Μια διαφορετική φεμινίστρια ηρωίδα του 19ου αιώνα (1838-1927), αφού παντρεύτηκε δυο φορές (1853, 1865), έβαλε υποψηφιότητα (πρώτη γυναίκα) για Πρόεδρος των ΗΠΑ 1872 και ξαναπαντρεύτηκε το 1883.
Γεννημένη σε φτωχή οικογένεια, ίσως να κακοποιήθηκε από τον πατέρα της μα σίγουρα παντρεύτηκε στα 15 της. Σύντομα έμαθε πως ο άντρας της ήταν αλκοολικός. Χρειάστηκε να εργάζεται σε διάφορες δουλειές για να στηρίζει την οικογένεια καθώς απέκτησαν δυο παιδιά. Εκείνος ήταν και γυναικάς κι έτσι τον χώρισε, παρότι η κοινωνία το θεωρούσε σκάνδαλο.
Το 1866 παντρεύτηκε τον συνταγματάρχη James Blood μα διατήρησε το επίθετο του πρώτου συζύγου.
Η Βικτώρια είχε αρκετό ενδιαφέρον για τον πνευματισμό και συμμετείχε σε συνάξεις του είδους. Από το 1870 κι έπειτα έγραφε κι έκανε ομιλίες για τα γυναικεία θέματα – χειραφέτηση, περιουσία, ισότητα, αμβλώσεις κλπ. Καταδίκαζε ανοικτά την ελευθεριότητα των ανδρών που είχαν ερωμένες μα προσβάλλονταν και ηθικολογούσαν για γυναίκες που έκαναν το ίδιο.
Στη γυναίκα, εκ φύσεως, ανήκει το δικαίωμα της σεξουαλικής επιλογής… Ναι, είπε (1871), είμαι ελεύθερη εραστής. Έχω αναφαίρετο, συνταγματικό και φυσικό δικαίωμα να αγαπώ όποιον θέλω, για όσο θέλω. Κι αν θέλω, να αλλάζω εκείνον τον έρωτα κάθε μέρα. Και κανείς, ούτε άνθρωπος ούτε νόμος έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει.
Από το 1871 κριτίκαρε την κυβέρνηση που ήταν όλο άνδρες και δημοσιοποίησε την πρόθεσή της να είναι υποψήφια Πρόεδρος. Στο μεταξύ είχε ιδρύσει με την αδερφή της Tennie Claflin χρηματιστηριακό γραφείο στην Γουόλ Στριτ και κέρδισαν πολλά χρήματα – παρά τις γελοιοποιήσεις και χυδαίες επιθέσεις που δέχθηκαν για σεξουαλική ανηθικότητα και πορνεία, ενώ δεν ήταν αλήθεια, και μάλιστα αποδείχθηκαν ικανότατες. Με τα κέρδη τους ίδρυσαν την Woodhull & Calflin Weekly (εβδομαδιαία των Γούντχαλ και Κάλφλιντ). Σε αυτήν, ανάμεσα σε άρθρα για τη γυναικεία ψήφο, ελεύθερο έρωτα, πνευματισμό, κοντές φούστες κλπ., τον Δεκέμβριο 1871 δημοσίευσαν και το Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Καρλ Μαρξ! Και την ίδια χρονιά προώθησαν μαζί με άλλες τη γυναικεία ισότητα και ψήφο την οποία εγγυόταν η 14η Τροποποίηση και η 15η! “Οι γυναίκες είναι ίσες με τους άντρες μπροστά στον Νόμο και στα δικαιώματά τους” διακήρυξε.
Έχασε βέβαια τις προεδρικές εκλογές το 1872. Έχασε και το 1884 και το 1892. Μα δεν την ένοιαζε.
Το 1876 η Βικτώρια πήρε διαζύγιο από τον δεύτερο σύζυγό της και το 1877, αφού πήρε μερικά χρήματα από τους Vanderbilts, ένας αδελφός των οποίων ήταν εραστής της αδερφής της, μετακόμισε στη Βρετανία. Εκεί το 1883 παντρεύτηκε τον John Martin, τραπεζίτη.
Το 1892 ως V. Woodhull Martin άρχισε να εκδίδει το περιοδικό Humanitarian με τη βοήθεια της κόρης της Ζούλα. Σταμάτησε την έκδοσή του το 1901 όταν πέθανε ο άντρας της και αποσύρθηκε στο χωριό Bredon’s Norton όπου με τη βοήθεια της αδερφής της Τένι και της κόρης της, έχτισε το τοπικό σχολείο.
Αλλά παρότι συνέχισε να προωθεί τα γυναικεία δικαιώματα, από το 1875 άρχισε να απαρνιέται τον ελεύθερο έρωτα υπέρ του γάμου και της μητρότητας και πήρε θέση εναντίον των αμβλώσεων.
