1. Το πλήρες όνομά του ήταν An-Nasir Salah ad-Din Yusuf ibn Ayyub (σημαίνει «τιμή της πίστης»). Γεννήθηκε σε οικογένεια Κούρδων στο Τικρίτ μα μεγάλωσε στη Μοσούλη και Δαμασκό. Εκπαιδεύτηκε στα μαθηματικά και τις επιστήμες της εποχής, στη Νομική και στο ιερό Κοράνι. Έμαθε για στρατηγική από τον θείο του Asad ad Din Shirkuh που ήταν Διοικητής του στρατού υπό τον Σουλτάνο της Συρίας, Nur ad Din, και πολιτικά από τον ίδιο τον Σουλτάνο.
Το 1171 βοήθησε τον Nur ad Din στην κατάκτηση της Αιγύπτου έχοντας επιδείξει μεγάλες δεξιότητες και ηγετική ικανότητα. Το 1172 διορίστηκε Διοικητής της Αιγύπτου.
Το 1174 ο Nur ad Din πέθανε και ο Σαλαντίν τον διαδέχθηκε ως Σουλτάνος της Συρίας και Αιγύπτου. Αμέσως μερικές φυλές άρχισαν να πολεμούν για κυριαρχία. Ο Σαλαντίν κατόρθωσε με τις ηγετικές και διπλωματικές ικανότητές του να επαναφέρει ενότητα στις φυλές και τα κρατίδια υπό τη δική του επικυριαρχία. Τότε παντρεύτηκε και τη χήρα του Nur ad Din, την Ishmat ad-Din Khatun.
2. Πολύ θρήσκος, ο Σαλαντίν πάντα διάνθιζε τα λόγια του με αποσπάσματα από το ιερό Κοράνι. Δεν αγαπούσε τα πλούτη και τα υλικά πράγματα και όσα δώρα του έδιναν εκείνος τα μοίραζε στους φτωχούς. Όταν μια φορά η γυναίκα του ήθελε περισσότερα χρήματα για νέο φόρεμα, της είπε: «Δεν έχω άλλα. Όσα πλούτη έχω είναι για το λαό μας. Δεν θέλω να τον προδώσω για τη δική σου ευχαρίστηση».
Ήταν πολύ σεβαστός για την ειλικρινή αφοσίωσή του στον Θεό και τη δικαιοσύνη του.
3. Αφού εδραίωσε την ενότητα στον μουσουλμανικό κόσμο, ο Σαλαντίν έστρεψε την προσοχή του στους Σταυροφόρους που ενεργούσαν υπό τον Raynald de Chatillon ο οποίος τους παρότρυνε να παρενοχλούν Μουσουλμάνους, ακόμα και τους προσκυνητές που πήγαιναν στη Μέκκα και τη Μεντίνα. Οργάνωσε λοιπόν έναν στρατό να πολεμήσει τους Σταυροφόρους.
Στην πρώτη του μάχη στο Montgisard ηττήθηκε παρότι είχε μεγαλύτερο στρατό. Υποχώρησε και αναδιοργάνωσε τους άντρες του σε μια καλύτερη πολεμική δύναμη.
Το επόμενο έτος είχε μερικές επιτυχίες και προσπάθησε να καταλάβει την Ιερουσαλήμ. Μα σε αυτό απέτυχε παρά τις νίκες του στο Marj, Ayyan και Aleppo.
Έκαψε το χριστιανικό στόλο στην Ερυθρά Θάλασσα και ο ίδιος αποκεφάλισε τον αισχρό πολεμοχαρή Raynald, όταν συνέτριψε τους Σταυροφόρους Ιούλιο 1187.
Στο μεταξύ ο Guy de Lusignan, σύζυγος της βασίλισσας της Ιερουσαλήμ, είχε οργανώσει πολύ μεγάλο στρατό μαζί με τον Raymond της Τρίπολης για να αποτελειώσουν τον Σαλαντίν, μα εκείνος με ικανότερο στρατό τους παρέσυρε σε άνυδρα μέρη και τελικά τους κατατρόπωσε στο Hattin (4/7/1187). Τον Οκτώβριο ανάγκασε τους υπερασπιστές της Ιερουσαλήμ υπό τον Balian του Ibelin να παραδώσουν την πόλη και αφού πλήρωναν κάποιο φόρο να φύγουν ελεύθεροι.
4. Ο Σαλαντίν ήταν έντιμος και αξιόπιστος και πάντα τηρούσε τον λόγο του κερδίζοντας τον σεβασμό Μουσουλμάνων, Χριστιανών (εντίμων) κι Εβραίων.
Συγκρούστηκε με τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο της 3ης Σταυροφορίας (1189-92) μα το 1192 ήρθαν σε συμφωνία. Οι Χριστιανοί θα μπορούσαν να πηγαίνουν και να προσκυνούν τους Άγιους Τόπους σώοι και ανενόχλητοι. Ο Ριχάρδος γύρισε στην Κύπρο.
Ο Σαλαντίν πέθανε 4/3/1193 (ίσως από τύφο) έχοντας διαμοιράσει τον μεγάλο πλούτο του στους φτωχούς. Εκείνος ήταν που ίδρυσε τη δυναστεία των Αγιουβιδών.
