Ο Abel Kipro Mutai (γεν. 2/10/1988) Κενυάτης δρομέας ειδικεύθηκε στα 2000 και κυρίως στα 3000 μέτρα. Το 2005 έγινε πρωταθλητής στους αγώνες στο Μαρακές (Μαρόκο). Κέρδισε Παγκόσμιους Νεολαίας και πολλές άλλες διακρίσεις όπως το 2012, 1ος στους Παναφρικανικούς στο Novo Porto (Μπενίν) και την ίδια χρονιά 3ος στους Ολυμπιακούς στο Λονδίνο, 3000 μέτρα.
Η φωτογραφία είναι από το 2011 (Μαπούτο, Μοζαμβίκη).
Άλλος διεθνής δρομέας μεγάλων αποστάσεων είναι ο Ισπανός Ιβάν Φερνάντες (γεν.1988) – από 2000 και 3000 ως 10000 μέτρα. Η μεγαλύτερη διάκριση ήταν στους Ισπανο-Αμερικανικούς αγώνες στο Σάο Πάολο (Βραζιλία) το 2014 όπου τελείωσε 3ος στα 5000 μέτρα.
Οι δυο αυτοί αθλητές ανταγωνίστηκαν αρκετές φορές σε αγώνες μακρινών αποστάσεων.
Το 2013 έτρεξαν μαζί στη Burlada (προάστιο της Παμπλόνα, Ισπανία). Ο Κενυάτης ήταν πρώτος με λίγες δεκάδες μέτρα πριν τον τερματισμό, όταν φάνηκε να χάνει τον προσανατολισμό του και να σταματά νομίζοντας πως τερμάτισε!
Ξοπίσω του ερχόταν ορμητικά ο Φερνάντες. Αυτός κατάλαβε τι συνέβη στον Μουτάι και αντί να τον ξεπεράσει και να βγει ο ίδιος πρώτος, του φώναξε να συνεχίσει και τον έσπρωξε μπροστά. Έτσι ο Μουτάι όντως τερμάτισε πρώτος.
Οι ρεπόρτερ που κάλυπταν τον αγώνα ρώτησαν τον Φερνάντες γιατί το έκανε ενώ μπορούσε να κερδίσει.
“Ναι, μπορούσα!” είπε ο Ισπανός. “Μα ο αγώνας ανήκε στον Κενυάτη. Ήταν δική του η νίκη.”
“Έχασες την πρωτιά και το μετάλλιο!” επέμειναν εκείνοι.
“Σίγουρα!” απάντησε ο Φερνάντες. “Μα τι αξία θα είχε η δική μου νίκη; Τι τιμή πραγματική θα είχε το μετάλλιο; Και τι θα έλεγε η μάνα μου που παρακολουθούσε τον αγώνα;… Α, το αληθινό όνειρο μου δεν είναι απλώς να νικήσω, μα να ζήσω σε μια κοινότητα όπου όλοι σπρώχνουμε στη νίκη όχι μόνο τον εαυτό μας μα και τους άλλους που αξίζουν!”
Οι αξίες περνούν από τη μια γενιά στην άλλη. Τι αξίες διδάσκουν οι γονείς στα παιδιά τους;
Τις αξίες μας τις διδάσκουμε με τις πράξεις μας, όχι μόνο με λόγια που μένουν λόγια. Τελικά είναι οι πράξεις που εμπνέουν και αυτές μιμούνται οι νεότεροι!
