1. Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ με 6-3 πλειοψηφία ακύρωσε το δικαίωμα στην άμβλωση/έκτρωση που επιτρεπόταν ως την περίοδο τουλάχιστον 24 εβδομάδων εγκυμοσύνης μετά την απόφαση Δικαστηρίου στην περίπτωση Roe vs Wade του 1973. Μόνο φανατικοί και όσοι εθελοτυφλούν ή αγνοούν τα γεγονότα θεωρούν τη νέα απόφαση αυτήν “οπισθοδρόμηση”.
Διάβασα δεκάδες ανακοινώσεις στο Διαδίκτυο (Αγγλικές της Αμερικής κι Ελληνικές). Στις Αγγλικές βρίσκεις αρκετά άρθρα που, χωρίς να υποστηρίζουν τη νέα απόφαση, διευκρινίζουν ότι αυτή απαγορεύει αμβλώσεις μόνο μετά την 15η βδομάδα της κύησης (αν και ορισμένες Πολιτείες την απαγορεύουν μετά την 6η βδομάδα οπότε η καρδιά στο έμβρυο αρχίζει να χτυπά). Άλλες Πολιτείες διατηρούν τη δεδικασμένη απόφαση.
Στις Ελληνικές ανακοινώσεις (που συμπεριλαμβάνουν πολλές εφημερίδες και την Καθημερινή) αυτή η διευκρίνηση δεν δίνεται. Μόνο μια ανακοίνωση του ΣΚΑΙ στις 24/25 Ιουνίου την εκφράζει! Πολύ παράξενος ο μουλαρίσιος φανατισμός μας υπέρ μιας μυωπικής, οπισθοδρομικής “πολιτικής ορθότητας”!
2. Τώρα, γιατί όλος αυτός ο σάλος περί αμβλώσεων και κατάργησης του “συνταγματικού δικαιώματος” των γυναικών;
α) Όπως εξήγησαν συνταγματολόγοι, το Σύνταγμα των ΗΠΑ δεν απαγορεύει ούτε επιτρέπει την άμβλωση διότι απλούστατα δεν αναφέρεται καθόλου στο θέμα αυτό ή της κύησης.
β) Είναι φανερό πως ο σάλος δημιουργείται από συλλογισμούς και υπολογισμούς που δεν σχετίζονται άμεσα με την άμβλωση κι έχουν πολιτικό βάψιμο!
Φεμινιστικές οργανώσεις (φεμινίστριες και φεμινιστές) προάγουν το διατυμπανιζόμενο δικαίωμα στη γυναίκα να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της, αφού είναι δικό της. (Πόσο δικό της; Οποιαδήποτε ώρα της το παίρνει πίσω η Φύση!)
Άλλες οργανώσεις που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα διαβλέπουν στην ανατροπή της απόφασης για τις αμβλώσεις της υπόθεσης Roe vs Wade μια κερκόπορτα για ακυρώσεις ή περιορισμούς άλλων “συνταγματικών δικαιωμάτων”.
3. Ο σάλος στη χώρα μας είναι (όπως και για πολλές περιπτώσεις διαμαρτυρίας στην Αμερική και αλλού) περισσότερο πολιτικός, εν μέρει αντιαμερικανικός και σε μεγάλο βαθμό ψευτο-ανθρωπιστικός για τα δικαιώματα δήθεν των γυναικών (ισότητα και παρόμοια), ενίοτε και σκέτη φλυαρία σε μίμηση άλλων, στο γενικό κλίμα της “ορθότητας”.
Στην Ελλάδα μας η άμβλωση ή “τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης” επιτρέπεται ως και την 12η βδομάδα της κύησης και σε μερικές περιπτώσεις ως την 20η (βιασμός, αιμομιξία, φόβος τερατογέννησης). Σε χώρες με Ρωμαιοκαθολικισμό οι αμβλώσεις απαγορεύονται ρητά – εκτός όπου υφίσταται κίνδυνος για την εγκυμονούσα.
Η αμερικανική απόφαση για 15 βδομάδες μοιάζει πιο “φιλελεύθερη, προοδευτική”. Υπήρξαν όμως κι άλλοι νόμοι νωρίτερα που περιόριζαν την άμβλωση. Όπως το 1989 που δεν επέτρεπε την άμβλωση σε κρατικά νοσοκομεία.
Μερικές Πολιτείες επέβαλαν μια περίοδο δεύτερων σκέψεων μετά την επίσκεψη της εγκύου σε κλινική αμβλώσεων διότι είχε παρατηρηθεί ότι πολλές έγκυες που είχαν κάνει άμβλωση, το μετάνιωναν αργότερα!
Σε αυτό το ζήτημα στην Αμερική υπάρχει μια αξιοζήλευτη λογική.
4. Η απόφαση εξαρτάται ουσιαστικά από τη θεώρηση του κόσμου και του εαυτού της που έχει μια έγκυος ενήλικη ή ανήλικη, παντρεμένη ή όχι.
Στις σημερινές χαοτικές αξίες και ανύπαρκτες ηθικές αρχές, επιτρέπεται η ελευθεριότητα στο σεξ, στην ανευθυνότητα, στην άμβλωση.
Αν όμως μια γυναίκα αποδέχεται τη μετενσωμάτωση, (μετενσάρκωση, επαναγέννηση) σε ανθρώπινη ή άλλη μορφή (ζώου, φυτού, ορυκτού) το ζήτημα γίνεται πολύ διαφορετικό.
Μια γυναίκα μένει έγκυος γιατί α) το επιθυμεί βαθιά μέσα της και β) για να ξεπληρώσει κάποιο χρέος από προηγούμενη ενσωμάτωση. Όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο. Αν το αναβάλει με την άμβλωση, το χρέος ή φορτίο μεγαλώνει!
Αυτό ισχύει και για βιασμό και αιμομιξία. Δεν είναι άγνωστες οι περιπτώσεις που γυναίκες έγκυες από βιασμό αποδέχονται το παιδί και το φροντίζουν με αγάπη!
Η άμβλωση εδώ θα επιτρέπεται μόνο σε πολύ ιδιαίτερες συνθήκες, ανάλογα με την ηθική της εγκύου, της ιατρικής γνώμης και του κοινωνικού περίγυρου.
Η μητρότητα είναι το κύριο, έμφυτο χαρακτηριστικό της γυναίκας. Κανένας άντρας δεν μπορεί φυσικά να μείνει έγκυος! Αυτό το απλό γεγονός της ανθρώπινης φύσης ξεχνιέται συνεχώς και απασχολούν δευτερεύοντα ετερόκλητα θέματα.
