Τ119: Αξίες Ευρώπης (4)

1. Ο φιλελευθερισμός και η πρόοδος δεν σχετίζονται μόνο ή κυρίως με Οικονομικά. Απεναντίας ανατρέχοντας τον Μαρξ και την πελώρια παλαβομάρα του περί βάσης και εποικοδομήματος (= η βάση είναι τα Οικονομικά και το εποικοδόμημα η κουλτούρα) η απαρχή, η πηγή είναι ο πολιτισμός με την καλλιτεχνία, τη δικαιοσύνη και τις ηθικές αξίες του, και το αποτέλεσμα η πολιτικό-οικονομική δομή και δράση της κοινωνίας.

Οι στρεβλώσεις και ανισότητες στην δομή της κοινωνίας δεν οφείλονται στις παραγωγικές δυνάμεις (μηχανές, οχήματα, εργαλεία κλπ) και στην ιδιοκτησία και στους τρόπους παραγωγής, μα στις ιδέες και γενική νοοτροπία που είναι μια εκδήλωση των ηθικών αξιών στους πολίτες.

Δεν κλέβεις και δεν εκμεταλλεύεσαι και μετά γίνεσαι άπληστος και απατεώνας. Πρώτα είναι η απληστία και τάση προς εξαπάτηση και μετά έρχεται η εκμετάλλευση και λεηλασία των άλλων.

Πρώτα η σκέψη και το συναίσθημα και μετά η πράξη που επιφέρει την άλφα ή βήτα κατάσταση στο κοινωνικό περιβάλλον.

2. Η Ευρώπη στην μακραίωνη παράδοση της με την αρχαία Ρώμη και την αρχαιότερη Ελλάδα είναι πρώτιστα το λίκνο πολιτισμού, έρευνας, επιστήμης, φιλοσοφίας και τέχνης.

Σήμερα έχουμε την ειρήνη, όπως λίγο νωρίτερα την άνθιση των φυσικών επιστημών και νωρίτερα τον Διαφωτισμό και την εδραίωση των ελευθεριών. Νωρίτερα ήταν η Αναγέννηση με την άνθηση των εικαστικών τεχνών και της αρχιτεκτονικής. Ακόμα νωρίτερα οικοδομήθηκαν οι μεγάλοι καθεδρικοί ναοί στον λεγόμενο γοτθικό ρυθμό, όπως η Νότρ Νταμ (=η Παναγία των Παρισίων), ο άλλος στην Κολωνία της Γερμανίας και άλλος στο Σόλσμπουρι της Αγγλίας κλπ. Την ίδια εποχή σοφοί νομοθέτες διατύπωναν τους κανόνες Δικαίου από την Οξφόρδη της Αγγλίας ως την Μπολόνια της Ιταλίας.

Και πριν από όλες αυτές τις φωτεινές εκλάμψεις πολιτισμού, είχαμε τους ταπεινούς μοναχούς στη Δύση και τους λόγιους στο Βυζάντιο που διέσωσαν και μεταβίβασαν την αρχαία σοφία στις νέες γενιές των ορμητικών βαρβάρων οι οποίοι κατέκλυσαν την Ευρώπη.

3. Η ενότητα εξασφαλίζει όχι μόνο ειρήνη μα και δύναμη.

Μα το κατά πόσο με την ειρήνη και τη δύναμη θα προκύψει κι ευμάρεια για όλους τους πολίτες σε όλες τις περιοχές μιας Ενωμένης Ευρώπης, δεν εξασφαλίζεται από την οικονομική και πολιτική ενότητα.

Οι τρεις αυτές σπουδαίες ιδιότητες – ενότητα, ειρήνη και ισχύς – παρέχουν ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο δρουν οι πολίτες για καλό ή κακό, για ευτυχία ή δυστυχία, για ευμάρεια ή δυσπραγία.

Αποφασιστικός παράγων είναι η Δικαιοσύνη που υπηρετεί τη Σοφία. Η Δικαιοσύνη μένει ενθρονισμένη ήσυχα στην καρδιά του ανθρώπου (Παλαιά Διαθήκη Βασιλείς Α’ ή Γ’, 3, 9) μα χρειάζεται άριστη παιδεία για να εκδηλώνεται ως φιλαλήθεια, εντιμότητα, αλληλεγγύη και φροντίδα για τους άλλους. Αυτές οι ιδιότητες είναι εκδηλώσεις της αριστείας.

Τι θέλουμε πραγματικά;

Να παραμείνουμε Βαλκάνιοι, Μεσανατολίτες, Ελλαδίτες τσιπριστές, ή να γίνουμε πολιτισμένοι, φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι και ακόμα καλύτεροι Άνθρωποι, Έλληνες με τις αρετές σοφίας, δικαιοσύνης, εντιμότητας, συμπόνιας και αλληλεγγύης;

Και πώς θα διδαχθούμε αυτές τις αρετές;

Όλα τα άλλα είναι τσιχλόφουσκες εκ του πονηρού.