1. Είναι παράξενο πώς μια χώρα όπως η Αμερική, που δημιουργήθηκε από την αγάπη για ελευθερία και στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της δήλωσαν οι πατέρες και ιδρυτές πως οι άνθρωποι έχουν ισονομία και θεμελιακά δικαιώματα στη ζωή, ελευθερία κι επιδίωξη της ευτυχίας, βασανίζεται από ρατσισμό, αδικίες κι εκμετάλλευση που συχνά προκαλούν εκρήξεις έντονης βίας.
Τα γεγονότα των τρομερών ταραχών στις μεγαλουπόλεις στα τέλη Μαΐου και στις αρχές Ιουνίου (2020) είναι μόνο μια πρόσφατη οδυνηρή εκδήλωση.
Στην άλλη άκρη του Ειρηνικού ωκεανού, μια χώρα με μακραίωνη παράδοση καταπιεστικού καθεστώτος, είτε από τον απολυταρχικό αυτοκράτορα είτε από τον κομμουνιστή δικτάτορα, επιδείχνει ένα παράξενο κράμα ολοκληρωτικού ελέγχου και φιλελευθερισμού!
Ως τις 2/6/20 στις ΗΠΑ υπήρξαν μια δολοφονία από ρατσιστή αστυνομικό και οκτώ θάνατοι σε ταραχές. Στην Κίνα παρά τις ταραχές μηνών στο Χονγκ Κονγκ δεν υπήρξε κανένας θάνατος.
2. Οι ΗΠΑ κατοικήθηκαν από ανθρώπους που κυνηγούσαν ένα όνειρο, μια φιλοδοξία καλύτερης ζωής για τον εαυτό τους. Κατανοητό.
Αναμφίβολα, υπήρχαν και άνθρωποι που είχαν αρχές αλληλεγγύης, εντιμότητας και συμπόνιας. Μα η μεγάλη πλειονότης κυνηγούσε την προσωπική Ζωή, Ελευθερία κι Ευτυχία. Γι’ αυτό ξεγέλασαν επανειλημμένα τους γηγενείς ερυθρόδερμους και τους εξόντωσαν συστηματικά. Γι’ αυτό είχαν τόσους σκλάβους και ο ρατσισμός συνεχίστηκε 170 έτη μετά τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο (1860- 65) και τη δολοφονία του Λίνκολν.
Πίσω από τις μεγαλοστομίες περί δημοκρατίας, δικαιοσύνης και δικαιωμάτων, κουρνιάζει μια κυνική νοοτροπία κερδοσκοπίας.
Δεν το καταλαβαίνουν, μα πληρώνουν και θα συνεχίσουν να πληρώνουν με τέτοιες ταραχές και φασαρίες, με ηγέτες σαν τον Bush και τον Trump, για τις εγωιστικές επιδιώξεις τους.
Οι Κινέζοι πλήρωσαν ακριβά στον εξευτελιστικό 19ο αιώνα, όταν η χώρα τους ήταν το κλωτσοσκούφι των Δυτικών. Πλήρωσαν με το καθεστώς του Μάο εξίσου ακριβά. Συνήλθαν άραγε;
3. Στο Χονγκ Κονγκ οι διαδηλωτές που διαμαρτύρονται για δημοκρατικές ελευθερίες, στην πραγματικότητα τις είχαν και οι εφημερίδες τους κριτίκαραν κανονικότατα και τακτικότατα την κεντρική κυβέρνηση του Πεκίνου. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί διαμαρτύρονται και τι ακριβώς ζητούν, διότι το ειδικό καθεστώς τους δεν πειράχτηκε νωρίτερα.
Φορούν μάσκες και κραδαίνουν τη βρετανική και την αμερικανική σημαία!
Οι αστυνομικοί ως τώρα φέρθηκαν με μεγάλη αυτοσυγκράτηση.
Μια ανάρτηση στο διαδίκτυο τους κατηγορεί πως είναι ρατσιστές, οπαδοί του Τραμπ, υπέρ μιας λευκής Αμερικής, αποικιοκράτες, χρηματοδοτούμενοι από Αμερικάνικη Οργάνωση.
Η ίδια ανάρτηση λέει τα αντίθετα για τους Αμερικανούς διαδηλωτές. Είναι αντιρατσιστές, δεν φορούν μάσκες, δεν κουνούν ξένες σημαίες, είναι καθαρά εναντίον των αυθαιρεσιών του Τραμπ, αντιαποικιοκράτες, δεν χρηματοδοτούνται από πουθενά και ζητούν ισονομία και δικαιοσύνη. Αυτοί ορθά διαμαρτύρονται.
Η ανάρτηση είναι αμερικανική μα ανώνυμη.
4. Ας μην ξεγελιόμαστε από ετικέτες και συνθήματα.
Είναι προοδευτικό το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή έτσι αυτοπεριγράφονται;
Είδαμε πως είναι τα πιο οπισθοδρομικά κόμματα στην Ευρώπη, φωνασκώντας συνθήματα και απαιτήσεις της δεκαετίας 1960. Δεν βλέπουν πως υπάρχουν μόνο χάρη στο φιλελεύθερο καθεστώς της ΕΕ.
Η Αμερική έπαψε να είναι δίκαιη δημοκρατία πριν πολλές δεκαετίες.