1. Είναι κι αυτή μια από τις πολλές συνθηματικές φράσεις που χρησιμοποιούν πολιτικάντηδες και δημοσιογράφοι (και παρουσιαστές και παρουσιάστριες και ρεπόρτερ στα κανάλια) για να μην εξετάζουν το ζήτημα που πραγματεύονται, να μην αναλύουν, να μην αξιολογούν…
Ο κ. Σταϊκούρας κάνει αγώνα δρόμου να φέρει ελαφρύνσεις εδώ κι εκεί, να προωθηθούν μέτρα, να ορθολογιστούν συντάξεις και ασφαλιστικές εισφορές, να μειωθούν ΕΝΦΙΑ πληρωμές…
Ούτε λέξη όμως και καμιά προσπάθεια να κυνηγηθεί η φοροδιαφυγή! Ενώ οι συνεπείς φορολογούμενοι πιάνονται κορόιδα, ιδίως όσοι δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν – μισθωτοί και συνταξιούχοι!
Σύμφωνα με δημοσίευμα στο ΒΗΜΑ Κυριακή 6/9, η Ελλάδα κατέχει το ρεκόρ θλιβερής πρωτιάς στην ΕΕ χάνοντας 31% των εσόδων από τον ΦΠΑ. Ως ποσό, αυτό το 31% είναι 7 δισ Ευρώ και ισούται περίπου με τρεις φορές τα έσοδα από τον πνιγερό ΕΝΦΙΑ. Ενώ, λοιπόν, η ελληνική οικονομία παράγει περίπου 22 δισ ΦΠΑ, το κράτος εισπράττει λιγότερα από 15 δισ! (Στην Ισπανία παράγονται 75 δισ και το κράτος εισπράττει 74 δισ!)
2. Γι’ αυτό χρεοκοπήσαμε, γι’ αυτό είχαμε μνημόνια και χρειάστηκαν 10 χρόνια για να αρχίσουμε να συνερχόμαστε, ενώ η Ισπανία δεν είχε ποτέ μνημόνιο. Η δε Πορτογαλία που εισπράττει 17,5 δισ από τα 19 δισ ΦΠΑ ξεπέρασε την κρίση της γρήγορα δίχως μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Οι Έλληνες πολιτικάντηδες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αναρχοαριστεράς είναι βολεμένοι στη νοοτροπία του φανφαρονισμού, στην οκνηρία και στην ιδιοτέλεια.
Άλλο εξαίρετο παράδειγμα για «αγώνα δρόμου» λόγω αμπάλωτης τεμπελιάς και φιλάρεσκου φανφαρονισμού είναι η έναρξη του σχολικού έτους. Έτρεχαν δήθεν να είναι έτοιμοι με τις μάσκες, τα αντισηπτικά, τα πλεξιγκλάς (καινοτομία!) και τις ορθές αποστάσεις. Μόνο που οι μάσκες στη βιάση βγήκαν μεγάλες, σχεδόν κουκούλες!
Και γιατί δεν ετοιμάστηκαν νωρίτερα; Αφού αυτή η ρουτίνα είναι τόσο κανονική;
3. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέλαβε τον Ιούλιο 2019. Από τον Σεπτέμβριο έπρεπε να είχαν στρωθεί στην δουλειά. Δεν υπήρχε πανδημία τότε.
Ακόμα και ως αντιπολίτευση αυτοί οι κλασικοί φαφλατάδες γνώριζαν και στηλίτευαν ακατάπαυστη τη ντροπή της Μόριας και των άλλων καταυλισμών στα νησιά μα και στις πόλεις με τα ενοικιαζόμενα σπίτια – σαν του κ. Παπαδημούλη, ευρωβουλευτή. Γνώριζαν τη φοβερή πίεση και τους κινδύνους.
Πώς και για ένα έτος δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό παρά μόνο να μιλούν και να μιλούν και να σχεδιάζουν και το πολύ, μετά από πρόσκληση ξένων, να στείλουν μερικές εκατοντάδες παιδιών σε άλλες χώρες;
Γνώριζαν πως υπήρχε κίνδυνος διασποράς του ιού στους μετανάστες, που ως φαίνεται δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση ευθύνης για τους κατοίκους της χώρας που τους φιλοξενεί – σε τόσο άθλιες συνθήκες. Γνώριζαν πως μια σπίθα θα άναβε πυρκαγιές.
Τι έκαναν τόσους μήνες; Τίποτα!
Τώρα, μετά την πυρκαγιά, «αγώνας δρόμου» στα λασπόνερα!
4. Αγώνας δρόμου και για κρεβάτια στις Εντατικές! Και για μείωση κρουσμάτων!
Αισίως πιάσαμε τους 400 διασωληνωμένους και τους περάσαμε για να περάσουμε και τους 600 αρχές Δεκεμβρίου. Διότι δεν υπολογίσαμε ορθά τους μήνες του καλοκαιριού.
Μπορεί η εκτίμηση για τον κ. Τσίπρα να μην ανεβαίνει, μα σίγουρα η εκτίμηση για τον κ. Μητσοτάκη κατεβαίνει. Και θα κατέβει κι άλλο στον αγώνα δρόμου.
Και η χώρα μένει με ανίκανους κυβερνήτες!
