1. Στις καπιταλιστικές, δολοφονικές χώρες της Ευρώπης και ιδίως στη Γερμανία τα παλιά αεροσκάφη της πολιτικής αεροπορίας (και της πολεμικής, υποθέτω) διαλύονται σε παλιοσίδερα και από τα συστατικά τους φτιάχνονται νέα εμπορεύσιμα αγαθά. Το 92% του σκάφους ανακυκλώνεται με αυτόν τον τρόπο.
Το λένε upcycling – αναβαθμισμένη ανακύκλωση. Πχ. τα δερμάτινα προσκέφαλα των καθισμάτων στο διακεκριμένο τμήμα θα μετατρέπονται σε τσάντες ταξιδιωτικές, πορτοφόλια, σάκους γυμναστικής. Τα παράθυρα γίνονται μπαράκια για τα χλιδάτα σπίτια των έκφυλων πλουσίων για διάφορα ουίσκι και κονιάκ.
Δεν έχουν, είναι φανερό, καμιά αίσθηση του τόσο σημαντικού ιστορικού γίγνεσθαι. Δεν ενδιαφέρει τους κερδοσκόπους το ότι τόσοι και τόσοι επώνυμοι, τόσες προσωπικότητες της πολιτικής, της τέχνης, της μόδας κλπ, συνδέονται με αυτά τα αεροσκάφη που πέφτουν στην αναβαθμισμένη ανακύκλωση, εμπορευματοποιούνται και γίνονται αντικείμενα δίχως καμιά πλέον ιστορική και πολιτισμική σημασία.
2. Εμείς και ιδίως οι προοδευτικοί σύμμαχοι της Αναρχοαριστεράς είμαστε σχεδόν πνιγμένοι στην ανθρώπινη εξελικτική Ιστορία και δη την απαράμιλλη, λαμπρή ιστορία του ελληνικού πολιτισμού που φώτισε τους Ευρωπαίους.
Τον Δεκέμβριο 2019, αρχές, ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε το θράσος με τη γνωστή του ευφράδεια πωλητή να χαρακτηρίσει “παλιοσίδερα” τρία σκάφη που σκουριάζουν στο Ελληνικό – και, προσθέτω εγώ, χρησιμότατα για αναβαθμισμένη ανακύκλωση σε εμπορεύσιμα αγαθά.
Πλην όμως η πρώην υπουργός Πολιτισμού επί τσιπριστών, κα Μυρσίνη Ζορμπά, έσπευσε με πλήρη αίσθηση της πολιτισμικής ιστορίας να τον βάλει στη θέση του – κατ’ επέκταση και μένα.
Είναι ενδιαφέρον να δει κανείς και το σκεπτικό της εισήγησης της αρμόδιας διεύθυνσης του υπουργείου Πολιτισμού για τα τρία ιστορικά αεροσκάφη (BOEING 727-284 “Mount Olympus” SX-CBA, BOEING 727-284B “Olympic Eagle” SX-DAB και BOEING 737-284 ADVANCED “Apollo” SX-BCA) υπέρ του χαρακτηρισμού τους ως νεότερων κινητών μνημείων, σύμφωνα με το άρθρο 20, παρ. 1ε΄ του Ν. 3028/2002: “λόγω της ιδιαίτερης ιστορικής αξίας τους, καθώς συνδέονται με την ιστορία των ελληνικών αερομεταφορών και ειδικώς με την Ολυμπιακή Αεροπορία… που… συνέβαλε τόσο στη διαμόρφωση και προβολή της τουριστικής εικόνας της χώρας, όσο και στη σύνδεση των απόδημων Ελλήνων με τη χώρα. Τα τρία (3) αεροσκάφη αποτελούν σπάνια σωζόμενα δείγματα…”
3. Ο υπουργός Ανάπτυξης, λοιπόν, ας εγκαταλείψει τους θρασύτατους χαρακτηρισμούς του τύπου “παλιοσίδερα” και ας αφήσει την αξιολόγηση τέτοιων ιστορικών “κινητών μνημείων” σε ιστορικούς, αρχαιολόγους, μουσειολόγους και άλλους εμπειρογνώμονες που γνωρίζουν καλά ποια πράγματα ανήκουν στον υλικό (και άυλο) πολιτισμό μας!
Ένας λόγος, βέβαια που δεν προχώρησε η επένδυση και αναμόρφωση του Ελληνικού ήταν και αυτά τα “κινητά μνημεία” της ιστορικής Ολυμπιακής (που ως κρατική εταιρεία βοήθησε τα μέγιστα στη χρεοκοπία της χώρας). Πριν από αυτά ήταν το τροπικό δάσος που ξεπετάχτηκε με παραμυθένιο τρόπο. Νωρίτερα πάλι ήταν τα αρχαιολογικά ευρήματα που οι τσιπριστές κάθε κόμματος και οργανισμού θυμήθηκαν (και τον τάφο του Μεγαλέξαντρου) μόνο όταν το Ελληνικό έπαψε ως αεροδρόμιο και έγινε πιθανή καπιταλιστική επένδυση πολλών εκατομμυρίων!
Δεν έχω μάθει πως βλέπει την υπόθεση η κα Μενδώνη, νέα υπουργός Πολιτισμού. Αλλά και αυτήν θα την απασχολούν οι νέες βάρβαρες κρίσεις του κορωνοϊού και των μεταναστών.
