1. Αναφέρομαι φυσικά σε ποιόν άλλο; Στον Αλέξη Τσίπρα.
Το 2015 όταν κατέλαβε την εξουσία ελέω Πασόκων που του έδωσαν τη στήριξη και την ψήφο τους (+ανόητους Νεοδημοκράτες), όλοι απογοητευμένοι από τους Σαμαρά-Βενιζέλο (έστω και αν βελτιώνονταν τα πράγματα), ήταν 41 ετών, ο νεότερος ποτέ πρωθυπουργός, υποσχόμενος μια Αλλαγή σαν του «αείμνηστου» Ανδρέα, δίχως το βεβαρυμμένο και αμφιλεγόμενο παρελθόν εκείνου του γλυκομίλητου μεγαλο-απατεώνα.
Ακόμα κι εγώ, αμαρτία μου εξομολογημένη, σκέφθηκα να τον ψηφίσω – έτσι για αλλαγή, να δοκιμάσουμε το νέο και «αμόλυντο». Μα υπερίσχυσαν οι σκέψεις γύρω από την πρακτική του ως αντιπολίτευση που έλεγε, σαν να επρόκειτο για νέα εισβολή Ιταλών, ΟΧΙ σε όλα.
2. Έχουν περάσει 5 συναπτά έτη έκτοτε. Δεν θα περίμενα ωρίμανση εκπληκτική διότι αυτή είναι πολύ δύσκολη μετά τα 36, εκτός κι αν συμβούν θαύματα. Αλλά μια και ο νεαρός πρωθυπουργός είχε να κυβερνήσει μια χώρα επί 4,5 έτη, θα περίμενες να γίνουν ίσως μερικά θαύματα και να αλλάξει κάπως.
Όντως θαύματα έγιναν. Στην πραγματικότητα καθημερινά ζούμε το θαύμα, μόνο που δεν το καταλαβαίνουμε κλεισμένοι καθώς είμαστε στις μίζερες ρουτίνες μας. Και όντως ο Αλέξης μας άλλαξε κάπως. Μα προς το χειρότερο. Διότι έχασε κείνη τη φρεσκάδα. Και χωρίς εκείνη τη φρεσκάδα, έστω κι αν ήταν φουσκωμένη με άγνοια, αλαζονεία κι απληστία, η συνθηματολογία και η ασυναρτησία του σύντομα έγιναν πολύ βαρετές.
Το ίδιο ισχύει και για τους πρωτοκλασάτους και νέους συντρόφους από το πράσινο λιβάδι του ΠΑΣΟΚ όπου έβοσκαν επί χρόνια.
3. Τα όμοια έλκονται με συναίσθημα, πάθος κι ένταση. Έτσι όλος ο εσώτερος κύκλος των τσιπριστών, όποια κι αν ήταν η προέλευσή τους, δείχνουν τα χαρίσματα του Ιεροφάντη τους, κ. Τσίπρα – ασυναρτησία, εφεύρεση εχθρών, μοχθηρία, υβριστική χυδαιότητα, ψευδολογία…
Αρχές Αυγούστου 2020, εγκλωβισμένοι στην ιδεοληψία τους, είτε ελαστικοί στις αντιλήψεις τους προς τους Κεντρώους (σαν τον ίδιο τον κ. Τσίπρα) είτε επίμονοι στην αριστερίστικη αγνότητά τους σαν τον κ. Τσακαλώτο, όλοι μαίνονται κατά των προτάσεων Πισσαρίδη – χωρίς ουσιαστικά να τις καταλαβαίνουν, αν τις έχουν διαβάσει.
«Νέο μνημόνιο… σχέδιο Πινοσέτ» κι άλλα σαχλά συνθήματα ρίχνονται κατά… Μητσοτάκη, ο οποίος φταίει για την οικονομική ύφεση και για την επιδημία του κορωνοϊού. Μάλλον θα φταίει και για τις τραγωδίες στη Μάνδρα και στο Μάτι και όλες τις μικρές παραλείψεις για ό,τι πήγε στραβά επί τσιπρικής διακυβέρνησης, διότι δεν έκανε σωστή αντιπολίτευση.
Μόνος αναμάρτητος ο κ. Τσίπρας, και ο τσιπρισμός, φυσικά!…
