1. Τι εστί πλειοψηφία και μειοψηφία; (Δανείζομαι το ερώτημα και μερικές πληροφορίες από τον Π. Μανδραβέλη, «Τι εστί πλειοψηφία;» Καθημερινή 11/9/19).
Το ερώτημα φαίνεται αστείο στην αρχή. Αλλά γίνεται σοβαρό μόλις σκεφθεί πως ο Μητσοτάκης έχει μια σχετικά άνετη πλειοψηφία στη Βουλή ενώ πήρε κάτι λιγότερο από 40% των ψηφισάντων (που αποτελούσαν περίπου 40% των δικαιούχων ψηφοφόρων!).
Νωρίτερα, το προηγούμενο συνάφι είχε μόλις 35% των ψηφισάντων (μα και λίγη βοήθεια από άλλο κόμμα).
Έχουμε συνηθίσει σε τέτοια εκλογικά μαγειρέματα κι έτσι δεν μας κάνουν εντύπωση πια αυτά τα αριθμητικά παίγνια.
2. Στον συνδικαλισμό, στο εργατικό κίνημα γενικότερα, τα παίγνια είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστα. Εδώ ένα 10% μπορεί να αποφασίσει για δράση (ή αδράνεια) του υπόλοιπου 90%! Αλλά κι αυτό έχει εδραιωθεί ως κανονικότητα – και δεν ανοίγει ρουθούνι.
Υπάρχει η γνωστή εφημερίδα Ριζοσπάστης (που μόνο ρίζες δεν σπάει, ιδίως τις δικές της) μα και η Κομμουνιστική Επιθεώρηση δυο έντυπα που προωθούν την ίδια προϊστορική ιδεολογία ενός μαραμένου μαρξισμού – λενινισμού – σταλινισμού. Εδώ (ΚΟΜΕΠ 2/2016) ανάμεσα στη βιβλιοπαρουσίαση των Απάντων του Στάλιν και της απόφασης της ευρείας ολομέλειας του ΚΚΕ για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, βρίσκουμε και τις προϋποθέσεις για απαρτία μιας γενικής συνέλευσης. Μην εκπλαγείτε!
«Για να έχει απαρτία η γενική συνέλευση των εργαζομένων, απαιτείται στην πρώτη σύγκληση συμμετοχή του 1/3, στη δεύτερη σύγκληση συμμετοχή του 1/4 και στην τρίτη, συμμετοχή του 1/5 των οικονομικά τακτοποιημένων».
3. Αυτές είναι οι «δημοκρατικές» διαδικασίες των κομμουνιστών!
Προσέξτε. Είναι σπάνιο όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν «οικονομικά τακτοποιήσει» τη συμμετοχή τους. Έτσι κι αλλιώς, φαντασθείτε το 20% (=1/5) να παίρνει μια πλειοψηφική απόφαση: δηλαδή το 10% +1! Αυτό τώρα το 10% +1 αποφασίζει για μια απεργία ή το λύσιμό της, ή οτιδήποτε άλλο, συμπαρασύροντας το υπόλοιπο 90% -1!
Γι’ αυτό μια συντάκτρια του Ριζοσπάστη σχολίασε στη συνέντευξη του Μητσοτάκη στη ΔΕΘ (8/9/19): Κύριε πρόεδρε, η πρόταση της κυβέρνησης να βάλει σε εφαρμογή το ηλεκτρονικό μητρώο και την ηλεκτρονική ψηφοφορία και μάλιστα με αυξημένη πλειοψηφία 50% +1 ψήφο σε ό,τι αφορά τη λήψη αποφάσεων… έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων.»
4. Είναι απολύτως κατανοητό και το σχόλιο και οι αντιδράσεις. Μόνο που οι αντιδράσεις δεν είναι των εργαζομένων μα του ΚΚΕ και των αναρχοαριστερών συνδικαλιστών που βλέπουν την παράνομη εξουσία, που ασκούσαν μέχρι τώρα, να γλιστρά από τα τεμπέλικα αρπακτικά χέρια τους και να επιστρέφει στο σύνολο εργατικό κίνημα.
Διότι μέχρι τώρα μια φούχτα μη-εργαζόμενοι, εκπρόσωποι δήθεν των εργαζομένων, αποφάσιζαν για πολύ σημαντικά πράγματα.
Προσέξτε τη φράση «αυξημένη πλειοψηφία» της συντάκτριας. Γιατί δηλαδή «αυξημένη»; Αυξημένη από τι είδους πλειοψηφία;
Η συνηθισμένη πλειοψηφία στις μέχρι τώρα διαδικασίες ήταν το 10% ή 15% ή έστω 25% των κομματικοποιημένων (συνήθως αναρχοαριστερών) που κινητοποιούνταν από τους πωρωμένους συνδικαλιστές.
Αυτή, λοιπόν, η «αυξημένη πλειοψηφία» θα είναι η πραγματική πλειοψηφία και θα εκφράζει μια όντως δημοκρατική διαδικασία – αντί της συνηθισμένης λαθροχειρίας των Αναρχοαριστερών.
Ας ελπίσουμε πως όμοια διαδικασία ηλεκτρονικής ψηφοφορίας θα ακολουθήσουν και οι φοιτητές. Έτσι δεν θα υπάρχουν οι καθοδηγητές φοιτητοπατέρες και οι χούλιγκαν με τη βία τους.
