1. Δεν ξέρω πού θα καταλήξει η κρίση, θεσμική και πολιτική (μα και οικονομική) στην Ιταλία. Αυτή την ώρα (29/5/18) μου κάνουν εντύπωση τρία πράγματα. Ο πρόεδρος Ματαρέλα, οι κομματάρχες Ντι Μάιο (5 Αστέρες) και Σαλβίνι (γραμματέας της Λέγκα) και ο δικός μας Πρόεδρος κ. Παυλόπουλος.
Ο Ματαρέλα στο διάγγελμά του είπε “Έχω έναν ρόλο εγγυητή ο οποίος δεν δέχεται επιβολές” και αρνούμενος να δεχθεί έναν ευρωσκεπτιστή ως υπουργό Οικονομικών άσκησε έναν ρόλο που ορίζει το Σύνταγμα της χώρας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας Ιταλός Πρόεδρος χρησιμοποιώντας τη δύναμη που του δίνει το άρθρο 92 του ιταλικού Συντάγματος εναντιώνεται στην εκλεγμένη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου. Το 2011 ο Πρόεδρος Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο συνέβαλε στην εκδίωξη του Μπερλουσκόνι (καθώς εντεινόταν η οικονομική κρίση) και ανέθεσε την πρωθυπουργία στον Μάριο Μόντι. Το 1994, πάλι, ο πρόεδρος Λ. Σκαλαφάρο απέρριψε τον Τσεζάρε Πρεβίτι ως υπουργό Δικαιοσύνης τον οποίο πρότεινε ο Μπερλουσκόνι τότε. Και στις δύο περιπτώσεις ο Μπερλουσκόνι υποχώρησε.
2. Προσέξτε τις αιτιάσεις του Ματαρέλα.
“Δέχθηκα πρόταση να ηγηθεί της κυβέρνησης ένας πρωθυπουργός που δεν είχε εκλεγεί στο κοινοβούλιο… Δέχθηκα όλες τις προτάσεις εκτός από… τον υπουργό Οικονομικών… Η αβεβαιότητα της στάσης μας για το ευρώ προκάλεσε συναγερμό σε ξένους και Ιταλούς επενδυτές. Η άνοδος του σπρεντ [=κόστος δανεισμού από τις αγορές] αυξάνει το δημόσιο χρέος και μειώνει τη δυνατότητα δαπανών του δημοσίου. Οι απώλειες στο χρηματιστήριο καίνε αποταμιεύσεις με ουσιαστικό κίνδυνο για τα νοικοκυριά μας. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας και την πιθανότητα αύξησης των τόκων των δανείων για ακίνητα και επιχειρήσεις. Έχω την υποχρέωση βάση του Συντάγματος να προστατεύσω τις αποταμιεύσεις των Ιταλών πολιτών. Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνεται η ιταλική κυριαρχία… Η συμμετοχή στο ευρώ είναι βασική για τη χώρα και την προοπτική των νέων μας”.
Ο Πρόεδρος βάζει το καλό των πολιτών, την ευημερία τους και την ισχύ του Έθνους και της χώρας πάνω από κομματικές σκοπιμότητες. Κι έχει τη στήριξη του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Π. Τζετιλόνι και άλλων.
3. Προσέξτε τώρα τις ασυναρτησίες των κομματαρχών. Ο Λουίτζι Ντι Μάιο των 5 Αστέρων δηλώνει με τον στρεβλωτικό λόγο του λαϊκιστή δημαγωγού, “Ποιος ο λόγος να ψηφίζει κανείς, αν αποφασίζουν οι οίκοι αξιολόγησης;”
Μα δεν αποφάσισαν οι οίκοι αξιολόγησης (S&P, Moody’s κλπ). Αποφάσισε ο Πρόεδρος της χώρας για το καλό της. Διότι η χώρα δεν είναι μια νησίδα μεμονωμένη μα υπάρχει ως μέλος της ΕΕ και η ΕΕ μέσα στον κόσμο. Αν σε απειλούν εξωγενείς παράγοντες ή θα τους αντιμετωπίσεις με αντίμετρα ή θα τους αφήσεις να σε καταστρέψουν.
Με όλη την αλαζονεία που δίνει η εκλογική προτίμηση στον πολιτικάντη και προφανώς με έμφυτη αφροσύνη αγνοεί τους κινδύνους για να γίνει το δικό του!
Ευτυχώς που ο Ματαρέλα αποδεικνύεται σώφρων πολιτικός.
4. Το ακροδεξιό κόμμα Αδέλφια-της-Ιταλίας θα κινήσει τη διαδικασία κατά του Προέδρου για έσχατη προδοσία. Το Πέντε-Αστέρια επιφυλάσσονται να αποφασίσουν αν θα τη στηρίξουν ή όχι.
Ο γραμματέας της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι δήλωσε “για την Ιταλία αποφασίζουν Ιταλοί και όχι Γερμανοί ή άλλες εθνικότητες”.
Το ίδιο βιολί. Φταίνε οι ξένοι που επιβουλεύονται την Ιταλία. Ο Πρόεδρος είναι, όπως θα έλεγαν οι δικοί μας τσιπριστές, “γερμανοτσολιάς”.
(Αυτό τουλάχιστον δεν αναφέρθηκε στη διαδικασία κατηγορίας για έσχατη προδοσία – κάτι εξαιρετικά δύσκολο αφού απαιτούνται τα δυο τρίτα ψήφων βουλευτών και γερουσιαστών).
5. Τέτοιος είναι ο λόγος των λαϊκιστών, δημαγωγών, πολιτικάντηδων.
Ακριβώς όπως των δικών μας τα τελευταία 35 χρόνια, δίχως ίχνος αξιοπρέπειας και αναφοράς στην ευημερία και ασφάλεια του σύνολου Έθνους.
Και ο δικός μας Πρόεδρος;
Ο κ. Παυλόπουλος που υπηρέτησε πιστά τον φαύλο Κωστάκη Καραμανλή διορίζοντας χιλιάδες αγροφύλακες και άλλους και κατάφορα αυξάνοντας το δημόσιο χρέος, δεν έχει την τσίπα να παραιτηθεί κι έτσι να προκαλέσει συνταγματική εμπλοκή για την εκλογή Προέδρου, οπότε θα οδηγούμασταν σε πρόωρες εκλογές και θα γλυτώναμε από την πλέον καταστροφική κυβέρνηση της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας. Αλωνίζει τη χώρα με τις συνήθεις φανφάρες και παράτες και τα σούπερ εθνικά λογύδριά του μα δεν κάνει το ένα ορθό που θα βοηθούσε το Έθνος.
