Πρέπει να ομολογήσω πως δεν ξέρω από που κατάγεται αυτό το αφήγημα. Πρέπει να προέρχεται από μια χώρα που έχει τίγρεις και αγελάδες. Η Ινδία είναι η πιο πιθανή. Ο συμβολισμός επίσης ταιριάζει πιο πολύ στην Ινδία. Ας πω την ιστορία όμως.
Η αγελάδα έβοσκε με άλλες, μα κάποια στιγμή άρχισε να απομακρύνεται παράλληλα με το ρυάκι που έτρεχε και γελούσε μουρμουριστά. Η αγελάδα δεν παραξενεύτηκε που δεν άκουγε τις φίλες της πια.
Βράδιαζε όταν είδε πως ήταν κοντά στη ζούγκλα και ένας τίγρης ερχόταν προς αυτήν με φανερό σκοπό. Η αγελάδα γύρισε κι άρχισε να τρέχει όσο μπορούσε κατά μήκος του ρυακιού που πλάταινε και βάθαινε. Ο τίγρης έτρεχε ξοπίσω της μειώνοντας γοργά την απόσταση. Η αγελάδα μπήκε στο νερό συνεχίζοντας να κινείται γρήγορα, μα και ο τίγρης έκανε το ίδιο.
Το νερό ήταν ρηχό, ο πάτος λασπώδης. Τα δυο ζώα κόλλησαν στη λάσπη και χώνονταν βαθύτερα με κάθε κίνηση. Ο τίγρης δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να φθάσει τη λεία του. Η αγελάδα μουγκάνισε δυνατά, μετά μίλησε.
Α. Έχεις κι εσύ ιδιοκτήτη; ρώτησε.
Τ. Εγώ; Εγώ είμαι βασιλιάς της ζούγκλας. Κανείς δεν είναι ιδιοκτήτης μου. Εγώ είμαι ιδιοκτήτης της ζούγκλας.
Α. Και τι μ’ αυτό; Πώς σε βοηθάει τώρα η δύναμή σου, η ιδιοκτησία σου; είπε και μουγκάνισε ξανά.
Τ. Μα και συ είσαι παγιδευμένη στο νερό και κοντεύεις να πεθάνεις εδώ, κι ας έχεις κύριο και ιδιοκτήτη. Τα μουγκανητά σου δεν βοηθούν.
Α. Έτσι νομίζεις; Είπε και μουγκάνισε δυνατά ξανά. Ο ιδιοκτήτης μου θα αντιληφθεί πως λείπω και θα με ψάξει. Γι’ αυτό μουγκανίζω. Θα με βρει και θα με τραβήξει έξω. Ποιος θα τραβήξει εσένα;
Ο τίγρης μούγκρισε σιγανά κοιτώντας γύρω.
Σε λίγο ήρθε ο ιδιοκτήτης της αγελάδας, έριξε μια θηλειά γύρω στον λαιμό της, την τράβηξε έξω από τη λάσπη και πήγαν σπίτι. Η αγελάδα έτριψε το κεφάλι της με ευγνωμοσύνη πάνω στον κύριο της.
Ο τίγρης έμεινε πιασμένος στην παγίδα της λάσπης.
———————————–
Η αγελάδα συμβολίζει την ταπεινή καρδιά.
Ο τίγρης το αλαζονικό μυαλό του εγωισμού.
Το λασπώδες ρυάκι τον κόσμο της καθημερινότητας.
Ο ιδιοκτήτης τον ύψιστο Κύριο.
