Είναι μεγάλη και, υποτίθεται, σοβαρή η ομάδα πολιτικών δημοσιογράφων και “αναλυτών” που ασχολούνται με τα πολιτικά και μας πληροφορούν δήθεν για το σοβαρό αυτό θέμα.
Η απλή αλήθεια είναι πως κανείς τους δεν γνωρίζει πλέον τις αρχές της Πολιτικής Οικονομίας και Διακυβέρνησης. Ή αν έχουν κάποια έκλαμψη θύμησης φροντίζουν να τη σβήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Τελευταία (Απρίλιος – Μάϊος 2023) μετά από τα Qatargate με πρωταγωνίστρια την κα Εύα Καϊλή και το νεότερο σκάνδαλο του κ. Αλέξη Γεωργούλη, πρώην δευτεροκλασάτου ηθοποιού και νυν ευρωβουλευτή του Σύριζα (αφού δεν μπόρεσε να προσχωρήσει στη ΝΔ!), μας έχουν πρήξει διάφοροι αρθρογράφοι με τη συμβουλή να προσέχουμε ποιους ψηφίζουμε για τη δική μας Βουλή και για την Ευρωβουλή!
Σάμπως και είναι δική μας ευθύνη το ότι όλοι αυτοί οι κυνικοί κομματάρχες διαλέγουν ως υποψήφιους, ανθρώπους αμφιβόλου ηθικής και σίγουρα εντελώς ανέγνωρους από πολιτικά και δη στην Ευρώπη. Είχαμε μάλιστα φωτεινότατα παραδείγματα Ευρωβουλευτών που δεν μιλούσαν Αγγλικά ή άλλη ευρωπαϊκή γλώσσα!
Το μόνο προσόν αυτών των ξεκάρφωτων ήταν (και είναι) μια υποψία κι ευχή πως θα φέρουν ψήφους στο Κόμμα που τους υιοθετεί. Ή πως έχοντας αποτύχει σε άλλους τομείς της ζωής, θα έχουν μια θεσούλα κι ένα εισόδημα κι έτσι το κόμμα έχει ξεπληρώσει την όποια υποχρέωση έχει προς αυτούς.
Το ότι αυτοί όλοι είναι ανίκανοι και ακατάλληλοι δεν φαίνεται να απασχολεί τους κομματάρχες και τους συμβούλους τους!
Γράφει ένας “σοβαρός” δημοσιογράφος:
Ένα πρώτο βήμα, που μπορεί να γίνει άμεσα, είναι να αναβαθμισθεί η ποιότητα των εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού, στη Βουλή, στο Ευρωκοινοβούλιο, στις περιφέρειες, στους δήμους.
Όπως έχει επανειλημμένως επισημανθεί, για το σημερινό απογοητευτικό σκηνικό σημαντικό μέρος ευθύνης φέρουν και οι ψηφοφόροι. Πρέπει και αυτοί να επιλέγουν τους καλύτερους, και η συγκεκριμένη περιγραφή δεν αφορά μόνο την ικανότητα και τις γνώσεις, αλλά και το ήθος και τη γενικότερη συμπεριφορά. Κάποια στιγμή οι πολίτες, όποιο κόμμα και αν υποστηρίζουν, πρέπει να ψηφίζουν ανθρώπους που έχουν να επιδείξουν έργο στη ζωή τους και στους οποίους αναγνωρίζουν ποιότητα και αποτελεσματικότητα. Μόνον έτσι δεν θα τους απαξιώνουν, αλλά, αντίθετα, θα τους σέβονται και θα τους εμπιστεύονται.
Αυτός σαφώς έχει μαύρα μεσάνυχτα ή προσποιείται πως δεν καταλαβαίνει τις διαδικασίες και τις ευθύνες των κυνικών κομματαρχών.
Ο δεύτερος εδώ σίγουρα καταλαβαίνει και το γράφει ξεκάθαρα:
Οι ευρωβουλευτικές εκλογές χρησιμεύουν για την αποστολή μηνυμάτων επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας προς την κυβέρνηση για τα εγχώρια πεπραγμένα. Οι ευρωβουλευτές εκλέγονται με βάση την (τηλεοπτική πρωτίστως) αναγνωρισιμότητα τους, οι δε λίστες φτιάχνονται από τους αρχηγούς των κομμάτων με πρώτιστο μέλημα να τιμήσουν ή να «παρκάρουν» κάποια στελέχη· πολλάκις, τους χαμένους των εσωκομματικών εκλογών.
Προσέξτε τώρα και τον τρίτο. Και αυτός καταλαβαίνει την ευθύνη του κομματάρχη και των ακριβοπληρωμένων συμβούλων του.
Η επιλογή με σταυρό στην επικράτεια πριμοδοτεί δυσανάλογα την “αναγνωρισιμότητα“, υποσκελίζοντας άλλα προσόντα, που είναι όντως αναγκαία για το λειτούργημα. Ο τρόπος ανάδειξης των εκπροσώπων της χώρας στην καρδιά της Ευρώπης πρέπει να αλλάξει. Και πρέπει να αλλάξει συναινετικά.
Μα δείχνει και αυτός την τρομακτική άγνοια πραγματικών αρχών στην Πολιτική. “Πρέπει”, λέει, “να αλλάξει συναινετικά”. Προσέξτε το “συναινετικά”΄!
Γιατί “συναινετικά”;
Πρέπει να γνωρίζει πως οι κουφιοκέφαλοι κομματάρχες δεν δίνουν δεκάρα για τη γνώμη άλλων. Το κύριο, και μόνο, ενδιαφέρον τους είναι να επανεκλεγούν και να παραμείνουν αρχηγοί – έστω και αν είναι και αυτοί ανίκανοι και ακατάλληλοι.
Μα αν ένας πραγματικός ηγέτης έχει επίγνωση των ευθυνών του και γνωρίζει τις αρχές της πολιτικής, δεν θα περιμένει συναίνεση. Θα κάνει αυτό που είναι σωστό. Θα παραιτηθεί αν νιώθει ακατάλληλος (όπως η κυρία της Νέας Ζηλανδίας) ή θα εφαρμόσει αυστηρά κριτήρια στην επιλογή υποψηφίων του κόμματος. Δεν θα περιμένει συναίνεση.
Ποιον θα επιλέξετε;… Πάρτε π.χ. τον κ. Κουτσούμπα. Ισχυρίζεται σε κάθε ευκαιρία και δυναμικά με τους ΠΑΜΕ πως το ΚΚΕ είναι το Κόμμα του λαού, μα έχει μόλις ένα 5% των ψηφοφόρων!!
Ή τον κ. Τσίπρα που είναι άφθαστος σε γκάφες, ή τον κ. Μητσοτάκη που προσπαθεί να τον φθάσει! Ή τον κ. Ανδρουλάκη που είναι σχεδόν ανύπαρκτος! Οι δε άλλοι δύο είναι για γέλια και κλάματα!
Ποιος θα κάνει νομίζετε τη λιγότερη ζημιά;… Δυστυχώς, για όλους μας, δεν υπάρχει άλλο κριτήριο. Το μη χείρον….