1. Πρόσφατα γιόρτασε ο κόσμος τη μέρα της γυναίκας.
Λίγοι άντρες δεν φοβούνται τις γυναίκες. Λέγεται το ωραίο και το αδύναμο φύλο. Από μία άποψη είναι ωραίες και ακτινοβολούν ομορφιά που ελκύει και εμπνέει. Είναι επίσης αδύναμες ως προς τη σωματική ρώμη: καμιά γυναίκα (εκτός από φανταστικές ηρωίδες στα κόμιξ) δεν θα σηκώσει μεγαλύτερα βάρη από έναν άντρα αρσιβαρίστα ή θα τρέξει γρηγορότερα από έναν σπρίντερ ή θα πηδήξει μακρύτερα ή ψηλότερα από έναν άλτη.
Αλλά όταν αποφασίσουν να εξευτελίσουν κάποιον, μπορούν να το κάνουν με λίγες φράσεις κι έναν ταπεινωτικό τόνο εκπέμποντας την ίδια ώρα μίσος, οργή, περιφρόνηση: ο άντρας νιώθει σκουλήκι!
Από την άλλη, για πολλούς αιώνες οι άντρες συχνά εκμεταλλεύτηκαν και ταπείνωσαν (λόγω σωματικής ρώμης και κοινωνικής παράδοσης) τη γυναίκα με αισχρότατους τρόπους. Οπότε δικαίως εξεγέρθηκαν οι γυναίκες απαιτώντας «ισότητα», η οποία θεωρείται γνώρισμα της προόδου και της δημοκρατίας.
2. Υπάρχει διάχυτη μία γενική αντίληψη πως ακόμα και σήμερα, σε αυτήν την άκρως δημοκρατική και ισοπεδωτική μεταμοντέρνα εποχή, το ασθενές φύλο κακοποιείται ασύστολα από τους άντρες. Και το καημένο το ισχυρό φύλο νοιώθει ενοχές και ζαρώνει με φόβο!
Αυτή η αντίληψη είναι εντελώς ατεκμηρίωτη, μία φήμη που καλλιέργησε ο φεμινισμός και η δειλία των ανδρών. Έρευνες που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες δείχνουν κάτι πολύ διαφορετικό. Όχι μόνο πως οι άντρες είναι γενικά πιο ευγενικοί προς τις γυναίκες μα, επίσης, πως οι γυναίκες κακοποιούν τους άντρες περισσότερο!
Τα στοιχεία που ακολουθούν είναι παρμένα από ένα εμπεριστατωμένο άρθρο της Μαρίας Καπερώνη στο ΒΗΜΑ, 7/1/21. Η κυρία είναι κλινικός ψυχολόγος παιδιών κι εφήβων (MSc – ΑΠΘ) και δίνει αρκετές μελέτες εγχώριες και του εξωτερικού.
3. Σε μία έρευνα προκύπτει ότι τα ποσοστά σωματικής βίας κατά των ανδρών ήταν σε έγγαμη διαβίωση 34,7%, σε απλή συμβίωση 25,2%, σε διαζευγμένους 37,6% και σε κατάσταση διάστασης 48,1%. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το 12,7% των θυμάτων χρειάστηκε ιατρική φροντίδα. Το 23% των επιτιθέμενων γυναικών ανέφερε πως σκοπός της επίθεσης ήταν ο σοβαρός τραυματισμός ή κάποια βλάβη του άντρα!
Τα ποσοστά ψυχολογικής βίας ή καταπίεσης είναι πολύ ψηλότερα: σε έγγαμους 89,3%, στην απλή συμβίωση 65,7%, σε διαζευγμένους 93% και σε διάσταση 98%. Στη διάσταση και στο διαζύγιο, η γυναικεία κακία φαίνεται να φουντώνει σε υψηλό βαθμό!
Από μία άλλη έρευνα της οργάνωσης Domestic Violence in Europe (2010) η οποία καλύπτει Ελλάδα, Βέλγιο, Βρετανία, Γερμανία, Ισπανία, Ουγγαρία, Πορτογαλία και Σουηδία, προέκυψε πως οι Έλληνες άντρες δέχονται σωματικά βία κατά 37% και ψυχολογική κατά 72%.
4. Δυστυχώς η γυναικεία βία επεκτείνεται και στην κακοποίηση παιδιών.
Το 2016 στην Ελλάδα σε 717 καταγγελίες σοβαρών περιστατικών κακοποίησης παιδιών το 32% θύτες ήταν και οι δυο γονείς, το 40% ήταν οι μητέρες και μόνο το 20,5% οι πατέρες.
Το 2018 σε 727 καταγγελίες το 39,5% ήταν και οι δύο γονείς, το 35,7% οι μητέρες και μόλις το 16,9% οι πατέρες.
Αναμφίβολα, οι γυναίκες δέχονται σεξουαλική παρενόχληση, εκβιάζονται και υποβαθμίζονται γενικά. Μα, όπως δείχνουν οι στατιστικές, δεν πάνε πίσω οι ίδιες.
Ωραίο και ασθενές φύλο, μα και μοχθηρό.
5. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε μια άλλη άποψη που ενσωματώνεται στην ιστορία της Κασσιανής (810-865 κε). Όταν ο αυτοκράτορας Θεόφιλος ήταν να διαλέξει από μια σειρά κοριτσιών σύζυγο προσφέροντάς της παραδοσιακά το χρυσό μήλο κι έμεινε έκθαμβος από την ομορφιά της Κασσιανής, της είπε για να τη δοκιμάσει «Εκ γυναικός τα χείρω (=χειρότερα)» υπονοώντας το αμάρτημα της Εύας. Η έξυπνη, ετοιμόλογη κοπέλα του απάντησε «Και εκ γυναικός τα κρείττω (=καλύτερα)» υπονοώντας την Παναγία Θεομήτορα. Ο Θεόφιλος εθίγη στην υπερηφάνεια της ανωτερότητάς του, λέει η παράδοση, κι έδωσε το μήλο στην πλαϊνή κοπέλα, τη Θεοδώρα από την Παφλαγονία της Μικράς Ασίας.
Και τα «χείρω», λοιπόν, μα και τα «κρείττω»!