Το άσυλο επανήλθε. Ή πιο σωστά, ουδέποτε σταμάτησε. Κάθε μπαχαλάκης και τραμπούκος από τα περιθωριακά στρώματα της Αναρχοαριστεράς και της Αναρχοδεξιάς, μπορεί και στήνει τη σκηνή του ή να γκρεμίζει τοίχους στους πανεπιστημιακούς χώρους και ουδείς τον εμποδίζει – ούτε οι γενναίοι φιλοσοφημένοι πρυτάνεις ούτε η (ανύπαρκτη) αστυνομία, ειδική για τα πανεπιστήμια.
Η γενναία μας μεταρρυθμιστική κυβέρνηση («το είπαμε το κάναμε») αποφάσισε να κάνει πίσω. Ναι υπάρχει ο νόμος για την επέμβαση της Αστυνομίας σε παραβάσεις μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο, μα τα αρμόδια υπουργεία δεν τον έχουν νομιμοποιήσει ακόμα στέλνοντας την απαραίτητη εγκύκλιο που εξουσιοδοτεί αυτά τα εκτελεστικά όργανα να εκτελούν την αποστολή τους.
Η θλιβερή πραγματικότητα παρουσιάστηκε ανάγλυφα με τον ξυλοδαρμό του φοιτητή Οδυσσέα Βλαχονικολού στις αρχές Οκτωβρίου 2021. Αυτός είναι μέλος μιας ανεξάρτητης κίνησης φοιτητών και, μάλιστα, υποστήριξε φωναχτά τη δημιουργία της ειδικής πανεπιστημιακής αστυνομίας. Για αυτό τον ξυλοκόπησαν οι «αντιεξουσιαστές» τραμπούκοι που βρομίζουν τα πανεπιστήμια.
Ένα ολόκληρο έτος βούιζε στον αέρα το θέμα. Οι πρυτανικές αρχές, με τη συνηθισμένη ραθυμία τους, βεβαίωναν πως οι ίδιες και η νορμάλ αστυνομία φτάνουν για να διατηρούν καθαρό τον πανεπιστημιακό σταύλο και την τάξη του.
Όπερ και εγένετο. Τόσο ο πρύτανης όσο και η νορμάλ αστυνομία με παραδειγματική ψυχραιμία τήρησαν την τάξη μη-κάνοντας τίποτα, όταν ο νεαρός τηλεφώνησε στα εκτελεστικά όργανα της τάξης για βοήθεια (αφού ξυλοκοπήθηκε). Τα όργανα του είπαν πως δεν μπορούν να επέμβουν.
Αχ, πού είσαι, Χρυσοχοΐδη!
Στα άντρα της Γνώσης κι ελεύθερης διακίνησης ιδεών και μπουρδολογίας κυκλοφορούν, ως φαίνεται, και ακροδεξιοί και ακροαριστεροί αντιεξουσιαστές που λατρεύουν τις δημοκρατικές ελευθερίες – κυρίως αυτήν που τους επιτρέπει να ξυλοφορτώνουν με αλυσίδες, ρόπαλα και σιδερογροθιές όποιον δεν ενστερνίζεται τη δική τους νοοτροπία. Επίσης να χτίζουν μέσα σε χώρους πανεπιστημιακών εορτών το δικό τους στέκι!
Σε μια δυο περιπτώσεις είδαμε τελευταία (αρχές Νέου Έτους) πως δεν είναι διόλου δύσκολο να ζητήσουν ο πανεπιστημιακοί τη βοήθεια της Αστυνομίας και να την έχουν εντός λίγων λεπτών. Αλλά φαίνεται πως οι περισσότεροι εξακολουθούν να προτιμούν το βόλεμα δεκαετιών!
