Η Γκόλντα Μέιρ, πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ 1969-1974, απεβίωσε στις 8 Δεκεμβρίου 1978, πριν από 45 έτη.
Γεννημένη στην Ουκρανία 3/5/1898 μετοίκησε με τους γονείς της στις ΗΠΑ το 1906 κι έγινε δασκάλα. Μετοίκησε με τον απρόθυμο σύζυγό της στη Βρετανική Παλαιστίνη το 1921 και αναδείχτηκε ηγέτιδα στο συνδικαλιστικό κίνημα. ΤΟ 1949 εκλέχτηκε στο Knesset και υπηρέτησε ως υπουργός Εργασίας ως το 1956 οπότε έγινε υπουργός Εξωτερικών ως το 1966.
Πολλές ρήσεις της είναι γνωστές παγκοσμίως. Διαλέγω μερικές μόνο και την ανάλυσή της για τη θέση του Ισραήλ και του έθνους της.
«Δεν χαιρόμαστε και τόσο για τις νίκες. Χαιρόμαστε όταν φυτρώνει ένα νέο είδος μπαμπακιού και όταν οι φράουλες ανθίζουν στο Ισραήλ.»
«Εμείς οι Εβραίοι έχουμε ένα κρυφό όπλο στον πόλεμο με τους Άραβες. Δεν έχουμε άλλο τόπο να πάμε.»
«Δεν έχουμε επιλογές. Ή κάνουμε ό,τι είναι δυνατό μα ίσως φαίνεται αδύνατο για άλλους και τα παρατούν. Ή κάνουμε ό,τι είναι όντως αδύνατο και μένουμε ζωντανοί…»
«Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο, της οποίας οι γείτονες δεν λένε ‘Τους πολεμάμε γιατί θέλουμε κάποια εδάφη του Ισραήλ ή τα νερά του’ ή κάτι παρόμοιο. Είμαστε ο μόνος λαός, του οποίου οι γείτονες λένε ανοικτά πως δεν μας θέλουν εδώ! Και δεν θα πάψουν να μας πολεμούν για όσο βρισκόμαστε εδώ και είμαστε ζωντανοί.
Αυτό λοιπόν είναι το βασικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, κάτι υλικό, που ζητούν από μας. Γι’ αυτό δεν βγάζεις νόημα όταν άλλοι λένε – ‘Σταματήστε το αυτό, παραδώστε την τάδε περιοχή – όπως το Γκολάν.’ Μα τι γινόταν όταν δεν είχαμε τους λόφους Γκολάν; Δεν είχαμε τους λόφους Γκολάν πριν το 1967 και επί 19 έτη η Συρία είχε κανόνια εκεί και βομβάρδιζε τις αγροτικές εγκαταστάσεις μας πιο κάτω! Και τι θα γίνει αν παραδώσουμε τους λόφους Γκολάν; Θα πάψουν να μας βομβαρδίζουν;
Δεν είμασταν στο Σουέζ όταν ο πόλεμος άρχισε!
Η σύγκρουση υπάρχει διότι Αίγυπτος και Συρία δεν αποδέχονται την ύπαρξή μας. Οπότε δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός. Αυτοί λένε πως εμείς πρέπει να εξοντωθούμε. Μα εμείς λέμε πως θέλουμε να είμαστε ζωντανοί. Δεν ξέρω να υπάρχει συμβιβασμός μεταξύ ζωής και θανάτου. Γι’ αυτό λέω πως δεν έχουμε επιλογή!»
