1. Ακόμα μια Βρετανίδα ηρωίδα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Έγινε 100 ετών τον Απρίλιο 2021. Και όμως, παρότι το 1944-45 έζησε στην κατεχόμενη Γαλλία ως κατάσκοπος που επιβίωσε ως την απελευθέρωση και της απονεμήθηκαν ένας σωρός μετάλλια, μόνο ελάχιστοι ανώτεροι και συνεργάτες γνώριζαν την ιστορία της. Τα παιδιά της το έμαθαν όταν ο γιος της το διάβασε στο διαδίκτυο στη δεκαετία 1990, αφότου η βρετανική κυβέρνηση δημοσιοποίησε τα σχετικά έγγραφα για την British Special Operations Executive (SOE), την ομάδα πρακτόρων, κατασκόπων και σαμποτέρ που υπονόμευαν τους Ναζί στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Αργότερα δεν ήθελε καν να δεχτεί τα μετάλλια. «Τα παιδιά μου το απαιτούν» είπε, όταν τελικά τα δέχτηκε – αλλά δίχως φανφάρες!
2. Η Λατούρ γεννήθηκε τον Απρίλιο 1921 στην Νότιο Αφρική. Ο πατέρας της ήταν Γάλλος γιατρός και η μητέρα της, Λουίζ, Βρετανίδα. Πέθαναν και οι δυο στα μικράτα της, πρώτα ο πατέρας, μετά η μητέρα της, που στο μεταξύ είχε ξαναπαντρευτεί. Έζησε για λίγο με έναν συγγενή στο Κογκό, ξαναγύρισε στη Νότιο Αφρική και το 1939 πήγε στη Βρετανία.
Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, η Λατούρ προσχώρησε στο Βοηθητικό Σώμα Γυναικών της Βασιλικής Αεροπορίας ως μηχανικός, στα 20 της. Ήθελε να προσφέρει ενάντια στους Ναζί διότι, εκτός από άλλα, η γιαγιά της είχε αυτοκτονήσει σε γερμανική φυλακή.
Αλλά, επειδή μιλούσε άπταιστα γαλλικά, η SOE την κάλεσε το 1943 (επίσημα) να εκπαιδευθεί για αποστολή στη Γαλλία. Εκεί έπεσε με αλεξίπτωτο, 1/5/1944, με την κωδική ονομασία Genevieve.
3. Στην περιοχή Mayenne-Calvados συνεργαζόταν με ντόπιους, έναν παθολόγο, έναν οδοντίατρο κι έναν κτηνίατρο.
Η Λατούρ περνούσε ως νεαρή Γαλλίδα που μετακόμισε για να αποφύγει τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς. Ταξίδευε ολόγυρα με ποδήλατο – κρατώντας πάντα την οδήγησή της στα δεξιά του δρόμου. Θυμόταν επίσης να πίνει γαλλικό καφέ. Πολλοί άλλοι που είχαν έρθει νωρίτερα είχαν αιχμαλωτιστεί κι εκτελεστεί από τους Γερμανούς.
Η νεαρή κοπέλα έπαιζε τον ρόλο της θαυμάσια και μάζευε πληροφορίες τις οποίες μετέδιδε με ασύρματο. Πουλούσε σαπούνια στους Γερμανούς από μέρος σε μέρος καθώς έτρεχε με το ποδήλατό της.
Μετέδωσε συνολικά 135 μηνύματα, σχετικά με θέσεις και ανεφοδιασμούς των γερμανικών δυνάμεων κατοχής με κωδικούς που ήταν πλεγμένοι σε μεταξωτό μαντήλι. Είχε 2000 και διάλεγε διαφορετικό κάθε φορά, βάζοντας ένα μικρό σημάδι εκεί. Το μαντήλι το είχε πάντα με μια βελόνα που κρατούσε τα μαλλιά της.
Μετά τον πόλεμο, παντρεύτηκε τον Αυστραλό Patrick Doyle και τελικά μετακόμισαν στην Αυστραλία. Αργότερα όμως κατέληξαν στη Νέα Ζηλανδία, όπου το 2014 της απονεμήθηκε η ύψιστη γαλλική διάκριση της Legion d’ honneur.
