1. Όσο εύκολο είναι να θεριέψουν στην Ελλάδα οι μεταμοντέρνοι μύθοι, άλλο τόσο δύσκολο είναι να εξαφανιστούν.
Η κρίση δεν πέρασε ούτε θα περάσει, αν και μπορεί να ακολουθήσει μια σοβαρή βελτίωση στην κοινωνική κανονικότητα. Διότι ούτε τα πολιτικά κόμματα ούτε οι πολλοί πολίτες κατάλαβαν τις αιτίες της κρίσης.
Όσο ένα 32% των ψηφοφόρων στηρίζουν τον κ. Τσίπρα και τους συντρόφους του στον Σύριζα και όσο στη Νέα Δημοκρατία βγαίνουν βουλευτές σαν τον κ. Μπογδάνο και γίνονται υπουργοί Δικαιοσύνης στελέχη σαν κ. Τσιάρα, η κρίση θα συνεχίζεται. Αυτά είναι συμπτώματα εξίσου ενδεικτικά για τη συνέχιση της κρίσης.
Διότι το οικονομικό μέρος είναι δευτερεύον, αποτέλεσμα διεργασιών στοιχείων στη νοοτροπία (ή ψυχοσύνθεση) που αρνούμαστε να κοιτάξουμε, προτιμώντας να ασχολούμαστε με επιφανειακά επιφαινόμενα.
2. Πρόσφατη έρευνα που δημοσίευσε το πανεπιστήμιο Μπρουνέλ, αποκαλύπτει (Νοέμ. 2019) πως το μισό περίπου εκατομμύριο Ελλήνων μεταναστών, η πλειονότητα των οποίων είναι νέοι με υψηλή μόρφωση, έφυγαν αναζητώντας συνθήκες ή ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου επικρατεί αξιοκρατία και λιγότερη γραφειοκρατία και διαφθορά.
Υπήρξαν μεταναστεύσεις και πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στις ΗΠΑ κυρίως, και μετά στην Ευρώπη και Γερμανία κυρίως. Αυτές είχαν τότε καθαρά οικονομικά κίνητρα. (Υπήρξαν και οι πρόσφυγες στις χώρες του σοβιετικού μπλοκ οι οποίοι, όσοι και όταν δεν εθελοτυφλούσαν, είδαν από κοντά την καταπίεση και αθλιότητα των καθεστώτων εκείνων.)
Ο τωρινός μύθος θέλει και τους μετανάστες της εποχής μας να φεύγουν λόγω της οικονομικής κρίσης. Και οπωσδήποτε πολλοί το έκαναν και για οικονομικούς λόγους. Μα ο κ. Καβάκος διαπρεπέστατος μουσικός, βιολιστής, ζει εδώ και μερικά χρόνια στην Ελβετία μη αντέχοντας την κρατική αδιαφορία και αναξιοκρατία και όχι γιατί είχε οικονομική ανάγκη!
3. Όπως ορθά υπέδειξαν μερικοί αρθρογράφοι, η κρίση του χρέους έφερε στην επιφάνεια παμπάλαιες δυσπλασίες και παθογένειες στη νοοτροπία μας.
Τα φαινόμενα της αναξιοκρατίας, γραφειοκρατίας, διαφθοράς, νεποτισμού, πελατειασμού κλπ είναι και παλαιά και γνωστά, μα ούτε οι πανεπιστημιακοί καθηγητές και οι δάσκαλοι, ούτε οι κυβερνώντες οποιουδήποτε κόμματος, ούτε οι εκκλησιαστικοί προύχοντες, ούτε πάρα πολλοί γονείς ενδιαφέρθηκαν να θεραπεύσουν τις ριζικές αιτίες που είναι άγνοια, αλαζονεία και απληστία.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θέλουν αξιολόγηση. Η αριστεία είναι ρετσινιά!
50 μπρατσάκηδες με πανό κάνουν πορεία στο κέντρο, διαδηλώνουν για κάποια δικαιώματα και η κυκλοφορία όλη παραλύει.
Μερικοί κουκουλοφόροι κακοποιοί (οι βλάκες τους λένε “αντεξουσιαστές”) με στυλιάρια, πέτρες, λοστούς και μολότοφ γλεντούν σε βάρος όλων.
Ναρκέμποροι εγκαθίδρυσαν πιάτσα ή στέκι έξω από τα ΑΕΙ και μόλις πλησιάζουν οι αστυνομικοί τρέχουν μέσα στα ΑΕΙ: άσυλο!
Αυτά και πολλά παρόμοια φαινόμενα έγιναν συνήθειες. Εκτός του 32% του Σύριζα είναι τουλάχιστον ακόμα 10% που θεωρούν αυτές τις συνήθειες φυσιολογικές.
Μα αν δεν αλλάξουν αυτές, όσοι Έλληνες διαπρέπουν στο εξωτερικό δεν θα επιστρέψουν στην αναξιοκρατία και τη διαφθορά.