Ο αναθεωρητισμός είναι πολύ χρήσιμος κάποτε, ιδίως όταν αντιληφθούμε πως μας διακατέχει μια εμμονή και με κάποια προσπάθεια την αποβάλουμε από τη νοοτροπία μας. Έτσι έχουμε αναθεωρήσει τις αντιλήψεις μας και αποβάλαμε μια κακή ή λαθεμένη. Πολύ ορθά!
Μα το να αναθεωρούμε συμφωνίες και συνθήκες μονομερώς και με βία σε βάρος των άλλων συμβαλλόμενων είναι εγωιστικό, ανέντιμο κι εγκληματικό.
Αυτό αποφάσισε να κάνει ο Πούτιν εμπνευσμένος στη δική του φαραωνική φιλοδοξία από ψευτοφιλόσοφους του χριστιανοφασισμού της σύγχρονης σαλεμένης ρωσικής διανόησης (Ντούγκιν κ.λπ.) και θέλει, εκτός από την Ουκρανία, να χάψει τη μισή Ευρώπη όπως επί Σοβιετίας.
Αυτό επιδιώκουν και οι αποτρελαμένοι οπαδοί του Ερντογάν και της «Γαλάζιας Πατρίδας» που θέλουν να χάψουν τη μισή Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και τα μισά νησιά του και την Κρήτη!
Στη 10ετία 1980 η ίδια τρέλα χτύπησε τους φασίστες Αργεντινούς και προσπάθησαν να αρπάξουν τις Νήσους Φώκλαντ που ανήκουν στη Βρετανία και κατοικούνται από Βρετανούς κατά 95%. Η κα Θάτσερ δεν έχαφτε τέτοια κι έστειλε τον στόλο και την αεροπορία της και οι Αργεντινοί αποσύρθηκαν μετά από μεγάλες απώλειες κι εξευτελισμό.
Νωρίτερα στη δεκαετία 1960 οι Ισπανοί αποφάσισαν, με την ένδοξη τρέλα της φασιστική αλαζονείας τους τότε, πως το Γιβραλτάρ έπρεπε να δοθεί στην Espagna αφού είναι στο νότιο άκρο της Ιβηρικής χερσονήσου. Και το 1969 επέβαλαν αυστηρούς περιορισμούς κόβοντας ακόμα και τις γραμμές τηλεφώνου. Εκατοντάδες Ισπανοί περνούσαν στο Βρετανικό Γιβραλτάρ για να εργαστούν εκεί. Αυτό σταμάτησε και οι εκατοντάδες Ισπανοί έμειναν άνεργοι. Εδώ, όπως παντού αλλού, τέτοιος αναθεωρητισμός (που πάντοτε επιβάλλεται μονομερώς από κάποιον απολυταρχικό ηγέτη) βλάπτει τους πολίτες του ίδιου του δικού του καθεστώτος!
Το Γιβραλτάρ είναι ένας βράχος 6,8 τετραγωνικά χλμ.! Από τους 12.762 κατοίκους οι 12.138 ψήφισαν να μείνουν στη Βρετανική επικράτεια! Και όταν οι Ισπανοί διέκοψαν τη ναυσιπλοΐα (φέρυ και εμπορικά πλοία) και τις συγκοινωνίες με την υπόλοιπη χερσόνησο, κάνοντας εξαιρετικά δύσκολη τη ζωή των κατοίκων, αυτοί (δίχως επικοινωνίες ή συγκοινωνίες και με ελάχιστα τρόφιμα) αποφάσισαν πως δεν θα συνεργάζονταν ξανά με τους Ισπανούς φασίστες. Η πόλη διακοσμήθηκε με χιλιάδες σημαίες και τα βρετανικά χρώματα – μπλε, λευκό και κόκκινο.
Πώς τρελαίνονται τόσο έντονα οι άνθρωποι της εποχής μας; Να ο χάρτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Πώς είναι δυνατόν να πιστεύουν οι φανατικοί, εθνικιστές, θρασύδειλοι Τουρκαλάδες πως μπορεί ποτέ στη σύγχρονη εποχή να επανέλθει αυτή η αρρωστημένη, νεκρή πια, Αυτοκρατορία με παρανοϊκούς ηγέτες σαν τον Ερντογάν; Ούτε οι μωαμεθανικές, αραβικές, ανεξάρτητες χώρες δεν θα ήθελαν να υποταχθούν στην Τουρκία. Και μόνο το Κατάρ δείχνει κάποια συμπάθεια και βοηθάει την Τουρκία οικονομικά έτσι ώστε να μην καταρρεύσει πλήρως!
Σε κανέναν δεν αρέσουν απολυταρχικοί Κυβερνήτες που δεν σέβονται διεθνείς συμφωνίες αποδεχτές σε όλους τους άλλους!
