Ε1447: Χιτλερικό καθεστώς Πούτιν (3)

Τα γνωρίσματα του φασισμού τα εξετάζω σε προηγούμενα (και σε μελλοντικά) άρθρα. Ένα σίγουρο και απαραίτητο γνώρισμα είναι το ψεύδος σε όλη τη διακλάδωση και ποικιλία εκδηλώσεών του. Ακούστε τον μεγαλύτερο ειδικό στο φασιστικό ψέμα, τον Χίτλερ:

Αν πείτε ένα ψέμα αρκετά μεγάλο και αρκετά συχνά ο κόσμος θα το πιστέψει… Το Μεγάλο Ψέμα είναι μια σημαντική αναλήθεια την οποία ο ηγέτης εκφράζει συχνότατα ώστε να ξεγελά και να ελέγχει τα πλήθη…  Η προπαγάνδα για να είναι δημοφιλής πρέπει να ταιριάζει στην κατανόηση των λιγότερο έξυπνων στις μάζες που θες να επηρεάσεις.

Ο Πούτιν έκανε βασικό άξονα της πολιτικής και τακτικής του στα λόγια και στις πράξεις του αυτήν ακριβώς τη νοοτροπία της εξαπάτησης σε μεγάλη κλίμακα – τόσο στους μέθυσους υπηκόους του όσο και στους ξένους ηγέτες και πλήθη, φίλους και εχθρούς. Υιοθέτησε πλήρως την αντίληψη του Γιόζεφ Γκέμπελς, υπουργό προπαγάνδας στο χιτλερικό καθεστώς: “Η προπαγάνδα είναι σαν την τέχνη. Δεν χρειάζεται καθόλου να σέβεσαι την αλήθεια.”

Ακολουθούσε τον αγαπημένο του Ρωσογερμανό νομικό Ivan Ilyin (1883-1954) που δίδασκε τον “χριστιανικό φασισμό”, έχοντας ξεπεράσει τους Χέγκελ και Μαρξ, έχοντας εκδιωχθεί από τους Σοβιετικούς κι εγκατασταθεί στο Βερολίνο όπου ανέρχονταν οι Ναζί του Χίτλερ κι έχοντας απορροφήσει τα ναζιστικά θεωρητικά του Carl Schmitt και τα πρακτικά του μεγάλου ηγέτη Χίτλερ και του προπαγανδιστή του ηγέτη, Γκέμπελς!

Η ψευδολογία είναι σταθερή παράδοση στο Κρεμλίνο. Επί 50 έτη ψεύδονταν για τις μαζικές εκτελέσεις-δολοφονίες Πολωνών αιχμαλώτων στο δάσος Κατίν, Χάρκοβο κλπ., 1940, δηλώνοντας πως είχαν γίνει το 1941 από τους Γερμανούς. Μόλις επί Γκορμπατσόφ έγινε δημόσια ομολογία πως τις έκαναν οι Σοβιετικοί κι επί Γιέλτσιν (1991) ζητήθηκε δημόσια συγγνώμη.

Όπως είναι πασίγνωστο ο Πούτιν κέρδισε άξια την αφοσίωση του Ρωσικού λαού έχοντας την περίοδο 2014-15 προσαρτήσει σχεδόν αναίμακτα, ή, ορθότερα, με πολύ μικρό κόστος σε Ρωσικές στρατιωτικές ζωές, την Κριμαία κι έχοντας εξασφαλίσει τις επαρχίες Luhansk και Donetsk ως αποσχισμένες ανεξάρτητες Δημοκρατίες με κυβερνήσεις φιλικές προς κι εξαρτημένες πλήρως (σαν την Λευκορωσία) από το Κρεμλίνο.

Ένα βασικό μεγάλο ψέμα που έχαψαν ντόπιοι και ξένοι (σαφώς μειωμένης νοημοσύνης) ήταν πως η Ουκρανία είναι ανύπαρκτη χώρα και ανύπαρκτο έθνος διότι είναι ένα ζωντανό παρακλάδι του Ρωσικού έθνους που ενώνεται μυστικά, χριστιανικά από το 980 κ.ε. οπότε ο Βλαδίμηρος του Ρους του Κίεβου εκχριστιανίστηκε με την χάρη του ίδιου του Θεού Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Δεύτερο βασικό ψέμα, εξίσου σημαντικό, ήταν πως η Δύση με την ηθική και πνευματική παρακμή της είναι ο μεγάλος εχθρός της Αγίας Ρωσίας που είναι χώρα ειρήνης και αθωότητας.

Όταν οι Ρώσοι στήριζαν τον διάδοχο δικτάτορα Άσαντ στη Συρία, ισχυρίζονταν πως οι αντίπαλοι χρησιμοποιούσαν χημικά όπλα εναντίον τους ενώ ουδέποτε τεκμηριώθηκε κάτι τέτοιο και μάλλον εκείνοι το έκαναν!

Μα οι Ρώσοι είναι αγνότεροι και από τους αγγέλους του χριστιανισμού! Ιδού –

Αυτά ο κ. Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου. “Η Ρωσία δεν εκκολάπτει σχέδια επίθεσης σε άλλες χώρες!” (Προσέξτε και το never! Όλες οι εισβολές, επιθέσεις κι επιδρομές σε ξένες χώρες ήταν, δηλ. Ουγγαρία 1956, Τσεχοσλοβακία 1968 κλπ., και θα είναι αμυντικοί πόλεμοι!)

Μα πόσο παλαβοί πρέπει να είμαστε για να πιστέψουμε κάτι, οτιδήποτε, μα οτιδήποτε, εκχύνεται τόσο άχαρα από τον οχετό του προέδρου Πούτιν και των συνεργατών του σαν τον κ. Πεσκόφ.

Γιατί; Διότι ψεύδονται με αισχρότατη κυνικότητα: π.χ. όταν για εβδομάδες πριν τις 24 Φεβρουαρίου 2022 διαβεβαίωναν τον καθυστερημένο κόσμο της Δύσης πως δεν επρόκειτο να εισβάλουν στην Ουκρανία και πως έκαναν γυμνάσια εκεί στα σύνορα. Οπότε, στις 24 Φεβ. 2022 όντως εισέβαλαν!

Μα στις 24 Φεβρουαρίου 2014 εισέβαλαν εξίσου ξεδιάντροπα και κατακτητικά στην Κριμαία και άλλες περιοχές της Ουκρανίας. Μόνο που δεν ήταν, δήλωσαν οι κράχτες του Κρεμλίνου, Ρώσοι στρατιώτες οι 20.000 εισβολείς. Ήταν ντόπιοι ρωσόφωνοι Ουκρανοί που εξεγέρθηκαν κατά των ναζιστικών στοιχείων που τους καταπίεζαν, ανακοίνωσαν τα πουτινικά φερέφωνα, με προτροπή των Δυτικών, των Αμερικανών και Ευρωπαίων οι οποίοι ήθελαν να μολύνουν και να διαβρώσουν την άσπιλη κουλτούρα της Αγίας Ρωσίας.

Βέβαια, και ο πιο καλόπιστος ρωσόφιλος θα αναρωτηθεί: Από το 1992 που η Ουκρανία έγινε ανεξάρτητο κράτος πέρασαν 22 έτη: πώς και δεν υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια καμιά σύγκρουση, καμιά διαμαρτυρία έστω, για κακοποίηση και καταπίεση των ρωσόφωνων;

Στις 17 Απριλίου 2014 ο πολυαγαπημένος πρόεδρος Πούτιν απέρριψε κατηγορηματικά κάθε υπόνοια πως υπήρχαν Ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία. “Ανοησίες,” είπε “Δεν υπάρχουν καθόλου Ρωσικές μονάδες στην ανατολική Ουκρανία – ούτε ειδικά σώματα, ούτε στρατιωτικοί σύμβουλοι. Όλη η δράση γίνεται από ντόπιους κατοίκους και η απόδειξη είναι πως αυτοί τώρα έχουν κυριολεκτικά βγάλει τις μάσκες.”

Όντως είχαν βγάλει τις μάσκες. Διότι την ίδια μέρα (17/4/14) οι πολεμιστές στην ανατολική Ουκρανία δήλωναν με καμάρι “Είμαστε ειδικές δυνάμεις της GRU” (=Κύρια Διεύθυνση της Γενικής Διοίκησης των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων που ασχολείται και με την Υπηρεσία Στρατιωτικών Πληροφοριών κι έχει τις δικές της Ειδικές Δυνάμεις). Αργότερα, 23/8/14 καθώς οι Ουκρανοί περικυκλώνονταν κι εξοντώθηκαν από τους Ρώσους στο Ilovaisk, ο λαλίστατος Λαβρόφ, ΥπΕξ Ρωσίας, δήλωνε “Όλες αυτές οι ιστορίες [περί Ρωσικής παρουσίας στην Ουκρανία] είναι μέρος ενός πολέμου παραπληροφόρησης κατά της Ρωσίας”! Και στις 29/8 δήλωνε επεξηγηματικά πως οι φωτογραφίες Ρώσων στρατιωτών στην Ουκρανία ήταν “εικόνες από παιχνίδια υπολογιστών”.

Όπως τώρα, τα βίντεο με τις εκατοντάδες νεκρών αμάχων στη Μπούτσα είναι “σκηνοθετημένα”! Και, αναμφίβολα, οι φωτογραφίες από δορυφόρους που δείχνουν ξάφνου πτώματα στους άδειους μέχρι τις 9 Μαρτίου δρόμους να αυξάνονται ως τις 21 Μαρτίου είναι “πειραγμένες”.

Μα τότε (όπως και τώρα, μετά από λίγο καιρό) τα πτώματα των Ρώσων στρατιωτών επέστρεψαν στις γενέτειρες τους φέρνοντας σιωπηλό τρόμο και οξύ πόνο στους συγγενείς. Οι οικογένειες των νεκρών και τραυματιών προειδοποιήθηκαν πως δεν θα λαμβάνουν κρατικά επιδόματα αν μιλούσαν στα ΜΜΕ. Στην Πετρούπολη λειτούργησε κλάδος της Επιτροπής Μητέρων Στρατευμένων και κρατούσε λίστα των νεκρών του πολέμου. Αυτός ανακηρύχτηκε “οργανισμός ξένων πρακτόρων” (όπως επί Σοβιετικής κυριαρχίας). Στην πόλη Pyatigorsk η επικεφαλής της Επιτροπής Μητέρων Στρατευμένων στα 73 της συνελήφθη! Πολλοί ρεπόρτερ που τόλμησαν να γράψουν για Ρωσικές απώλειες ξυλοκοπήθηκαν. Έτσι στο τέλος του 2014 κι έπειτα οι Ρώσοι δημοσιογράφοι δεν μπορούσαν πλέον να γράψουν για τα γεγονότα του πολέμου και οι τραυματίες που γύριζαν όπως και οι οικογένειες των νεκρών δεν μπορούσαν να μιλήσουν.

Αυτή η ψευδολογία ήταν στο επίπεδο των πολιτικάντηδων. Η πρακτική ήταν ολόιδια με την πρακτική κάθε γνήσιου φασιστικού καθεστώτος – Ναζιστικού ή Σοβιετικού: απαγορεύσεις, εκβιασμοί, καταπιέσεις, συλλήψεις, ξυλοδαρμοί και ψευδολογία. Τα κρατικά ΜΜΕ ακολουθούσαν το παράδειγμα των αρχόντων.

Στις 16 Ιανουαρίου 2016 (Σάββατο) το δημοφιλές κανάλι Pervyi παρουσίασε την ιστορία της Λίζας Φ. ενός κοριτσιού 13 ετών ρωσικής καταγωγής που ζούσε με την μητέρα της στο Βερολίνο. Μουσουλμάνοι μετανάστες την είχαν απαγάγει και την βίαζαν όλη νύχτα. Παρουσίασαν μάλιστα οι σκηνοθέτες φωτογραφίες άσχετων προσώπων σε άσχετα μέρη που όμως έδιναν αυθεντικότητα. Λίγη έρευνα έδειξε πως τίποτα τέτοιο δεν έγινε και το Βερολίνο δεν ήταν γεμάτο μελαψούς μετανάστες βιαστές. Η μικρή είχε μείνει τη νύχτα, όπως εξακρίβωσε η αστυνομία, σε φιλικό σπίτι, μα για να τσαντίσει τη μητέρα της εξιστόρησε το επεισόδιο του βιασμού. Η μητέρα, χωρίς να ελέγξει τίποτα πέρασε την ιστορία στο Ρωσικό κανάλι. Και φυσικά το Sputnik, το όργανο ευρύτερης κρατικής προπαγάνδας την αναμετάδωσε. Μετά η πουτινική προπαγάνδα διακήρυττε πως η αστυνομία του Βερολίνου κουκούλωνε το έγκλημα!!! Αυτές είναι οι αλήθειες του πουτινικού καθεστώτος.