Το αφήγημα είναι από τους Nupe της Νιγηρίας.
——————
Ο Θεός δημιούργησε τη Xελώνα, τον Άνθρωπο και την Πέτρα. Το κάθε είδος ήταν αρσενικό και θηλυκό. Όχι όμως η Πέτρα. Μα ούτε οι Χελώνες ούτε οι Άνθρωποι έκαναν παιδιά, όπως και οι Πέτρες. Όμως, όταν γερνούσαν, γίνονταν νέοι ξανά.
Στη θηλυκή Χελώνα εμφανίστηκε η επιθυμία να έχει παιδιά. Πήγε στον Θεό και ζήτησε να έχει παιδιά. Εκείνος της είπε: “Σας έχω δώσει ζωή αιώνια, ανανεώσιμη. Όμως δεν μπορείς να κάνεις παιδιά”.
Μα η επιθυμία ήταν ισχυρή και η Χελώνα ξαναπήγε στον Κύριο με το ίδιο αίτημα. Πάλι ο Θεός αρνήθηκε.
Όταν όμως η Χελώνα πήγε για πολλοστή φορά, ο Θεός ενέδωσε. “Το θέλεις πολύ γι’ αυτό έρχεσαι ξανά και ξανά. Πρέπει όμως να καταλάβεις πως αν εσύ και το ταίρι σου κάνετε παιδιά, θα πεθάνετε. Και μετά το ίδιο θα ισχύει για τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών”.
“Ας έχω παιδιά κι ας πεθάνω μετά!”, είπε η Χελώνα και ο Κύριος εκπλήρωσε την επιθυμία της.
Όταν η Άνθρωπος είδε πως η Χελώνα απέκτησε παιδιά, ζήλεψε και θέλησε παιδιά επίσης. Όταν ο Θεός την προειδοποίησε, κι εκείνη είπε το ίδιο: “Ας δω τα παιδιά μου κι ας πεθάνω”.
Έτσι ήρθαν στον κόσμο πολλά παιδιά και θάνατος!
Οι Πέτρες δεν έκαναν παιδιά. Δεν πεθαίνουν.
——————–
Όπως σε πολλούς άλλους μύθους, η είσοδος του θανάτου στη δημιουργία φαίνεται να συνδέεται άμεσα με την εμφάνιση της πολλαπλότητας.
