Γράφω για το Ισλάμ, που αυτοδιαφημίζεται ως θρησκεία ειρήνης.
Όχι μόνο δεν είναι θρησκεία ειρήνης, μα έχει ασκήσει άγρια βία ενάντια στους ίδιους τους πιστούς της Μουσουλμάνους. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι ο εμφύλιος στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν να σκοτώνουν χιλιάδες αντιπάλους. Το άγριο φαινόμενο ISIS (Iσλαμικό Κράτος) με φανατικούς που αποκεφαλίζουν όσους δεν είναι φανατικοί. Οι Ιρακινοί επιτέθηκαν στο Ιράν και στο Κουβέιτ – όλοι μουσουλμάνοι άραβες. Οι δυτικοί Πακιστανοί έκαναν εμφύλιο με τους ανατολικούς που τώρα είναι Bangladesh. H Υεμένη πολέμησε κατά της Αιγύπτου και η Σαουδαραβία πολεμά τους Υεμένους. Οι Μαροκινοί πολέμησαν με τους Αλγερινούς για τη Δημοκρατία της Σαχάρας.
Από τον 7ο αιώνα υπάρχουν δυο βασικές φατρίες που μάχονται η μια την άλλη (εκτός των φανατικών σαν την ISIS) – Σία και οι Σουνί. Μα υπάρχουν αντιμαχόμενες φατρίες και μέσα σε αυτές.
Όσο για την ειρήνη Ισλαμιστών και άλλων πιστών όπως οι Εβραίοι, Χριστιανοί, Ινδουιστές κλπ. – αποκλείεται αυτή από εδάφια στο Κοράνι, το ιερό βιβλίο τους, που απαιτεί να εξαπλώσουν το Ισλάμ σε όλη την υφήλιο. Έτσι στο Νότιο Σουδάν οι βόρειοι Μουσουλμάνοι σκότωναν τους ειδωλολάτρες που δεν ήθελαν τον ισλαμικό νόμο Sharīa. Οι ισλαμιστές της Νιγηρίας σφάζουν χριστιανούς για τον ίδιο λόγο και όμοιες σφαγές έγιναν στη Chad (Αφρική) και στο Αφγανιστάν όπου εξολοθρεύτηκαν ινδουιστές και βουδιστές.
Η εντολή δίνεται σε πολλά εδάφια (π.χ. 9.29) του Κορανίου και αυτή είχε εφαρμοστεί από τον ίδιο τον Μωάμεθ στον 7ο αιώνα και από τους διαδόχους του στη συνέχεια. Στα 9.5 και 2.190-193 θα πολεμούν ωσότου δεν υπάρχει πίστη άλλη από το Ισλάμ!
Στους 30 πολέμους τα 20 έτη του 21ου αιώνα, οι 28 αφορούν ισλαμιστές που πολεμούν αλλόθρησκους ή άλλους ισλαμιστές.
Αυτό δήλωσε ο Amir Tahiri, o εκδότης του Politique International στο Παρίσι.
Το Ισλάμ είναι προετοιμασμένο για ιερό πόλεμο (jihad) κι έχει το παράδειγμα του Μωάμεθ που κατέλαβε πόλεις ή κοινότητες στην Αραβία με βία, επιβάλλοντας τη θρησκεία του, και με ορισμένες εντολές στο Κοράνι και τα μεταγενέστερα σχόλια hadith που ενθαρρύνουν βία και πόλεμο.
Οι ισλαμιστές πρέπει, υποτίθεται, να μην κηρύσσουν οι ίδιοι πόλεμο. Πρέπει, υποτίθεται, να ελκύσουν ειρηνικά αλλόθρησκους στο Ισλάμ. Μα αν οι αλλόθρησκοι αρνηθούν να αποδεχτούν το Ισλάμ, οι Μουσουλμάνοι το ερμηνεύουν αυτό ως επίθεση, κατά του Αλλάχ και του Ισλάμ. Τότε δικαιούνται να ‘‘υπερασπιστούν’’ με επίθεση κατά των άλλων ωσότου αυτοί γίνουν Μουσουλμάνοι ή εξοντωθούν.
Μια άλλη απόδειξη πως δεν τους ενδιαφέρει μια ειρηνική συνύπαρξη με άλλες θρησκείες είναι η εντολή στο Κοράνι 4.89 που θέλει να θανατώνεται όποιος αποστατήσει ή επιχειρήσει να αποστατήσει.
Στην αρχαιότητα και οι Ιουδαίοι ακολουθούσαν αυτήν την πρακτική. Το ‘‘Δευτερονόμιο’’ της Παλαιάς Διαθήκης (13.6-10) όριζε πως ο πατέρας είχε καθήκον να σκοτώσει όποιο μέλος της οικογένειας έφευγε από τη θρησκεία του Ιεχωβά. Σήμερα, όμως, μόνο το Ισλάμ εξακολουθεί να προωθεί αυτήν την πρακτική τρομοκρατίας και καταπίεσης.
Μάλλον δεν θα είχε πολλούς πιστούς αν δεν τους τρομοκρατούσε με αυτήν την απειλή θανάτωσης. Για να εκφοβίζουν τους πιστούς με τέτοιον τρόπο θα πρέπει τα ίδια σαν ηγετικά πρόσωπα να αναγνώριζαν πόσο παραλογισμό περιέχουν τα δόγματά τους.
Είναι μια θρησκεία όχι ειρήνης μα εντολής καταπίεσης και πολέμου.
