 8 εκατομμύρια λιγότερος από τον προσδοκώμενο. Ο Στάλιν διέταξε τα νούμερα της απογραφής να μείνουν απόρρητα και να εκτελεστούν οι υπεύθυνοι της δημογραφίας!
4. Η κολεκτιβοποίηση απέτυχε παταγωδώς, παρότι η εκβιομηχάνιση προχωρούσε ραγδαία επί πτωμάτων. Για τους σταλινικούς, φυσικά, δεν υπήρξε λιμός!
Ταυτόχρονα, ο Στάλιν δεχόταν στον άμεσο κύκλο του πως υπήρχε κάποιος “λιμός”. Μα αυτοί που λιμοκτονούσαν ήταν υπονομευτές της σοσιαλιστικής προόδου υπηρετώντας το σχέδιο των καπιταλιστικών χωρών να δυσφημιστεί η Σοβιετική Ένωση!
Οι στενοί συνεργάτες του μάλιστα θεωρούσαν πως κάποιοι άφηναν επίτηδες τα μέλη της οικογένειά τους να πεθαίνουν για να δυσφημιστεί η Σοβιετία!
Έτσι τα θύματα έγιναν οι θύτες. Η σταλινική Σοβιετία έγινε το θύμα και οι αγρότες που λιμοκτονούσαν έγιναν οι θύτες!
Νομίζω πως κάθε εχέφρων αναγνώστης αναγνωρίζει τον παραλληλισμό με το τσιπρικό καθεστώς και τις δικές του πρακτικές.
