1. Υπάρχουν και θα υπάρξουν πολλές δυσκολίες. Οι αδυναμίες του φιλελεύθερου καθεστώτος φάνηκαν αμέσως καθώς οι πάντες στράφηκαν προς το κράτος για να λύσει τα οικονομικά (και άλλα) προβλήματα.
Ναι, θα μπορούσε αν ήταν όντως αληθινό φιλελεύθερο πολίτευμα να αντιμετωπίσει την πανδημία διαφορετικά, ακόμα πιο αποτελεσματικά, και οπωσδήποτε να μη χρειαστεί αυτή η πλήρης εξάρτηση από το κράτος. Μα αυτή η κρατικοδίαιτη νοοτροπία καλλιεργήθηκε από την αρχή της Ανεξαρτησίας. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ φιλελευθερισμός.
Άσχετα με τα πολλά πομπώδη περί φιλελευθερισμού, ειδικά τα τελευταία χρόνια όταν οι Δεξιοί προσπάθησαν να αντιπαρατάξουν τα αγαθά του φιλελευθερισμού ενάντια στον σοσιαλισμό, το καθεστώς ακόμα και στην Αμερική του Ρόναλντ Ρέιγκαν και τη Βρετανία της Θάτσερ ήταν μια σάπια σοσιαλδημοκρατία όπου το κράτος ήταν ο καλόβολος πατερούλης.
2. Προς τιμήν του και σε αντίθεση με πολλούς ψευτοφιλελεύθερους στη ΝΔ, ο Μητσοτάκης δεν διεκδικεί φιλελευθερισμό ούτε στα λόγια ούτε στην πράξη. Είναι μια ήπια μορφή κεντροδεξιού πελατειασμού. Το απέδειξε με τις μη-μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο και τους διάφορους διορισμούς τους πρώτους μήνες μετά την εκλογική του νίκη.
Βλέπουμε τώρα την αποτυχία ή στρέβλωση του φιλελευθερισμού στη συνέχιση του πελατειακού κράτους από την πρώτη μέρα της επιστροφής στην “κανονικότητα”. Γλαφυρότατο παράδειγμα της εγκεφαλικής μαλάκυνσης των υπουργών το νομοσχέδιο του κ. Μηταράκη με στόχο τη “Βελτίωση της Μεταναστευτικής Νομοθεσίας”.
Δόθηκαν μεγαλόστομες υποσχέσεις, έγιναν προσπάθειες μα ο ελληνικός πελατειασμός παραμένει ανεπηρέαστος!
Γράψαμε στο παρελθόν για τις γκάφες του Μηταράκη. Το μόνο που φαίνεται να έχει μάθει από τότε είναι η αναζωπυρωμένη προώθηση του πελατειασμού. Και παραθέτω μερικές ιμπρεσιονιστικές πινελιές από το “έργο” του:
α) Θέσεις νέες για μετακλητούς και μη υπαλλήλους.
β) Στους αποσπασμένους υπαλλήλους δίνεται ειδικό επίδομα.
γ) Θεσπίζονται κίνητρα για προσέλκυση κατάλληλου προσωπικού.
δ) Αποζημιώσεις (!) για υπερωριακή εργασία (και τις Κυριακές) 3,5 εκμ!
ε) Πρόβλεψη για “πίστωση απορρήτων εθνικών αναγκών” – δηλ. μυστικά
κονδύλια που ο αφέντης υπουργός θα διαθέτει κατά καπρίτσιο! (Σάμπως και δεν γνωρίζουμε την κακοδιαχείρηση κονδυλίων και σπατάλη των υπουργείων και ειδικά αυτού της Μετανάστευσης τα τελευταία χρόνια.)
Ξέρετε, μπορεί να είχαμε μια βαθειά οικονομική κρίση με αξιοπρόσεκτη ανεργία τεραστίων διαστάσεων και μια απροσδόκητη κρίση πανδημίας, μα η κανονικότητα του πελατειακού κρατισμού ουδέποτε σταμάτησε.
Συνεχίζει ακάθεκτη με ψευτοφιλελεύθερους μεταρρυθμιστές.
Κρίμα! Συνηθίσαμε όμως στη χρεοκοπία και στα δύσκολα.
