1. Αναμφίβολα η γενική κατάσταση βελτιώνεται καθώς το κλίμα εμπιστοσύνης εμπεδώνεται και ίσως σύντομα τα ξένα κεφάλαια να αποτινάξουν την καχυποψία τους και να μας επισκεφθούν μαζικά.
Το επιχειρείν γενικά πήρε μια γενναία ώθηση και μακάρι να έρθουν περισσότερες επενδύσεις.
Αλλά η συμπεριφορά των κυβερνώντων δείχνει πως η γνωστή μας τάση στην εκάστοτε κυβέρνηση, άσχετα με τη θέση της στο δημοκρατικό τόξο, ισχύει εξίσου τώρα: και αυτοί θέλουν να διατηρηθούν στην εξουσία και θέλουν να επανεκλεγούν. Αν στο μεταξύ καταφέρουν να κάνουν και μερικά έργα που θα ωφελήσουν την κοινωνία, τόσο το καλύτερο. Μα με τις εμφανίσεις στα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα, με τις συνήθως ακατέργαστες κι έτσι αποκαλυπτικές δηλώσεις τους, δείχνουν πως το πρώτο, κύριο και βασικό μέλημά τους είναι η επανεκλογή τους.
Αυτή δυστυχώς είναι η μόνη αρχή την οποία όλοι συμμερίζονται.
2. Είναι μια γνωστή κατάσταση και κάθε αντιπολίτευση την καταδικάζει – ωσότου γίνει κυβέρνηση. Και κάθε κυβέρνηση κάνει το ίδιο λάθος.
Διαψεύδουν οι κυβερνήσεις εύκολα τα «θα» των υποσχέσεών τους και απογοητεύουν τις προσδοκίες των ψηφοφόρων πολύ γρήγορα. Ή δεν τους πολυνοιάζει ή νομίζουν πως με λίγες παροχές λίγο πριν τις επόμενες εκλογές θα ρίξουν αρκετή στάχτη ώστε να ξεγελάσουν πάλι τους αφελείς ψηφοφόρους, οι οποίοι όντως συχνά ξεγελιούνται!
Η σκληρή πραγματικότητα της Δημοκρατίας είναι πως, παρά τις ρόδινες περιγραφές και υμνητικές αναλύσεις, οι ψηφοφόροι είναι γενικά πολύ ανόητοι για να καταλάβουν πως δεν έχουν χρήσιμες επιλογές και είναι χαμένοι από χέρι – ακόμα κι αν επέλθει αναρχία.
Οι αμόρφωτες μάζες είναι πάντα χαμένες από χέρι όποιο πολιτικό σύστημα κι αν επικρατεί – κομμουνισμός, σοσιαλισμός, καπιταλισμός…
3. Λοιπόν, λεφτά υπάρχουν πάλι. Βρέθηκαν.
Μα μόνο για μείωση φόρων επιχειρήσεων κι επαγγελματιών. Πάλι καλά.
Η μεγάλη πλειονότητα των φορολογούμενων θα πρέπει να περιμένουν δύο και τρία έτη προτού δουν και αυτοί κάποια ελάφρυνση και κατάργηση του έκτακτου φόρου που λέγεται «εισφορά αλληλεγγύης».
Τέτοιες προσδοκίες βασίζονται σε μια αισιόδοξη θεώρηση που βλέπει ραγδαία οικονομική ανάπτυξη – κάτι που οι πιο προσγειωμένοι αναλυτές δεν βλέπουν.
Ενδεικτικό της απογοητευτικής κατάστασης είναι πως οι διαχειριστές του ΕΦΚΑ έχουν προσφύγει στο ΣΤΕ (για 10/01/2010) για να ακυρωθούν οι περικοπές συντάξεων και παρόμοια προηγούμενα μέτρα ως αντισυνταγματικά. Δηλαδή ορισμένοι να μην πάρουν ούτε τα αναδρομικά τους!
Έχει ανακοινωθεί από τον αρμόδιο υπουργό πως θα υπάρξει μείωση στις εισφορές ασφαλιστικών. Χαίρονται λοιπόν αγρότες και επαγγελματίες.
Μα κανείς δεν λέει πόση σύνταξη θα παίρνουν στο τέλος της 35ετίας. Ούτε μνημονεύεται το γεγονός πως το ΕΚΑΣ τελείωσε.
Όπως πάντα, λεφτά υπάρχουν, μα μόνο όπου υπάρχουν – για μερικούς!
