Οι Uyghur είναι μουσουλμάνοι τουρκικού φύλου, μια από τις 50 τόσες μειονότητες στη μεγάλη έκταση της Κίνας και διαβιώνουν σε πολύ καλές συνθήκες, όπως πλέον οι πλείστοι Κινέζοι, στη βορειοδυτική Περιφέρεια Xinjiang.
Πολλά δυτικά δημοσιεύματα κατηγορούν την κυβέρνηση για καταπίεση, βίαιη κινεζοποίηση και σταδιακή γενοκτονία. Ελάχιστα μιλούν για την τρομοκρατική δράση σεχτών μουσουλμάνων και τα αθώα θύματα ως το 2015, οπότε τα πιο αυστηρά μέτρα της κυβέρνησης επέφεραν κατάσταση ειρήνης στην Περιφέρεια.
Υπήρχαν δυσκολίες όντως για ξένους να ταξιδέψουν στην περιοχή αυτή όπως και στο Θιβέτ, κυρίως για λόγους ασφαλείας και των ίδιων και των ντόπιων αφού οι τρομοκράτες ήταν αδίστακτοι.
Τα τελευταία δυο χρόνια ο τουρισμός έχει αυξηθεί σε 60 εκατομμύρια.
Ναι υπάρχουν τα ειδικά στρατόπεδα επιμόρφωσης, όπως υπήρξαν και μερικά τύπου γκουλάγκ για τους αποσχιστικούς τρομοκράτες. Μα είναι φυσικό να μαθαίνουν οι επαρχιώτες τη γενική πολιτική της κυβέρνησης που είναι πολύ περισσότερο βασισμένη στον Κομφουκισμό παρά στον Λενινιστικό κομμουνισμό (ή του Μάο Τσε Τουγκ).
Στα σχολεία διδάσκονται οι Ουίγκουρ τη γλώσσα τους και τα εθνικά τους έθιμα, αλλά ενθαρρύνονται να μάθουν την Κινεζική, Μανταρίν, όπως εμείς ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να μάθουν νωρίς Αγγλικά, αφού είναι η διεθνής γλώσσα των επιχειρήσεων και των επιστημών. Πού το κακό;
Οι στρατιώτες και αστυνομικοί υπάρχουν στην Xinjiang περισσότερο για να προστατεύσουν τον κοσμάκη από τους ακραίους που υποδαυλίζουν όσο μπορούν ταραχές παρά για να τον καταπιέζουν ή να τον εποπτεύουν. (Όπως υποστήριξε ένα γελοίο άρθρο πριν καιρό: κάθε Ουίγκουρ εποπτεύεται από έναν μυστικό αστυνομικό. Δεν έκανε την απλή αριθμητική να δει πως θα χρειάζονταν κάπου 15 εκατομμύρια για αυτή τη δουλειά!)
Ενθαρρύνονται οι Ουίγκουρ να συμμετέχουν σε όλες τις απόψεις της ζωής στην Κίνα. Ενθαρρύνονται να ανοίγουν δικές τους επιχειρήσεις με φορολογική ελάφρυνση κι έτσι παρατηρείται μεγάλη ανάπτυξη στην αγροτοκτηνοτροφία, στη βιομηχανία και στο εμπόριο.
Η κυβέρνηση της Κίνας δεν αποτελείται από πάνσοφους ή αγίους. Μα όλα τα μέλη της, όπως όλα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ περνούν από πολλά πόστα διοίκησης για πολλά έτη προτού ανέλθουν στις ανώτερες θέσεις. Δηλαδή δεν είναι εκλεγμένα τσογλάνια από όχι πολύ επιλεκτικούς όχλους – σαν τους Τραμπ, Τζόνσον, Όρμπαν, Τσίπρα και άλλους παλιάτσους της πολιτικής.
Παρότι και πολλές περιπτώσεις διαφθοράς υπάρχουν και λάθη γίνονται, οι ανώτεροι αξιωματούχοι δείχνουν να συμπεριφέρονται με περισσότερη σύνεση από ό,τι οι εκλεκτοί των δυτικών κρατών που κυνηγούν ψήφους.
