Έχω γράψει πως ο Μακρόν είναι σαφώς καλύτερος από Λεπέν ή οποιονδήποτε άλλον Γάλλο στο πολιτικό προσκήνιο. Μα δεν είναι πολύ καλός πολιτικός: είναι κι αυτός σαν τους άλλους Ευρωπαίους υπνοβάτες πολιτικάντηδες.
Ο Ντε Γκωλ είχε πυγμή. Είχε πολεμήσει γενναία έχοντας απομακρυνθεί από τους ενδοτικούς (μάλλον δειλούς) αποδέκτες των Ναζί με αρχηγό τότε τον στρατηγό Πετέν. Μετά πολέμησε τους ακραίους Γάλλους στην Αλγερία. Είχε ξεκάθαρες αρχές μαζί με τον ογκώδη εγωισμό του.
Ο Μακρόν επίσης έχει ογκώδη εγωισμό μα ούτε πυγμή, ούτε πείρα πολέμου ούτε ξεκάθαρες αρχές. Του αναγνωρίζουμε πως στάθηκε στο πλευρό της Ελλάδας ενάντια στον ύπουλο καραγκιόζη Ερντογάν κι έστειλε το αεροπλανοφόρο “Ντε Γκωλ” στα χωρικά μας ύδατα. Μα κι αυτή του η κίνηση σχετιζόταν πιο πολύ με την ιδέα του Μεγάλου που έχει για τον εαυτό του παρά με αρχές. Άλλωστε η Ελλάδα πληρώνει αδρά καθώς αγόρασε τα Ραφάλ μαχητικά και τις φρεγάτες.
Η περιορισμένη νοημοσύνη του εκδηλώθηκε πλήρως όταν μετά τη ρωσική εισβολή επισκέφτηκε τον Πούτιν νομίζοντας πως είχε την πειθώ να κατευνάσει τον Ρώσο πρόεδρο. Και ο Πούτιν τον δέχτηκε (σε απόσταση!) για να δείξει πως είναι ανοιχτός σε διπλωματικές προσπάθειες – ενώ την ίδια ώρα βοηθούσε χρηματικά τη Μαρίν Λεπέν στην προεκλογική της εκστρατεία εναντίον του Μακρόν!
Τελευταία άρχισε να κουράζεται με όλη αυτή τη φασαρία στην Ουκρανία και πρότεινε να δοθούν εδάφη στον Πούτιν από τους Ουκρανούς κι έτσι να τελειώσει η εξαντλητική σύγκρουση! Είναι κάτι που και άλλοι Ευρωπαίοι (σίγουρα ο Όρμπαν) σκέφτονται.
Πρόσφατα πάλι πρότεινε “να μην ταπεινωθεί ο Πούτιν”. Τι άραγε του έλεγε ο Πούτιν ώστε να εγερθεί τόση φιλευσπλαχνία;
Και αυτή του η προτροπή δείχνει πόσο ανόητος είναι αυτός ο Γάλλος που έχει την ψευδαίσθηση του “μεγάλου” και του “ειρηνοποιού”. Αφού δεν μπόρεσε να καταλάβει πως μόνο με μια ταπεινωτική στρατιωτική ήττα (όχι με λόγια μα με πράξη βίας, όχι στο τραπέζι της διπλωματίας μα στο πεδίο της μάχης) ο Πούτιν θα υποχωρήσει και η Ρωσία ίσως σωθεί. Αυτή είναι η μόνη γλώσσα που φασίστες σαν τους Χίτλερ, Στάλιν, Μάο και Πούτιν καταλαβαίνουν. Ο κατευνασμός τους ενθαρρύνει.
Με αυτή τη στάση του ο Μακρόν ταπεινώνει τη Γαλλία.
Μα είναι και η Κίνα που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία και γύρω από αυτήν. Διότι και η Κίνα έχει όμοιες ορέξεις σχετικά με την Ταϊβάν και με αρκετά εδάφη στα σύνορα με τη Ρωσία. Αν η Ρωσία, η γειτόνισσα και συνεργάτιδά του, ταπεινωθεί θα σκεφθεί πολλές φορές προτού επιχειρήσει την κατάληψη της Ταϊβάν.
Η ανοησία του Μακρόν φαίνεται και όταν περιγράφει ως “λάθη” τις ακρότητες των Ρώσων, τα εγκλήματα πολέμου και την επισιτιστική κρίση που προκαλεί τόσο εκβιαστικά εμποδίζοντας την εξαγωγή σιτηρών και ληστεύοντας χιλιάδες τόνους για τη Ρωσία!
Κοντεύει και ο Μακρόν να χάσει όποιες αρχές έχει και να γίνει “αήθης”.
