1. Ο διχασμός δεν είναι καινούριο φαινόμενο στην Ελλάδα, στο Έθνος. Ο πολιτικός διχασμός μεταξύ Δεξιών και Αναρχοαριστερών είναι νέο φαινόμενο του 20ου αιώνα διότι δεν υπήρχαν οι παρατάξεις Δεξιά και Αριστερά νωρίτερα. Πλούσιοι και φτωχοί, βέβαια, υπήρχαν πάντοτε.
Διχασμός δηλητηρίασε το Έθνος και μεταξύ Μοναρχικών και Βενιζελικών τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Μα και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης 1821-28 και οι καπεταναίοι και τα κόμματα (φιλο-Αγγλικό και φιλο-Ρωσικό) σκυλοτρώγονταν μεταξύ τους κι όπου κι όποτε μπορούσαν έτρωγαν τα χρήματα που έρχονταν ως δάνεια από τους Ευρωπαίους για να χρηματοδοτείται ο Αγώνας.
Στο Βυζάντιο υπήρχαν οι Δυνατοί και οι αδύναμες τάξεις του λαού. Υπήρξαν οι Πράσινοι και οι Βένετοι. Υπήρξαν οι «ορθόδοξοι» και οι «μονοφυσίτες»! Και σίγουρα υπήρξαν και άλλες αντίπαλες φράξιες όπως οι εικονολάτρες και οι εικονομάχοι.
Στην αρχαιότητα βρίσκουμε τους «δημοκρατικούς» και τους «ολιγαρχικούς». Υπήρξαν και άλλες αφορμές διχασμού. Υπήρξαν και τα αδέλφια – ο Ετεοκλής και ο Πολυνίκης – οι δίδυμοι γιοι του Οιδίποδα και της Ιοκάστης που αλληλο-σφάχτηκαν για την εξουσία!
2. Σήμερα είμαστε ένα μάλλον φτωχό και σίγουρα όχι υπεράριθμο έθνος. Ο Εμφύλιος με τις φοβερές αιματοχυσίες του τέλειωσε πριν από 70 έτη, σχεδόν τρεις γενιές. Γιατί εξακολουθεί να υπάρχει αυτός ο εμφύλιος αναβρασμός, αυτή η έχθρα των Αριστερών κατά της Δεξιάς;
Το πολιτειακό ζήτημα έχει λυθεί. Τα ανάκτορα έχουν σιγήσει ως τάφος. Το γλωσσικό ζήτημα επίσης έχει λυθεί. Η δημοτική θριάμβευσε.
Και στις δυο περιπτώσεις η Αριστερά νίκησε. Το 2015 με δημοκρατική άψογη διαδικασία Εθνικών Εκλογών κέρδισε την εξουσία ο Σύριζα, που εκπροσωπούσε μια Αριστερά πολύ ευρύτερη του ΚΚΕ και μεγάλη μερίδα του Κέντρου. Με όμοια άψογη δημοκρατική διαδικασία έχασε τις εκλογές το 2019.
Είναι πολύ κατανοητό πως θέλει αυτή η Αριστερά να επανέλθει στην εξουσία. Ας πείσει, λοιπόν, τους ψηφοφόρους. Δεν το κάνει όμως.
3. Αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να πείθει πάνω από 25% των ψηφοφόρων σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Ας δοκιμάσει διαφορετική προσέγγιση.
Εξαπολύουν ασυμμάζευτα ψεύδη και ασύστατες κατηγορίες για όλους τους πολιτικούς αντιπάλους μα, κυρίως, τη διεφθαρμένη Δεξιά και ιδίως τoν «επιδειξία» Μητσοτάκη. Εντάξει, εκείνοι νομίζουν πως λένε την αλήθεια μέσω των φερεφώνων τους (Αυγή, ΕφΣυν κ.λπ.) ή στη Βουλή. Μα το κοινό, ο «λαός», οι ψηφοφόροι δεν μετακινούνται προς την παράταξη των Συριζαίων, παρότι πολλοί νιώθουν πως η κυβέρνηση κάνει σοβαρά λάθη.
Οπότε, χρειάζεται να αλλάξουν πολιτική και τρόπους αντιπολίτευσης. Γιατί χύνουν τόσο μίσος και δηλητήριο στην καθημερινή αντιπαράθεση. Βέβαια το ίδιο κάνουν και πολλοί Δεξιοί, κυβερνητικοί και μη.
4. Αυτήν την εποχή της πανδημίας, της επακόλουθης οικονομικής ύφεσης και, κυρίως, της αυξανόμενης απειλής των Τούρκων, θα έπρεπε να βρουν μια έκφραση πολύ πιο πειστική, πιο ενωτική, πιο βοηθητική.
Αντιθέσεις και διαφορές και αντιζηλίες θα υπάρχουν αναπόφευκτα. Μα σίγουρα θα μπορούσαν να πέσουν οι τόνοι σε ηπιότερο κλειδί έτσι που η επικοινωνία να είναι πιο αποτελεσματική.
Αλλιώς θα πρέπει να υποθέσουμε, και οι πλείστοι ψηφοφόροι, πως δεν ενδιαφέρονται για το Έθνος, την ασφάλειά του και την ευημερία του.
Νέος χρόνος ήρθε. Ας δοκιμαστεί κάτι νέο!
Το βλέπετε να γίνεται;… Θα μάθουμε;…
