1. Δεν νομίζω πως είναι λίγοι όσοι αναπολούν με νοσταλγία την ηρεμία που επί Αλέξη Τσίπρα επικρατούσε στους δρόμους.
Πριν τελειώσει το καλοκαίρι άρχισαν τα (εμ-)φράγματα στους δρόμους της Αθήνας (και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη) με κάποιες μικροταραχές και κάποιες αθλητικές εκδηλώσεις.
Και ήρθαν τα νομοσχέδια της νέας κυβέρνησης, το ένα μετά το άλλο, να διευκολύνουν και να προάγουν τις συνθήκες για μια ομαλή κοινωνική ζωή για όλους τους πολίτες και για οικονομική ανάπτυξη, ωσότου φτάσαμε στα τέλη Οκτωβρίου στις παραμονές της ψήφισης του αναμενόμενου αναπτυξιακού νομοσχεδίου.
Η μεσαία τάξη, που στήριξε και θα στηρίζει οποιαδήποτε οικονομική ανάταση κι ευμάρεια, υπόμεινε με σχετική ηρεμία και αξιοπρέπεια τη λυσσασμένη επίθεση των Τσιπριστών επί 4,5 χρόνια. Τώρα, μόλις άρχισαν οι περιορισμοί στις γαϊδουρίσιες αυθαιρεσίες των συνδικαλιστών, αυτοί άρχισαν να ξεσηκώνουν τους χρονίως τυφλωμένους αναρχοαριστερούς πιστούς, για διαδηλώσεις και πορείες.
2. Και μια δεύτερη βρομερή υπενθύμιση της σάπιας συνδικαλιστικής νοοτροπίας, που θέλει μόνο να διατηρήσει τα δικά της κεκτημένα σε βάρος όλων των πολιτών, ήταν οι σωροί σκουπιδιών. Διότι οι συνδικαλιστές αυτού του τομέα θέλουν, όπως παντού αλλού, το μονοπώλιο: δεν θέλουν οι δήμοι που το θεωρούν αναγκαίο για την ομαλή λειτουργία του καθαρισμού να μπορούν να αναθέσουν την αποκομιδή απορριμμάτων σε ιδιωτικές εταιρείες που θα κάνουν τη δουλειά πιο αποτελεσματικά. Όχι, πρέπει να ρυθμίζουν τις εργασίες οι συνδικαλιστές.
Είναι και οι διάφοροι Μαραθώνιοι που κόβουν την κυκλοφορία σε κεντρικούς και μη δρόμους. Διότι κι αυτή η παλαβομάρα έχει χτυπήσει χιλιάδες ανεγκέφαλων πολιτών που δεν σκέφτονται πως, αν ο αρχαίος μαραθωνοδρόμος έβρισκε ένα άλογο, θα το καβαλούσε, για να φέρει στους Αθηναίους το χαρμόσυνο μαντάτο της νίκης πιο γρήγορα.
Μερικοί τρέχουν για λόγους υγείας, είμαι σίγουρος. Άλλοι για λόγους φιλανθρωπικούς. Άλλοι όμως για λόγους νοητικής καθυστέρησης ή ματαιοδοξίας.
Μα σε κάθε περίπτωση, εμποδίζονται και ταλαιπωρούνται τα εκατομμύρια των νομοταγών πολιτών.
3. Όσο κι αν ψάξει κάνεις στοχαστικός άνθρωπος δεν θα βρει καμιά λογική σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που μια μειοψηφία (λίγες δεκάδες ή έστω εκατοντάδες) επιβάλλει την καταπιεστική και περιοριστική θέλησή της στη μεγάλη πλειοψηφία των καθόλα νομοταγών πολιτών.
Και αφού δεν υπάρχει λογική, πρέπει να κυβερνά παραλογισμός.
Οι πολλοί θέλουν να προχωρούν με τις καθόλα νόμιμες οικογενειακές κι επαγγελματικές τους υποθέσεις είτε μεσοβδόμαδα είτε τα Σαββατοκύριακα. Μα εμποδίζονται με το «έτσι θέλω» των παράλογων διαδηλωτών, πορευόμενων ή μαραθωνοδρόμων.
Και οι παλαβοί πολιτικάντηδες που κυβερνούν τα επιτρέπουν αυτά τα αίσχη και διατάζουν την αστυνομία, αντί να συλλαμβάνει τους ταραξίες της τάξης, να διευκολύνει τους ασυνείδητους και ανεύθυνους ταραχοποιούς.
Πάλι ταλαιπωρείται η Μεσαία Τάξη…
